شریعت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن فارس، این‌گونه می‌نویسد: ماده «ش. ر. ع» به اصل واحدی باز می‌گردد که عبارت است از چیزی که از جایی سرچشمه می‌گیرد و در مسیر خودش باز می‌شود<ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص۲۶۲.</ref>.

همچنین از نگاه [[راغب]] [[اصفهانی]]<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن الکریم، ج۱، ص۴۵۰.</ref> معنای «راه خدایی و [[الهی]]» به صورت استعاره برای واژه شریعت به کار می‌رود. او پس از توضیح [[آیه]] {{متن قرآن|لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا}}<ref>«ما به هر یک از شما شریعت و راهی داده‌ایم» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref> می‌افزاید: عده‌ای از [[علما]] گفته‌اند: شریعت از این جهت این چنین نامیده شده که تشبیهی است {{عربی|شريعة الماء}} یعنی هر کسی راهی راست و مستقیم به آب و آبشخور یابد، به [[حقیقت]] [[سیراب]] و [[پاکیزه]] می‌شود و مقصود از پاکیزه شدن آن چیزی است که [[خدای تعالی]] فرموده است:

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}