ازدواج در معارف و سیره معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

ازدواج در معارف و سیره معصوم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳

۸٬۳۶۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۴

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۵٬۹۵۳

ویرایش

@@ خط ۷۳: / خط ۷۳: @@
 یک احتمال دیگر را نیز می‌توان در اینجا مطرح کرد و آن اینکه ممکن است مراد، تأثیر [[حال]] مادر از طریق شیر باشد؛ زیرا در روایات بر تأثیر شیر نیز تأکید شده است. در عین حال، چون در روایات دسته اول بحث از تأثیر رگ و ریشه است نمی‌توان آنها را از نقش [[وراثتی]] مادر منصرف دانست. دست‌کم می‌توان گفت مراد روایات، احتمال سوم با تأکید بر نقش [[وراثت]] است.
 بنابراین، معلوم می‌شود از نظر [[تربیتی]] تأثیر [[زن]] در فرزند، اعم از محیط و وراثت (دست‌کم در مواردی که مادر دارای کمبود [[عقلی]] است) بیش از مرد است. از این‌رو در [[اسلام]] بر دقت در [[انتخاب]] زن تأکید بیشتری شده است، ولی در پذیرش [[خواستگاری]] مرد، تنها سه ویژگی [[دین]]، [[اخلاق]] و [[امانت]] شرط شده است.<ref>[[سید علی حسینی‌زاده|حسینی‌زاده]] و [[محمد داوودی|داوودی]]، [[سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت (کتاب)|سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت]]، ص ۳۶.</ref>.
+==[[آداب]] مباشرت==
+از دیگر روش‌های زمینه‌ساز پیش از تولد در [[سیره پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} [[معاشرت]] و روابط صحیح و سالم پدر و مادر است. روابط درست [[والدین]]، علاوه بر اینکه الگوی سالم معاشرت را فراروی [[فرزندان]] می‌گذارد، موجب می‌شود فرزندان نیز برای والدین [[احترام]] ویژه‌ای قائل شوند و از آنها حرف‌شنوی داشته باشند. روابط والدین دامنه گسترده‌ای دارد. آنچه در اینجا مورد نظر است، بخشی از روابط والدین است که مربوط به پیش از تولد فرزند، یعنی روابط آنها در خصوص آمیزش و مباشرت است. در متون [[اسلامی]]، [[روایات]] بسیاری از بزرگان [[دین]] درباره آداب آمیزش و تأثیر آن در [[روح]] و [[جسم]] فرزند آمده است. آنچه در [[سیره معصومان]]{{عم}} آمده، سفارش‌های [[پیامبر]]{{صل}} به علی{{ع}} در زمینه [[زمان]]، مکان، حالات [[روحی]] [[حاکم]] بر [[همسران]] در زمان آمیزش کرده است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در پایان سفارش خود می‌فرماید:
+{{متن حدیث|يَا عَلِيُّ احْفَظْ وَصِيَّتِي هَذِهِ كَمَا حَفِظْتُهَا عَنْ جَبْرَئِيلَ{{ع}}}}<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۲۱۹.</ref>؛
+ای علی این [[وصیت]] مرا بیاموز و به آن عمل کن؛ چنان که من آن را از برادرم [[جبرئیل]] آموختم و بدان عمل کردم.
+حالات روحی و [[معنوی]] [[انسان]] و حتی نوع غذا به قدری در پیدایش فرزند مؤثر است که پیامبر{{صل}} قبل از انعقاد نطفه [[فاطمه زهرا]]{{س}}، تنها یادگار خود، به [[دستور خداوند]]، چهل [[روز]] [[خلوت]] گزید و به [[روزه]] و [[عبادت]] پرداخت؛ در پایان چهل روز هم از غذاهای بهشتی‌ای که جبرئیل برای او آورد، تناول کرد<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج۱، ص۲۴۷.</ref> و نتیجه آن [[فرزندی]] شد که یازده [[امام]] [[معصوم]] از [[نسل]] او به [[بشریت]] [[روشنایی]] بخشید.
+تأثیر آداب آمیزش در [[تربیت فرزند]]، که در سیره معصومان{{عم}} و روایات ذکر شده، بر دو گونه است:
