عبدالملک بن محمد بن ابراهیم نیسابوری خرکوشی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
 
خط ۷: خط ۷:


== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوسعد عبدالملک بن محمدبن ابراهیم خرگوشی نیشابوری]] [[اهل]] [[نیشابور]] بود. در [[کودکی]] [[فقه شافعی]] را نزد [[ابوالحسن ماسرجسی]] آموخت<ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> و برای کسب [[علوم]] بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله [[مکه]]، [[مصر]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> [[شام]]<ref> تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.</ref> و [[بغداد]]، <ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> [[سفر]] کرد و بسیاری از بزرگان را [[ملاقات]] نمود و از افرادی مانند [[یحیی بن منصور قاضی]]، [[حامد بن محمد هروی]]، [[محمد بن حسن سراج]]، <ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> [[اسماعیل بن نجید سلمی]]، [[بشر بن احمد اسفرایینی]] و دیگران بهره برد. او فردی [[محدث]]، عالم، [[فقیه]]، [[فاضل]]<ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> و [[مفسر]] بود. <ref>تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> او مجلس املایی در نیشابور به مدت دو سال برپا کرده بود. <ref> تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.</ref> روایت‌گرانی همچون [[حاکم نیشابوری]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> [[ابومحمد خلال]]، [[ابوالقاسم ازهری]]، [[عبدالعزیز ازجی]] و [[ابوالقاسم تنوخی]] از جمله [[شاگردان]] او به شمار می‌‌روند. ابوسعد فردی مورد [[اعتماد]]، [[پارسا]] و [[زاهد]] بود<ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> و در انجام کارهای خیر [[شهرت]] داشت. <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> او از دست‌مایه خود امرار معاش می‌‌کرد. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴. </ref> پس از [[سفر]] به مکه به نیشابور مراجعت کرد و در آنجا بیمارستان، <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> مدرسه و کتابخانه‌ای احداث نمود. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴. </ref> او دارای [[مذهب شافعی]]<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج ۵، ص۲۲۲.</ref> و در [[عقیده]] پیرو [[اشاعره]] بود و در علوم [[شریعت]]، [[دلایل نبوت]] و [[سیره]] عباد و زهاد کتاب‌هایی تصنیف نمود که عبارت‌اند از: دلائل النبوة، التفسیر، الزهد، <ref>تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳. </ref> البشارة و النظاره، تهذیب الاسرار فی طبقات الاخیار، سیرالعباد و الزهاد، شرف المصطفی، شرف النبوه، شعائر الصالحین، و لوامع<ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۶۲۵. </ref> می‌‌باشد. [[خرگوشی]] در [[جمادی الاولی]]<ref> تبیین کذب المفتری ۲۳۴.</ref> سال ۴۰۶<ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> یا ۴۰۷ه در [[نیشابور]] درگذشت و در آنجا [[دفن]] شد<ref> تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص۲۱۶.</ref>
[[ابوسعد عبدالملک بن محمد بن ابراهیم خرگوشی نیشابوری]] [[اهل]] [[نیشابور]] بود. در [[کودکی]] [[فقه شافعی]] را نزد [[ابوالحسن ماسرجسی]] آموخت<ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> و برای کسب [[علوم]] بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله [[مکه]]، [[مصر]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> [[شام]]<ref> تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.</ref> و [[بغداد]]، <ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> [[سفر]] کرد و بسیاری از بزرگان را [[ملاقات]] نمود و از افرادی مانند [[یحیی بن منصور قاضی]]، [[حامد بن محمد هروی]]، [[محمد بن حسن سراج]]، <ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> [[اسماعیل بن نجید سلمی]]، [[بشر بن احمد اسفرایینی]] و دیگران بهره برد. او فردی [[محدث]]، عالم، [[فقیه]]، [[فاضل]]<ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> و [[مفسر]] بود. <ref>تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> او مجلس املایی در نیشابور به مدت دو سال برپا کرده بود. <ref> تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.</ref> روایت‌گرانی همچون [[حاکم نیشابوری]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> [[ابومحمد خلال]]، [[ابوالقاسم ازهری]]، [[عبدالعزیز ازجی]] و [[ابوالقاسم تنوخی]] از جمله [[شاگردان]] او به شمار می‌‌روند. ابوسعد فردی مورد [[اعتماد]]، [[پارسا]] و [[زاهد]] بود<ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> و در انجام کارهای خیر [[شهرت]] داشت. <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> او از دست‌مایه خود امرار معاش می‌‌کرد. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴. </ref> پس از [[سفر]] به مکه به نیشابور مراجعت کرد و در آنجا بیمارستان، <ref>الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> مدرسه و کتابخانه‌ای احداث نمود. <ref> تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴. </ref> او دارای [[مذهب شافعی]]<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج ۵، ص۲۲۲.</ref> و در [[عقیده]] پیرو [[اشاعره]] بود و در علوم [[شریعت]]، [[دلایل نبوت]] و [[سیره]] عباد و زهاد کتاب‌هایی تصنیف نمود که عبارت‌اند از: دلائل النبوة، التفسیر، الزهد، <ref>تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳. </ref> البشارة و النظاره، تهذیب الاسرار فی طبقات الاخیار، سیرالعباد و الزهاد، شرف المصطفی، شرف النبوه، شعائر الصالحین، و لوامع<ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۶۲۵. </ref> می‌‌باشد. [[خرگوشی]] در [[جمادی الاولی]]<ref> تبیین کذب المفتری ۲۳۴.</ref> سال ۴۰۶<ref> تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲. </ref> یا ۴۰۷ه در [[نیشابور]] درگذشت و در آنجا [[دفن]] شد<ref> تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص۲۱۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۶

