←سوم: پاسداری و حراست از دین اسلام
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
{{اصلی|پاسداری از دین}} | {{اصلی|پاسداری از دین}} | ||
بی‌تردید [[حکومت]] در نگرش سیاسی ائمه{{عم}}، ابزاری برای [[ریاست‌طلبی]] و کامیابی (آن‌گونه که [[دنیاطلبان]] پی آن بودند) نبود؛ بلکه آن را وسیله‌ای برای [[حفظ اسلام]]، [[اجرای قوانین الهی]]، [[احقاق حقوق]] [[عامه]] و احیای [[سنت رسول خدا]]{{صل}} می‌دانستند؛ چنان‌که امام علی{{ع}} [[هدف]] از قیام خود در [[جنگ صفین]] را چنین بیان می‌کند: | بی‌تردید [[حکومت]] در نگرش سیاسی ائمه{{عم}}، ابزاری برای [[ریاست‌طلبی]] و کامیابی (آن‌گونه که [[دنیاطلبان]] پی آن بودند) نبود؛ بلکه آن را وسیله‌ای برای [[حفظ اسلام]]، [[اجرای قوانین الهی]]، [[احقاق حقوق]] [[عامه]] و احیای [[سنت رسول خدا]]{{صل}} می‌دانستند؛ چنان‌که امام علی{{ع}} [[هدف]] از قیام خود در [[جنگ صفین]] را چنین بیان می‌کند: | ||
خدایا، تو [[آگاهی]] که | خدایا، تو [[آگاهی]] که انگیزه ما برای [[جنگ]]، رغبت به [[زمامداری]] و به دست آوردن مال و منال بی‌ارزش [[دنیا]] نبود؛ بلکه ما می‌خواستیم با این اقدامات نظامی، [[احکام]] و آثار فراموش‌شده [[دین]] تو را به صحنه برگردانیم و [[اصلاحات اجتماعی]] را انجام دهیم تا [[بندگان]] [[مظلوم]] تو، [[امنیت]] داشته باشند و حدود تعطیل‌شده تو، اجرا گردد<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنِ الَّذِي كَانَ مِنَّا مُنَافَسَةً فِي سُلْطَانٍ وَ لَا الْتِمَاسَ شَيْ‌ءٍ مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ وَ لَكِنْ لِنَرِدَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِي بِلَادِكَ فَيَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِكَ}}. (نهج البلاغه، خطبه ۱۳۱).</ref>.<ref>[[حافظ نجفی|نجفی، حافظ]]، [[اعتقاد ائمه شیعه به امامت خود (مقاله)|مقاله «اعتقاد ائمه شیعه به امامت خود»]]، [[موسوعه رد شبهات ج۲۱ (کتاب)|موسوعه رد شبهات ج۲۱]]، ص ۱۶۹.</ref> | ||
=== چهارم: فراهم نبودن شرایط [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] === | === چهارم: فراهم نبودن شرایط [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] === | ||