حدیث معراج

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بشارت خداوند به پیامبر (ص) درباره حضرت مهدی (ع) در معراج‏.

یکی از رخدادهای مهم زندگی رسول گرامی اسلام (ص) معراج آن حضرت است. قرآن در آیاتی چند به برخی از حوادثی که در آن سفر آسمانی رخ داده، اشاره‏‌هایی کرده است و یک سوره را نیز برای این حادثه بزرگ اختصاص داده است.

افزون بر آیات قرآن، برخی از آنچه در آن سفر ملکوتی اتفاق افتاد، به بیان روایات نورانی معصومان (ع) برای ما بازگو شده است. رسول اکرم (ص) درباره آنچه در شب معراج دیده بود، پس از بیان دیدن نور پیشوایان معصوم (ع) و آخرین جانشین خود میان آن‏ها، فرمود: ... عرض کردم: پروردگارا! اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: ایشان پیشوایانند و این قائم است؛ همو که حلال مرا حلال می‌‏کند و حرام مرا را حرام می‏‌سازد و از دشمنان من انتقام می‏‌گیرد. ای محمد! او را دوست بدار. پس همانا من او را دوست می‏‌دارم و هرکس که او را دوست بدارد، نیز دوست می‌‏دارم[۱].[۲]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. آیا خداوند برای امامت امام مهدی‏ زمینه ‏سازی کرده است؟ (پرسش)
  2. آیا نص متواتر بر امامت امام مهدی‏ از امام عسکری رسیده است؟ (پرسش)
  3. آیا انتقال امامت به دو برادر بعد از حسنین جایز است؟ (پرسش)
  4. امامت امام مهدی از چه زمانی آغاز شده است؟ (پرسش)
  5. آیا فضایل و کرامات امامان ناشی از نبوغ فکری آنها بوده است؟ (پرسش)
  6. امام عسکری‏ برای تثبیت امامت فرزندش چه تدابیری اندیشید؟ (پرسش)
  7. میان نظام امامت و غیبت امام مهدی چه ارتباطی وجود دارد؟ (پرسش)
  8. پس از شهادت امام حسن عسکری چه اختلاف‌‌هایی بر سر مسئله امامت به‌وجود آمد؟ (پرسش)
  9. چرا امام عسکری اقدام به معرفی و نشان دادن فرزندش به برخی از شیعیان نمودند؟ (پرسش)
  10. امام مهدی در پاسخ سعد بن عبدالله قمی دلیل عدم انتخابی بودن امام را چگونه بیان فرموده است؟ (پرسش)
  11. جریان تحویل وجوهات و هدایای شیعیان به امام عسکری توسط محمد بن اسحاق چیست؟ (پرسش)
  12. امام حسن عسکری درباره جانشین بعد از خود چه فرموده است؟ (پرسش)
  13. چه کسانی بر جنازه امام حسن عسکری نماز خوانده‌اند؟ (پرسش)
  14. مقام علمی امام مهدی در روایات چگونه بیان شده است؟ (پرسش)
  15. حدیث ولایت چیست و چه ارتباطی با امامت امام مهدی دارد؟ (پرسش)
  16. چه ارتباطی میان حدیث معراج و امامت امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)


منابع

پانویس

  1. «هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ، وَ هَذَا الْقَائِمُ‏ يُحِلُ‏ حَلَالِي‏ وَ يُحَرِّمُ‏ حَرَامِي‏ وَ يَنْتَقِمُ‏ مِنْ‏ أَعْدَائِي‏، يَا مُحَمَّدُ! أَحْبِبْهُ‏ فَإِنِّي‏ أُحِبُّهُ‏ وَ أُحِبُ‏ مَنْ‏ يُحِبُّه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»، محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار ۳۶، ص ۲۲۲؛ نعمانی، الغیبة؛ ص ۹۳؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۵۲
  2. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۶۶.