←نمونه‌هایی از آیات مکی در سوره‌های مدنی
| خط ۱۸۲: | خط ۱۸۲: | ||
'''آیه ۴۵ [[سوره قمر]]:'''از [[ابن عباس]] نقل شده است که{{متن قرآن|سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ}}<ref> زودا که آن گروه در هم شکنند و واپس بگریزند؛ سوره قمر، آیه۴۵.</ref> در [[روز]] [[جنگ بدر]] نازل شده است<ref>لباب النقول فی اسباب النزول، جلال الدین سیوطی، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، ۲۰۰۱، ص۲۱۴.</ref>. در مقابل، عده‌ای به مکی بودن همه [[آیات]] این [[سوره]] [[حکم]] کرده‌اند و معتقدند که این [[آیه]] هیچ دلالتی بر [[نزول]] آن در [[جنگ بدر]] ندارد، بلکه آیه در میان آیاتی واقع شده است که [[مشرکان مکه]] را به [[عذاب دنیوی]] و [[اخروی]] [[تهدید]] می‌کند. این آیه بشارتی برای [[مؤمنان]] در مورد متلاشی شدن [[جمعیت]] [[مشرکان]] در [[آینده]] نزدیک است. حرف "س" در {{متن قرآن|سَيُهْزَمُ}} نیز بر تحقق این امر در آینده نزدیک دلالت دارد و [[روز]] جنگ بدر در واقع روز تحقق این [[وعده الهی]] است. از این رو، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به همین مناسبت این آیه را هنگام جنگ بدر قرائت کردند<ref>ر.ک: محمد هادی معرفت، پیشین، ص۱۸۶؛ نصر حامد ابو زید، پیشین، ص۱۷۸ ـ ۱۷۶.</ref>.<ref>[[محمد کاظم شاکر|شاکر، محمد کاظم]]، [[آشنایی با علوم قرآنی (کتاب)|آشنایی با علوم قرآنی]]، ص۱۲۶.</ref> | '''آیه ۴۵ [[سوره قمر]]:'''از [[ابن عباس]] نقل شده است که{{متن قرآن|سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ}}<ref> زودا که آن گروه در هم شکنند و واپس بگریزند؛ سوره قمر، آیه۴۵.</ref> در [[روز]] [[جنگ بدر]] نازل شده است<ref>لباب النقول فی اسباب النزول، جلال الدین سیوطی، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، ۲۰۰۱، ص۲۱۴.</ref>. در مقابل، عده‌ای به مکی بودن همه [[آیات]] این [[سوره]] [[حکم]] کرده‌اند و معتقدند که این [[آیه]] هیچ دلالتی بر [[نزول]] آن در [[جنگ بدر]] ندارد، بلکه آیه در میان آیاتی واقع شده است که [[مشرکان مکه]] را به [[عذاب دنیوی]] و [[اخروی]] [[تهدید]] می‌کند. این آیه بشارتی برای [[مؤمنان]] در مورد متلاشی شدن [[جمعیت]] [[مشرکان]] در [[آینده]] نزدیک است. حرف "س" در {{متن قرآن|سَيُهْزَمُ}} نیز بر تحقق این امر در آینده نزدیک دلالت دارد و [[روز]] جنگ بدر در واقع روز تحقق این [[وعده الهی]] است. از این رو، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به همین مناسبت این آیه را هنگام جنگ بدر قرائت کردند<ref>ر.ک: محمد هادی معرفت، پیشین، ص۱۸۶؛ نصر حامد ابو زید، پیشین، ص۱۷۸ ـ ۱۷۶.</ref>.<ref>[[محمد کاظم شاکر|شاکر، محمد کاظم]]، [[آشنایی با علوم قرآنی (کتاب)|آشنایی با علوم قرآنی]]، ص۱۲۶.</ref> | ||
== نمونه‌هایی از | == نمونه‌هایی از آیات مکی در سوره‌های مدنی == | ||
گفتیم که وجود آیات مکی در سور | گفتیم که وجود آیات مکی در سور مدنی جای [[تأمل]] است و باید در [[دلایل]] آن دقت لازم را به کار برد. به هر حال [[سیوطی]] و دیگران مواردی از این نوع را ذکر کرده‌اند که در اینجا به ذکر دو نمونه می‌پردازیم. | ||
'''آیه ۱۱۳ [[سوره توبه]]:'''گفته شده است که آیه {{متن قرآن|مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُولِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ}}<ref> پیامبر و مؤمنان نباید برای مشرکان پس از آنکه بر ایشان آشکار شد که آنان دوزخیند آمرزش بخواهند هر چند خویشاوند باشند؛ سوره تویه، آیه۱۱۳.</ref> در مورد [[استغفار پیامبر]] [[اکرم]]{{صل}} برای عمویش [[ابو طالب]] و به دنبال [[مرگ]] او نازل شده است<ref>لباب النقول فی اسباب النزول، جلال الدین سیوطی، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، ۲۰۰۱، ص۱۲۸.</ref>. | '''آیه ۱۱۳ [[سوره توبه]]:'''گفته شده است که آیه {{متن قرآن|مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُولِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ}}<ref> پیامبر و مؤمنان نباید برای مشرکان پس از آنکه بر ایشان آشکار شد که آنان دوزخیند آمرزش بخواهند هر چند خویشاوند باشند؛ سوره تویه، آیه۱۱۳.</ref> در مورد [[استغفار پیامبر]] [[اکرم]]{{صل}} برای عمویش [[ابو طالب]] و به دنبال [[مرگ]] او نازل شده است<ref>لباب النقول فی اسباب النزول، جلال الدین سیوطی، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، ۲۰۰۱، ص۱۲۸.</ref>. | ||