فرقان در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = فرقان
| موضوع مرتبط = فرقان
| عنوان مدخل  = [[فرقان]]
| عنوان مدخل  = فرقان
| مداخل مرتبط = [[فرقان در قرآن]] - [[فرقان در حدیث]] - [[فرقان در اخلاق اسلامی]] - [[فرقان در معارف دعا و زیارات]] - [[فرقان در معارف و سیره سجادی]] - [[فرقان در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[فرقان در قرآن]] - [[فرقان در فقه سیاسی]] - [[فرقان در معارف دعا و زیارات]] - [[فرقان در معارف و سیره سجادی]]
| پرسش مرتبط  = فرقان (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۹: خط ۹:
فرقان، از ریشه فرق به معنای جداکننده و فرق گذرانده است و بیشتر به منظور فارق میان [[حق]] [[باطل]] به کار می‌رود.
فرقان، از ریشه فرق به معنای جداکننده و فرق گذرانده است و بیشتر به منظور فارق میان [[حق]] [[باطل]] به کار می‌رود.
قران [[کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از خداوند پروا کنید در شما نیروی شناخت درستی از نادرستی می‌نهد» سوره انفال، آیه ۲۹.</ref>. ([[روشن‌بینی]] خاصی که در پرتو آن حق را از باطل خواهید [[شناخت]]). [[قرآن کریم]] فارق و جداکننده حق از باطل است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ}}<ref>«بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.</ref>.
قران [[کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از خداوند پروا کنید در شما نیروی شناخت درستی از نادرستی می‌نهد» سوره انفال، آیه ۲۹.</ref>. ([[روشن‌بینی]] خاصی که در پرتو آن حق را از باطل خواهید [[شناخت]]). [[قرآن کریم]] فارق و جداکننده حق از باطل است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ}}<ref>«بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.</ref>.
[[امام سجاد]] {{ع}} نیز [[قرآن]] را با وصف فرقان خوانده است: {{متن حدیث|وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ‏ بِهِ‏ بَيْنَ‏ حَلَالِكَ‏ وَ حَرَامِكَ}}<ref>دعای ۴۲.</ref>؛ (قرآن) فرقانی است که بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا کرده‌ای.
[[امام سجاد]] {{ع}} نیز [[قرآن]] را با وصف فرقان خوانده است: {{متن حدیث|وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ‏ بِهِ‏ بَيْنَ‏ حَلَالِكَ‏ وَ حَرَامِكَ}}<ref>دعای ۴۲.</ref>؛ (قرآن) فرقانی است که بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا کرده‌ای.


خط ۲۱: خط ۲۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:فرقان در معارف و سیره سجادی]]
[[رده:فرقان]]

نسخهٔ ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۹

مقدمه

فرقان، از ریشه فرق به معنای جداکننده و فرق گذرانده است و بیشتر به منظور فارق میان حق باطل به کار می‌رود. قران کریم می‌فرماید: ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا[۱]. (روشن‌بینی خاصی که در پرتو آن حق را از باطل خواهید شناخت). قرآن کریم فارق و جداکننده حق از باطل است: ﴿تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ[۲].

امام سجاد (ع) نیز قرآن را با وصف فرقان خوانده است: «وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ‏ بِهِ‏ بَيْنَ‏ حَلَالِكَ‏ وَ حَرَامِكَ»[۳]؛ (قرآن) فرقانی است که بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا کرده‌ای.

آن حضرت خدا را به بزرگی شأن و جداکنندگی حقّ از باطل ستوده است: «سُبْحَانَكَ! مَا أَجَلَّ شَأْنَكَ‏... وَ أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَكَ»[۴]؛ «بار خدایا منزهی تو، شگفتا چه بزرگ است شأن و منزلت تو... و چه نیکو حق و باطل از یکدیگر جدا ساخته‌ای».[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. «ای مؤمنان! اگر از خداوند پروا کنید در شما نیروی شناخت درستی از نادرستی می‌نهد» سوره انفال، آیه ۲۹.
  2. «بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.
  3. دعای ۴۲.
  4. دعای ۴۷.
  5. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
  6. شیرزاد، امیر، مقاله «فرقان»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۴۹.