علی منی و انا من علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = امام علی
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[علی منی و انا من علی در حدیث]] - [[علی منی و انا من علی در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = علی منی و انا من علی (پرسش)
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
}}
}}


'''علی منی و انا من علی''' [[کلام]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} است، یعنی [[امام علی|علی]] {{ع}} از من است و من از علی‌ام<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>.
'''علی منی و انا من علی''' [[کلام]] [[حضرت رسول]]{{صل}} است، یعنی علی{{ع}} از من است و من از علی‌ام.


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* این [[حدیث]]، که [[ارتباط]] عمیق [[پیامبر]] و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و [[همدلی]] آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] [[پیامبر]]" بودن [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]] {{ع}} از سوی [[پیامبر]] به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیت‌المال]] که استفاده کرده بودند، نزد [[پیامبر]] [[انتقاد]] کردند. [[حضرت]] برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{عربی|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]] {{ع}} جدا شود از من جدا شده است، [[امام علی|علی]] {{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{عربی|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{عربی|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹</ref>. این سخن همسویی [[محبت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} را با [[محبت]] [[پیامبر|رسول خدا]] می‌رساند و مفهوم دیگری از {{عربی|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و [[حمایت]] بیدریغ خود را از مواضع [[امام علی|امیر مؤمنان]] نشان می‌دهد. هردو [[پشتیبان]] هم و هردو [[پدر]] [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری [[منذر]]. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و [[رسول خدا]] همواره و همه‌جا از [[امام علی|امیر المؤمنین]] [[ستایش]] و [[پشتیبانی]] می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست(...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>
این [[حدیث]]، که ارتباط عمیق [[پیامبر]] و [[امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و [[همدلی]] آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان [[رسول خدا]]{{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] پیامبر" بودن [[حضرت علی]]{{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]]{{ع}} از سوی پیامبر به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از [[سختگیری]] او نسبت به [[اموال]] [[بیت‌المال]] که استفاده کرده بودند، نزد پیامبر [[انتقاد]] کردند. حضرت برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{متن حدیث|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]]{{ع}} جدا شود از من جدا شده است، امام علی|علی{{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱.</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{متن حدیث|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{متن حدیث|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹.</ref>. این سخن [[همسویی]] [[محبت علی]]{{ع}} را با [[محبت رسول خدا]] می‌رساند و مفهوم دیگری از {{متن حدیث|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و [[حمایت]] بیدریغ خود را از مواضع [[امیر مؤمنان]] نشان می‌دهد. هردو [[پشتیبان]] هم و هردو پدر [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری منذر. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و رسول خدا همواره و همه‌جا از امیر المؤمنین [[ستایش]] و [[پشتیبانی]] می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۹: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:علی منی و انا من علی]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:علی منی و انا من علی]]
[[رده:احادیث نامدار]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۵

علی منی و انا من علی کلام حضرت رسول(ص) است، یعنی علی(ع) از من است و من از علی‌ام.

مقدمه

این حدیث، که ارتباط عمیق پیامبر و امیر المؤمنین و هم‌روحی و همراهی و همدلی آن دو و پیوند استوار رسالت و امامت را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان رسول خدا(ص) شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "جان پیامبر" بودن حضرت علی(ع) است که در آیه مباهله هم مطرح است. در مأموریتی که امام علی(ع) از سوی پیامبر به یمن رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به اموال بیت‌المال که استفاده کرده بودند، نزد پیامبر انتقاد کردند. حضرت برآشفت و از عیبجویی آنان خشمگین شد و فرمود: «من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه»[۱]، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: «علیّ منّی و أنا من علیّ»، «انت منّی و أنا منک»[۲]. این سخن همسویی محبت علی(ع) را با محبت رسول خدا می‌رساند و مفهوم دیگری از «سلمک سلمی و حربک حربی» است و حمایت بیدریغ خود را از مواضع امیر مؤمنان نشان می‌دهد. هردو پشتیبان هم و هردو پدر امّت و الگوی بشریتند، یکی هادی است، دیگری منذر. این، افزون بر قرابت و خویشاوندی سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و رسول خدا همواره و همه‌جا از امیر المؤمنین ستایش و پشتیبانی می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست[۳].

منابع

پانویس

  1. «هرکس از علی(ع) جدا شود از من جدا شده است، امام علی|علی(ع) از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱.
  2. فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۱۴.