حنیف: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۶

مقدمه

حنیف یعنی کسی که از باطل و گمراهی به حق و هدایت تمایل دارد و جویای راه درست است. قرآن کریم، حضرت ابراهیم را حنیف و پیروان آیین یکتاپرستی را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به حج می‌رفتند و به آداب و آیین حضرت ابراهیم پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. دین پیامبر خدا (ص) را نیز پیش از آنکه به پیامبری مبعوث گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن حضرت به آیین یکتاپرستی ابراهیم خلیل و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در قرآن کریم نیز برای دین حق و درست و مطابق با فطرت، صفت حنیف ذکر شده است: فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...^[۱]؛ مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ^[۲].^[۳]

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس

↑ «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰
↑ «ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۹۳.

[1] «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰

[2] «ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.

[3] محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۹۳.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حنیف در قرآن]]| پرسش مرتبط  = }}
 == مقدمه ==
-'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] [[آیین یکتاپرستی]] را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن [[حضرت]] به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است: {{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} <ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>.
+'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] آیین یکتاپرستی را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن حضرت به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است: {{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>
 == منابع ==