حسن بن زیاد عطار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(جایگزینی صفحه با '{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = حسن بن زیاد عطار در تراجم و رجال| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == حسن بن زیاد عطار ضبی طائی کوفی اهل کوفه، مولای بنی ضبّه،<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> از اصحاب خاص<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۳۴.</ref> ا...')
برچسب: جایگزین شد
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حسن بن زیاد عطار در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حسن بن زیاد عطار در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[حسن بن زیاد عطار ضبی طائی کوفی]] [[اهل کوفه]]، مولای [[بنی ضبّه]]،<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> از [[اصحاب خاص]]<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۳۴.</ref> [[امام صادق]]{{ع}}<ref>رجال البرقی ۲۶.</ref> و [[راوی]] از آن [[امام همام]] بوده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> راویانی همچون [[أبان بن عثمان]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۴۲۴.</ref> و پسرش محمد<ref>جامع الرواة ۱/۲۰۱.</ref> از وی [[روایت]] نقل کرده‌اند. [[رجال شناسان شیعی]] بدون [[اختلاف]]، او را یکی از [[راویان ثقه]] [[شیعه]] به شمار آورده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال ۴۱.</ref> نامش با چندین اسم دیگر مشترک است، ولی وجه تمایزش با دیگران، یکی از طریق [[القاب]] او مانند «ضبّی»، «عطّار» و «طائی»، و دیگر به سبب راویانی همچون أبان بن عثمان و [[محمد بن ابی عمیر]] می‌‌باشد.<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۲۲.</ref> اصل و کتاب الحدیث دو اثر وی است که [[ابن ابی عمیر]] از آنها خبر داده است<ref>الذریعه ۲/۱۴۶ و ۶/۳۲۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۳.</ref>
[[حسن بن زیاد عطار ضبی طائی کوفی]] [[اهل کوفه]]، مولای [[بنی ضبّه]]،<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> از [[اصحاب خاص]]<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۳۴.</ref> [[امام صادق]]{{ع}}<ref>رجال البرقی ۲۶.</ref> و [[راوی]] از آن [[امام همام]] بوده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> راویانی همچون [[أبان بن عثمان]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۴۲۴.</ref> و پسرش محمد<ref>جامع الرواة ۱/۲۰۱.</ref> از وی [[روایت]] نقل کرده‌اند. [[رجال شناسان شیعی]] بدون [[اختلاف]]، او را یکی از [[راویان ثقه]] [[شیعه]] به شمار آورده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال ۴۱.</ref> نامش با چندین اسم دیگر مشترک است، ولی وجه تمایزش با دیگران، یکی از طریق [[القاب]] او مانند «ضبّی»، «عطّار» و «طائی»، و دیگر به سبب راویانی همچون أبان بن عثمان و [[محمد بن ابی عمیر]] می‌‌باشد.<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۲۲.</ref> اصل و کتاب الحدیث دو اثر وی است که [[ابن ابی عمیر]] از آنها خبر داده است<ref>الذریعه ۲/۱۴۶ و ۶/۳۲۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۳.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۷

آشنایی اجمالی

حسن بن زیاد عطار ضبی طائی کوفی اهل کوفه، مولای بنی ضبّه،[۱] از اصحاب خاص[۲] امام صادق(ع)[۳] و راوی از آن امام همام بوده است.[۴] راویانی همچون أبان بن عثمان[۵] و پسرش محمد[۶] از وی روایت نقل کرده‌اند. رجال شناسان شیعی بدون اختلاف، او را یکی از راویان ثقه شیعه به شمار آورده‌اند.[۷] نامش با چندین اسم دیگر مشترک است، ولی وجه تمایزش با دیگران، یکی از طریق القاب او مانند «ضبّی»، «عطّار» و «طائی»، و دیگر به سبب راویانی همچون أبان بن عثمان و محمد بن ابی عمیر می‌‌باشد.[۸] اصل و کتاب الحدیث دو اثر وی است که ابن ابی عمیر از آنها خبر داده است[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۱/۱۵۲.
  2. معجم رجال الحدیث ۴/۳۳۴.
  3. رجال البرقی ۲۶.
  4. رجال النجاشی ۱/۱۵۲.
  5. اختیار معرفة الرجال ۴۲۴.
  6. جامع الرواة ۱/۲۰۱.
  7. خلاصة الاقوال ۴۱.
  8. معجم رجال الحدیث ۴/۳۲۲.
  9. الذریعه ۲/۱۴۶ و ۶/۳۲۱.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۶۳.