+#تأثیر در [[صحت و سلامت]] جسمی و حتی چهره فرزند: [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: اگر مرد با [[آرامش]] [[قلب]] و اعصاب راحت و غیر مضطرب با [[همسر]] خود آمیزش کند، نطفه در رحم بدون [[اضطراب]] ساکن می‌شود و فرزند شبیه پدر و مادر خود خواهد بود. اما اگر مرد با اضطراب و اعصاب ناراحت با [[همسر]] خود بیامیزد، نطفه با اضطراب در رحم مادر قرار می‌گیرد و فرزند شبیه عمه، عمو، [[خاله]]، دایی و سایر [[اقوام]] خواهد بود»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۶۰، ص۳۵۹.</ref>. البته این، بخشی از تأثیرات [[آرامش]] است که [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} بیان کرده‌اند. تأثیرات جسمی دیگری نیز بر شرایط و محیط [[حاکم]] بر آمیزش مترتب است که در [[روایات]] دیگری آمده است؛ از جمله، [[پیامبر]]{{صل}} در سفارش خود به [[امام علی]]{{ع}} می‌فرماید: ای علی، در آغاز، میان، و پایان ماه با همسرت هم‌بستر مشو؛ زیرا احتمال [[جنون]]، [[جذام]] و [[فساد]] اعضا و [[عقل]] همسر و فرزندش زیادتر است<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۲۱۹.</ref>.
+#[[تأثیر معنوی]] یا تأثیر در [[روح]] و روان فرزند: رعایت آدابی از قبیل ذکر نام و [[یاد خدا]]، با [[وضو]] و [[طهارت]] بودن و [[دعا کردن]] پیش از آمیزش، موجب جلوگیری از دخالت [[شیطان]] می‌شود. [[قرآن کریم]] پس از ذکر اینکه شیطان بر [[آدم]] [[سجده]] نکرد و از درگاه [[خدا]] رانده شد و فرصت‌طلبید، می‌فرماید: {{متن قرآن|وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ}}<ref>«و هر یک از آنان را که بتوانی با آوای خویش بلغزان و با سوارگان و پیادگان خویش بر آنان بتاز و در دارایی‌ها و فرزندان آنان شریک شو» سوره اسراء، آیه ۶۴.</ref>.
+در این [[آیه]] به شیطان [[اجازه]] [[شریک]] شدن در [[مال]] و فرزند [[انسان]] داده شده است. طبیعی است [[تربیت]] و [[هدایت]] [[فرزندی]] که شیطان در ایجاد او دخالت دارد مشکل‌تر خواهد بود؛ چنان که تربیت کسی که از راه [[حرام]] به [[دنیا]] آمده باشد مشکل است. از این‌رو در [[اسلام]] [[مشاغل]] حساسی که نیاز به [[عدالت]] و تقوای در حدّ بالا دارد به زنازاده سپرده نمی‌شود.
+همچنین رعایت نکردن [[آداب]] آمیزش، علاوه بر تأثیر بر فرزندی که نطفه او در [[حال]] انعقاد است، بر سایر [[فرزندان]] نیز اثر می‌گذارد. [[امام صادق]]{{ع}} از [[قول پیامبر]]{{صل}} می‌فرماید: [[سوگند]] به خدایی که جانم در دست اوست، هرگاه مردی با زنش هم‌بستر شود، در حالی که [[کودکی]] در [[اتاق]] [[بیدار]] است و آنها را می‌بیند و [[سخن گفتن]] و نفس زدن آنها را می‌شنود، آن [[کودک]] هرگز به [[رستگاری]] نخواهد رسید و خواه پسر باشد یا دختر، زناکار خواهد شد<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۹۴.</ref>.
+با توجه به تأثیراتی که شرایط زمانی، مکانی، [[روحی]] و روانی تشکیل نطفه بر فرزند می‌گذارد، [[معصومان]]{{عم}} [[آداب]] خاصی را برای آمیزش با [[همسر]] رعایت، و دیگران را نیز به آن سفارش می‌کردند<ref>برای آگاهی از این آداب ر.ک: طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۲۱۸؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۵، ص۴۹۹ و حلیة المتقین مجلسی.</ref>.
+[[پیشرفت]] [[علوم]]، پذیرش اینگونه تأثیرات را آسان‌تر کرده است؛ زیرا تأثیر ژن‌ها و چگونگی عوامل نهفتگی و [[غلبه]] ژن‌ها از نظر [[علمی]] به [[اثبات]] رسیده است. عوامل محیطی بخشی از عواملی است که در غلبه و نهفتگی ژن‌ها مؤثر است. آنچه در این [[روایات]] بیان شده نیز بخشی از عوامل محیطی است که ممکن است در غلبه ژن‌هایی که صفات خاص جسمی یا روحی را پدید می‌آورند مؤثر باشد..<ref>[[سید علی حسینی‌زاده|حسینی‌زاده]] و [[محمد داوودی|داوودی]]، [[سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت (کتاب)|سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت]]، ص ۴۳.</ref>.
 == منابع ==