←۱. عدم حجیت مطلق سنت
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
دیدگاه ابن تیمیه نتایج و آثاری دارد که وی باید ملتزم به آنها باشد که عبارت‌اند از: | دیدگاه ابن تیمیه نتایج و آثاری دارد که وی باید ملتزم به آنها باشد که عبارت‌اند از: | ||
=== ۱. عدم | === ۱. عدم حجیت مطلق سنت === | ||
حجیت سنت انبیا و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از جمله مسائلی است که [[مسلمانان]] بر اعتبار آن [[اجماع]] داشته و آن را هم تراز [[قرآن]] قلمداد می‌کنند؛ هر چند در محدوده آن [[اختلاف]] دارند؛ از طرف دیگر، [[دلایل عقلی]] بر [[حجیت سنت]] وجود دارد؛ از جمله اینکه پیامبر اکرم{{صل}}، [[مأمور]] به [[تبلیغ]] و [[تبیین قرآن]] بوده و در این راه [[عصمت]] دارد و [[دلایل]] متعددی بر عصمت ایشان اقامه شده و راست گفتاری آن حضرت از طریق [[معجزه]] [[اثبات]] گردیده است؛ اما چون بسیاری از [[احکام]] [[اسلام در قرآن]] به صورت موجز و مختصر آمده و نیازمند تخصیص، تقیید و بیان و تبیین است، چنانچه [[سنت]] [[حجت]] نداشته باشد، بسیاری از [[احکام اسلام]]، غیر قابل [[فهم]]، غیر عملی و تعطیل می‌گردد؛ زیرا [[پیامبر]]{{صل}} تنها واسطه اخذ و [[قرائت قرآن]] نیست؛ بلکه باید مفاهیم و محتوا را نیز بیان و [[تفسیر]] کنند؛ از این رو، اگر بیان ایشان به [[طور]] مطلق حجت نباشد، فایده و حکمتی برای تبیین ایشان و ارجاع [[مردم]] به آن حضرت باقی نمی‌ماند. | |||
علاو بر آن، نتیجه دیدگاه ابن تیمیه به رغم مخالفانی که از [[شیعه]] و [[سنی]] دارد، [[انکار]] اصل حجیت سنت است؛ چراکه حجیت [[سنت پیامبر]]{{صل}} در گفتار و [[کردار]]، بر دو پایه [[اثبات عصمت پیامبر]]{{صل}} از [[خطا]] و [[گناه]] و [[اطمینان به صدور]] آن از پیامبر{{صل}} [[استوار]] است؛ از این رو بدیهی است، زمانی می‌‌توان از حجیت [[سنت گفتاری]] و کرداری [[انبیا]] [[سخن]] به میان آورد که آنان را [[مصون از خطا]] و [[نسیان]] و انجام صغایر بدانیم؛ در غیر این صورت، اطمینانی به [[درستی]] گفتار یا [[کردار پیامبر]]{{صل}} وجود نخواهد داشت<ref>[[حمید ملک‌مکان]]، [[علی الله‌بداشتی]]، [[علی اکبر علی‌زاده]]، [[بررسی عصمت انبیا از منظر ابن‌تیمیه نتایج و آثار (مقاله)| بررسی عصمت انبیا از منظر ابن‌تیمیه نتایج و آثار]]. </ref>. | علاو بر آن، نتیجه دیدگاه ابن تیمیه به رغم مخالفانی که از [[شیعه]] و [[سنی]] دارد، [[انکار]] اصل حجیت سنت است؛ چراکه حجیت [[سنت پیامبر]]{{صل}} در گفتار و [[کردار]]، بر دو پایه [[اثبات عصمت پیامبر]]{{صل}} از [[خطا]] و [[گناه]] و [[اطمینان به صدور]] آن از پیامبر{{صل}} [[استوار]] است؛ از این رو بدیهی است، زمانی می‌‌توان از حجیت [[سنت گفتاری]] و کرداری [[انبیا]] [[سخن]] به میان آورد که آنان را [[مصون از خطا]] و [[نسیان]] و انجام صغایر بدانیم؛ در غیر این صورت، اطمینانی به [[درستی]] گفتار یا [[کردار پیامبر]]{{صل}} وجود نخواهد داشت<ref>[[حمید ملک‌مکان]]، [[علی الله‌بداشتی]]، [[علی اکبر علی‌زاده]]، [[بررسی عصمت انبیا از منظر ابن‌تیمیه نتایج و آثار (مقاله)| بررسی عصمت انبیا از منظر ابن‌تیمیه نتایج و آثار]]. </ref>. | ||