محمد بن سنان خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن سنان خزاعی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن سنان خزاعی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[نجاشی]] می‌‌نویسد: [[ابوجعفر محمد بن حسن بن سنان زاهری کوفی خزاعی همدانی]] از [[فرزندان]] زاهر [[مولی]] [[عمرو بن حمق خزاعی]] بود و از این رو، به «زاهری» [[شهرت]] داشت و بنا بر گزارشی نقل می‌‌کند که وی در [[کودکی]] [[پدر]] خود را از دست داد و تحت [[سرپرستی]] جدش [[سنان]] [[رشد]] و پرورش یافت، به همین سبب به جدش منسوب شده و در بسیاری از منابع با عنوان [[محمد بن سنان]] شهرت یافته است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸.</ref> او از [[اصحاب امام صادق]]،<ref>حاوی الاقوال، ج۴، ص۲۵۹.</ref> [[امام کاظم]]، [[امام رضا]] و [[امام جواد]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۳۶۱، ۳۸۶ و ۴۰۵.</ref> و روایاتی را از [[امام صادق]]،<ref> مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۶.</ref> امام رضا،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۱.</ref> امام جواد<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۳۱.</ref> و [[امام هادی]]{{ع}} نقل کرده است.<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۱۲۸.</ref> وی افزون بر [[امامان معصوم]]، از کسانی چون [[بشیر نبّال]]، [[ابوالجارود]]، [[داود بن سرحان]] و [[زید شحام]] [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است. از او افرادی مانند [[محمد بن حسین بن ابی الخطاب]]، [[محمد بن عیسی عبیدی]] و [[ایوب بن نوح]] [[استماع]] حدیث کرده و به روایاتش استناد جسته‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۱۰۳، ۱۷۰، ۲۸۹، ۳۲۲، ۵۰۷ و ۵۰۸.</ref>
[[نجاشی]] می‌‌نویسد: [[ابوجعفر محمد بن حسن بن سنان زاهری کوفی خزاعی همدانی]] از [[فرزندان]] زاهر [[مولی]] [[عمرو بن حمق خزاعی]] بود و از این رو، به «زاهری» [[شهرت]] داشت و بنا بر گزارشی نقل می‌‌کند که وی در [[کودکی]] [[پدر]] خود را از دست داد و تحت [[سرپرستی]] جدش [[سنان]] [[رشد]] و پرورش یافت، به همین سبب به جدش منسوب شده و در بسیاری از منابع با عنوان [[محمد بن سنان]] شهرت یافته است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸.</ref> او از [[اصحاب امام صادق]]،<ref>حاوی الاقوال، ج۴، ص۲۵۹.</ref> [[امام کاظم]]، [[امام رضا]] و [[امام جواد]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۳۶۱، ۳۸۶ و ۴۰۵.</ref> و روایاتی را از [[امام صادق]]،<ref> مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۶.</ref> امام رضا،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۱.</ref> امام جواد<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۳۱.</ref> و [[امام هادی]]{{ع}} نقل کرده است.<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۱۲۸.</ref> وی افزون بر [[امامان معصوم]]، از کسانی چون [[بشیر نبّال]]، [[ابوالجارود]]، [[داود بن سرحان]] و [[زید شحام]] [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده است. از او افرادی مانند [[محمد بن حسین بن ابی الخطاب]]، [[محمد بن عیسی عبیدی]] و [[ایوب بن نوح]] [[استماع]] حدیث کرده و به روایاتش استناد جسته‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۱۰۳، ۱۷۰، ۲۸۹، ۳۲۲، ۵۰۷ و ۵۰۸.</ref>
خط ۲۲: خط ۲۲:
[[رده:اصحاب امام جواد]]
[[رده:اصحاب امام جواد]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷

آشنایی اجمالی

نجاشی می‌‌نویسد: ابوجعفر محمد بن حسن بن سنان زاهری کوفی خزاعی همدانی از فرزندان زاهر مولی عمرو بن حمق خزاعی بود و از این رو، به «زاهری» شهرت داشت و بنا بر گزارشی نقل می‌‌کند که وی در کودکی پدر خود را از دست داد و تحت سرپرستی جدش سنان رشد و پرورش یافت، به همین سبب به جدش منسوب شده و در بسیاری از منابع با عنوان محمد بن سنان شهرت یافته است.[۱] او از اصحاب امام صادق،[۲] امام کاظم، امام رضا و امام جواد(ع) بود[۳] و روایاتی را از امام صادق،[۴] امام رضا،[۵] امام جواد[۶] و امام هادی(ع) نقل کرده است.[۷] وی افزون بر امامان معصوم، از کسانی چون بشیر نبّال، ابوالجارود، داود بن سرحان و زید شحام حدیث شنیده و روایت کرده است. از او افرادی مانند محمد بن حسین بن ابی الخطاب، محمد بن عیسی عبیدی و ایوب بن نوح استماع حدیث کرده و به روایاتش استناد جسته‌اند.[۸]

درباره جایگاه زاهری، نزد رجال شناسان اختلاف نظرهایی وجود دارد: شیخ طوسی، نجاشی و ابن غضائری وی را غالی و ضعیف شمرده‌اند،[۹] اما علامه حلی به نقل از شیخ مفید، وی را موثق دانسته، هر چند خود قائل به توقف شده و اظهار نظری نکرده است.[۱۰] کشّی نیز با نقل روایات متضاد، در مواردی وی را ستوده است و روایتی را از محمد بن اسماعیل بن بزیع نقل می‌‌کند که محمد بن سنان و صفوان بن یحیی به دلیل مخالفت با امر امام جواد(ع)، مورد لعن و نفرین امام قرار گرفتند، ولی در نهایت امام از آنان درگذشت و به نیکی از ایشان یاد کرد.[۱۱] به نوشته نجاشی، وی به سال ۲۲۰ه‍ از دنیا رفت. آثار و تألیفات وی عبارت‌اند از: الطرائف الأظله المکاسب الحج الصید و الذبائح الشراء و البیع الوصیة و النوادر. افزون بر آن، مسائلی را از امام رضا(ع) نقل کرده که معروف است.[۱۲] رسالة ابی جعفر الجواد(ع) الی اهل البصرة دیگر اثر اوست[۱۳].[۱۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸.
  2. حاوی الاقوال، ج۴، ص۲۵۹.
  3. رجال الطوسی، ص۳۶۱، ۳۸۶ و ۴۰۵.
  4. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۶.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۱.
  6. الفهرست (طوسی)، ص۱۳۱.
  7. تنقیح المقال، ج۳، ص۱۲۸.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص۱۰۳، ۱۷۰، ۲۸۹، ۳۲۲، ۵۰۷ و ۵۰۸.
  9. الفهرست (طوسی)، ص۱۴۳؛ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۵۱.
  10. خلاصة الاقوال، ص۲۵۱.
  11. اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۲، ۵۰۳، ۵۰۷ و ۵۰۸.
  12. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸، ۲۱۰ و ۲۱۱.
  13. الفهرست (طوسی)، ص۱۳۱.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۰۰.