تفسیر مزجی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰

مقدمه

تفسیر مزجی به تفسیری گفته می‌شود که مفسر مطالب تفسیری خود را بسیار کوتاه و موجز در اثنای کلام الهی ذکر می‌کند؛ مانند:

آن‌چه از ابن‌عباس نقل شده است:﴿لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ﴾^[۱] "في موسم الحج"؛
آن‌چه از ابن‌مسعود نقل شده است:﴿فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ﴾^[۲] "متتابعات"؛
آن‌چه سیوطی از ابن‌زبیر نقل می‌کند: ﴿وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ﴾^[۳] "و يستعينون بالله على ما اصابهم".

و نمونه‌های فراوان دیگری که در منابع آمده است.

روشن است که این گونه تفسیر قرآن که با خود آن ممزوج است، در صدر اسلام مایه اختلاف قرائات می‌شد و در نگاه اول برای برخی چنین به ذهن می‌آمد که تفسیر آیه، جزء آیه و قرآن به شمار می‌آید؛ لذا دانشمندان علوم قرآنی تفسیر مزجی را از عوامل اختلاف قرائات شمرده‌اند^[۴].^[۵]

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس

↑ «بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.
↑ «هر که (هیچ‌یک را) نیابد (کفاره آن) سه روز روزه است» سوره مائده، آیه ۸۹.
↑ «و باید از میان شما گروهی باشند که (مردم را) به نیکی فرا می‌خوانند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناشایست باز می‌دارند و اینانند که رستگارند» سوره آل عمران، آیه ۱۰۴.
↑ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، جلد۱، صفحه (۳۳۶-۳۳۷)؛ کمالی دزفولی، علی، شناخت قرآن، صفحه ۱۳۵؛ عاملی، جعفر مرتضی، حقایق هامة حول القرآن الکریم، صفحه (۲۴۱-۲۷۰)
↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۳۲.

[1] «بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.

[2] «هر که (هیچ‌یک را) نیابد (کفاره آن) سه روز روزه است» سوره مائده، آیه ۸۹.

[3] «و باید از میان شما گروهی باشند که (مردم را) به نیکی فرا می‌خوانند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناشایست باز می‌دارند و اینانند که رستگارند» سوره آل عمران، آیه ۱۰۴.

[4] زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، جلد۱، صفحه (۳۳۶-۳۳۷)؛ کمالی دزفولی، علی، شناخت قرآن، صفحه ۱۳۵؛ عاملی، جعفر مرتضی، حقایق هامة حول القرآن الکریم، صفحه (۲۴۱-۲۷۰)

[5] فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۳۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 و نمونه‌های فراوان دیگری که در منابع آمده است.
-روشن است که این گونه [[تفسیر قرآن]] که با خود آن ممزوج است، در [[صدر اسلام]] مایه [[اختلاف قرائات]] می‌شد و در نگاه اول برای برخی چنین به [[ذهن]] می‌آمد که [[تفسیر آیه]]، جزء [[آیه]] و [[قرآن]] به شمار می‌آید؛ لذا [[دانشمندان]] [[علوم قرآنی]] تفسیر مزجی را از عوامل اختلاف قرائات شمرده‌اند.<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، جلد1، صفحه (336-337)؛ کمالی دزفولی، علی، شناخت قرآن، صفحه 135؛ عاملی، جعفر مرتضی، حقایق هامة حول القرآن الکریم، صفحه (241-270)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج1، ص1832.</ref>
+روشن است که این گونه [[تفسیر قرآن]] که با خود آن ممزوج است، در صدر اسلام مایه [[اختلاف قرائات]] می‌شد و در نگاه اول برای برخی چنین به ذهن می‌آمد که [[تفسیر آیه]]، جزء [[آیه]] و [[قرآن]] به شمار می‌آید؛ لذا دانشمندان [[علوم قرآنی]] تفسیر مزجی را از عوامل اختلاف قرائات شمرده‌اند<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، جلد۱، صفحه (۳۳۶-۳۳۷)؛ کمالی دزفولی، علی، شناخت قرآن، صفحه ۱۳۵؛ عاملی، جعفر مرتضی، حقایق هامة حول القرآن الکریم، صفحه (۲۴۱-۲۷۰)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۸۳۲.</ref>
 {{تفسیر}}
 == منابع ==
 {{منابع}}