حدیث یوم‌الدار در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==حدیث دار==

[[حدیث نبوی]]، در ارتباط با نخستین [[دعوت]] آشکار [[پیامبر]]{{صل}} درباره [[خلافت]] [[امیر المؤمنین]]{{ع}}، یکی از [[نصوص]] [[امامت امیرالمؤمنین]]{{ع}} که [[عالمان شیعه]] از دیرزمان به آن [[استدلال]] کرده‌اند «حدیث دار» است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} هنگامی که به [[پیامبری]] برگزیده شد، مدت سه سال به صورت مخفیانه [[مردم]] را به آئین [[اسلام]] دعوت می‌کرد. پس از آن [[مأموریت]] یافت که دعوت خویش را آشکار سازد و در نخستین مرحله دعوت آشکار از جانب [[خداوند]] به ایشان دستور داده شد که نزدیک‌ترین خویشاوندانش، یعنی [[خاندان]] [[عبدالمطلب]] را به آئین اسلام دعوت کند: {{متن قرآن|وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ}}</ref>و نزدیک‌ترین خویشاوندانت را [[بیم]] ده!» [[سوره شعراء]]، [[آیه]] ۲۱۴.</ref>. [[رسول اکرم]]{{صل}} از علی{{ع}} خواست تا خاندان عبدالمطلب را به حضور در [[خانه]] [[ابو طالب]]، دعوت کند و نیز دستور داد تا از آنان [[پذیرایی]] شود. آنان حضور یافتند و پذیرایی شدند، بدون آنکه از غذایی که تهیه شده بود کاسته شود. در واقع این کار معجزه‌ای بود که بر [[صدق]] دعوی رسول اکرم{{صل}} دلالت می‌کرد. آن حضرت پس از آنکه [[دعوی نبوت]] خود را [[اعلان]] کرد، به آنان فرمود: هر یک از شما که در این باره مرا [[یاری]] کند، [[وصی]] و [[جانشین]] من خواهد بود، اما کسی جز علی{{ع}} به درخواست او پاسخ مثبت نداد لذا [[رسول خدا]]{{صل}} علی{{ع}} را به عنوان وصی و جانشین خود معرفی کرد. از آنجا که این واقعه و [[حدیث]] مزبور در خانه [[ابوطالب]] واقع شده است به «حدیث دار» [[شهرت]] یافته است<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۱، ص۴۹.</ref>. «[[حدیث یوم الدار]]»<ref>سیدبن طاووس حسنی، الطرائف، ج۱، ص۲۰.</ref>، «خبر الدار»<ref>الحلبی، ابو الصلاح، تقریب المعارف، ص۱۳۵.</ref>، «[[حدیث خلافت]]»<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف، نهج الحق، ص۲۱۳.</ref>، «[[حدیث عشیره]]»<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف، منهاج الکرامة، ص۲۸۲.</ref>، «[[یوم الدار]]»<ref>حمصی رازی، محمود بن علی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۳۱۱؛ بیاضی، علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۱، ص۳۲۵.</ref>، «[[بدء الدعوه]]»<ref>علامه امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۲، ص۳۹۳.</ref>، «[[حدیث العشیره]] و الدار»<ref>حسینی میلانی، سید محمدهادی، قادتنا کیف نعرفهم، ج۱، ص۸۵.</ref>، «[[نص]] الدار [[یوم الانذار]]»<ref>عاملی، سید شرف الدین، المراجعات، ص۱۸۵.</ref>، «[[حدیث]] بدء [[العشیره]]»<ref>نور، فیصل، الإمامة و النص، ص۳۸۰.</ref>، نام‌های دیگر این حدیث است.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی]] و [[سید محمد علی میرصانعی|میرصانعی]]، [[حدیث دار (مقاله)|مقاله «حدیث دار»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۳۹۷.</ref>

== منابع ==