[[بشارت]] [[خداوند]] به [[پیامبر]] {{صل}} درباره [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج.
یکی از رخدادهای مهم زندگی [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} [[معراج]] آن حضرت است. [[قرآن]] در آیاتی چند به برخی از حوادثی که در آن سفر آسمانی رخ داده، اشارههایی کرده است و یک سوره را نیز برای این حادثه بزرگ اختصاص داده است.
افزون بر [[آیات]] [[قرآن]]، برخی از آنچه در آن سفر ملکوتی اتفاق افتاد، به بیان [[روایات]] نورانی [[معصومان]] {{عم}} برای ما بازگو شده است. [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره آنچه در شب [[معراج]] دیده بود، پس از بیان دیدن [[نور]] [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} و آخرین [[جانشین]] خود میان آنها، فرمود: ... عرض کردم: پروردگارا! اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: ایشان پیشوایانند و این [[قائم]] است؛ همو که [[حلال]] مرا [[حلال]] میکند و [[حرام]] مرا را [[حرام]] میسازد و از [[دشمنان]] من [[انتقام]] میگیرد. ای [[محمد]]! او را [[دوست]] بدار. پس همانا من او را [[دوست]] میدارم و هرکس که او را [[دوست]] بدارد، نیز [[دوست]] میدارم<ref> {{متن حدیث|هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ، وَ هَذَا الْقَائِمُ يُحِلُ حَلَالِي وَ يُحَرِّمُ حَرَامِي وَ يَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِي، يَا مُحَمَّدُ! أَحْبِبْهُ فَإِنِّي أُحِبُّهُ وَ أُحِبُ مَنْ يُحِبُّه}}، محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار ۳۶، ص ۲۲۲؛ نعمانی، الغیبة؛ ص ۹۳؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۵۲</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۶۶.</ref>
== پرسش مستقیم ==
* [[چه ارتباطی میان حدیث معراج و امامت امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)]]