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوسعد عبدالملک بن محمد بن ابراهیم خرگوشی نیشابوری اهل نیشابور بود. در کودکی فقه شافعی را نزد ابوالحسن ماسرجسی آموخت[۱] و برای کسب علوم بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله مکه، مصر، [۲] شام[۳] و بغداد، [۴] سفر کرد و بسیاری از بزرگان را ملاقات نمود و از افرادی مانند یحیی بن منصور قاضی، حامد بن محمد هروی، محمد بن حسن سراج، [۵] اسماعیل بن نجید سلمی، بشر بن احمد اسفرایینی و دیگران بهره برد. او فردی محدث، عالم، فقیه، فاضل[۶] و مفسر بود. [۷] او مجلس املایی در نیشابور به مدت دو سال برپا کرده بود. [۸] روایت‌گرانی همچون حاکم نیشابوری، [۹] ابومحمد خلال، ابوالقاسم ازهری، عبدالعزیز ازجی و ابوالقاسم تنوخی از جمله شاگردان او به شمار می‌‌روند. ابوسعد فردی مورد اعتماد، پارسا و زاهد بود[۱۰] و در انجام کارهای خیر شهرت داشت. [۱۱] او از دست‌مایه خود امرار معاش می‌‌کرد. [۱۲] پس از سفر به مکه به نیشابور مراجعت کرد و در آنجا بیمارستان، [۱۳] مدرسه و کتابخانه‌ای احداث نمود. [۱۴] او دارای مذهب شافعی[۱۵] و در عقیده پیرو اشاعره بود و در علوم شریعت، دلایل نبوت و سیره عباد و زهاد کتاب‌هایی تصنیف نمود که عبارت‌اند از: دلائل النبوة، التفسیر، الزهد، [۱۶] البشارة و النظاره، تهذیب الاسرار فی طبقات الاخیار، سیرالعباد و الزهاد، شرف المصطفی، شرف النبوه، شعائر الصالحین، و لوامع[۱۷] می‌‌باشد. خرگوشی در جمادی الاولی[۱۸] سال ۴۰۶[۱۹] یا ۴۰۷ه در نیشابور درگذشت و در آنجا دفن شد[۲۰].[۲۱]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳

پانویس

  1. ↑ الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  2. ↑ الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  3. ↑ تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.
  4. ↑ تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  5. ↑ تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  6. ↑ الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  7. ↑ تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳.
  8. ↑ تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.
  9. ↑ الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  10. ↑ تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  11. ↑ الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  12. ↑ تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴.
  13. ↑ الانساب، ج ۲، ص۳۵۱.
  14. ↑ تبیین کذب المفتری، ص۲۳۴.
  15. ↑ طبقات الشافعیة الکبری، ج ۵، ص۲۲۲.
  16. ↑ تاریخ الاسلام، ج ۲۸، ص۱۶۲ و ۱۶۳.
  17. ↑ هدیة العارفین، ج ۱، ص۶۲۵.
  18. ↑ تبیین کذب المفتری ۲۳۴.
  19. ↑ تاریخ بغداد، ج ۱۰، ص۴۳۲.
  20. ↑ تاریخ نیشابور (المنتخب من السیاق)، ص۵۰۲.
  21. ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۳، ص۲۱۶.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=عبدالملک_بن_محمد_بن_ابراهیم_نیسابوری_خرکوشی&oldid=1289662»