←تواتر این حدیث
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
[[حدیث غدیر]] از احادیثی است که محدثان و مورخان [[اسلامی]] ـ اعم از [[شیعه]] و [[اهلسنت]] ـ به صورت متواتر آن را [[روایت]] کردهاند. متواتر بودن حدیث غدیر، متقضای [[قوانین]] طبیعتی است، زیرا [[پیامبر]] {{صل}} آن را در میان انبوه مسلمانانی که با او در [[حجة الوداع]] شرکت کرده بودند در [[غدیر خم]] ایراد کرد. شرایط ایراد آن [[خطبه]] به گونهای بود که [[حاجیان]] پس از بازگشت از [[سفر]] [[حج]] به [[وطن]] خود آن را برای دیگران بازگو میکردند، زیرا پیامبر {{صل}} [[دستور]] داد تا کسانی که از غدیر خم گذشته بودند بازگردند و کسانی که عقبتر بودند برسند، آنگاه آنان را برای اقامه نماز جماعت فراخواند و در آن هوای بسیار گرم، [[خطبه غدیر]] را ایراد کرد و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را برای آنان [[اعلان]] کرد و از آنان خواست تا با او [[بیعت]] کنند و به وی تهنیت گویند. | [[حدیث غدیر]] از احادیثی است که محدثان و مورخان [[اسلامی]] ـ اعم از [[شیعه]] و [[اهلسنت]] ـ به صورت متواتر آن را [[روایت]] کردهاند. متواتر بودن حدیث غدیر، متقضای [[قوانین]] طبیعتی است، زیرا [[پیامبر]] {{صل}} آن را در میان انبوه مسلمانانی که با او در [[حجة الوداع]] شرکت کرده بودند در [[غدیر خم]] ایراد کرد. شرایط ایراد آن [[خطبه]] به گونهای بود که [[حاجیان]] پس از بازگشت از [[سفر]] [[حج]] به [[وطن]] خود آن را برای دیگران بازگو میکردند، زیرا پیامبر {{صل}} [[دستور]] داد تا کسانی که از غدیر خم گذشته بودند بازگردند و کسانی که عقبتر بودند برسند، آنگاه آنان را برای اقامه نماز جماعت فراخواند و در آن هوای بسیار گرم، [[خطبه غدیر]] را ایراد کرد و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را برای آنان [[اعلان]] کرد و از آنان خواست تا با او [[بیعت]] کنند و به وی تهنیت گویند. | ||
طبیعی است که چنین حادثهای توجه حاضران در [[غدیر]] را به خود جلب کرده است و در بازگشت از سفر از آن به عنوان خاطرهای مهم برای دیگران سخن گفتهاند. بنابراین مقتضای قوانین طبیعی و [[فطری]]، این است که حدیث غدیر توسط صدها نفر از [[صحابه پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] شده باشد و پس از آنان نیز صدها نفر از [[تابعین]] و سایر [[مسلمانان]] آن را نقل کرده باشند. اگر جز این باشد عاملی بشری در آن دخالت کرده و از نقل گسترده آن جلوگیری کرده است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۱۸۴.</ref> | طبیعی است که چنین حادثهای توجه حاضران در [[غدیر]] را به خود جلب کرده است و در بازگشت از سفر از آن به عنوان خاطرهای مهم برای دیگران سخن گفتهاند. بنابراین مقتضای قوانین طبیعی و [[فطری]]، این است که حدیث غدیر توسط صدها نفر از [[صحابه پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] شده باشد و پس از آنان نیز صدها نفر از [[تابعین]] و سایر [[مسلمانان]] آن را نقل کرده باشند. اگر جز این باشد عاملی بشری در آن دخالت کرده و از نقل گسترده آن جلوگیری کرده است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۱۸۴.</ref>. | ||
=== معیار حدیث متواتر === | === معیار حدیث متواتر === |