زمزم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
'''زمزم:''' چاهی کنار [[خانه خدا]] در [[مکّه]] که جوشش [[آب]] آن به [[اعجاز الهی]] بود. وقتی [[حضرت ابراهیم]]، همسرش [[هاجر]] و فرزندش [[اسماعیل]] را در [[مکّه]] گذاشت، در آن سرزمین [[آب]] نبود. [[هاجر]] برای یافتن [[آب]]، هفت بار فاصله دو کوه "[[صفا]]" و "مروه" را طی کرد، امّا آبی برای [[اسماعیل]] خردسال نیافت. وقتی [[ناامید]] نزد [[کودک]] بازگشت، دید که از زیر پای [[اسماعیل]]، چشمه‌ای جوشیده است. از آن پس کاروانیانِ مسافر در آن منطقه فرود می‌آمدند و [[مکه]] رونق یافت. [[آب]] زمزم، [[مقدّس]] است و در [[روایت]] است که در آن شفاست. اکنون هم [[چاه]] زمزم در زیر [[مسجد الحرام]] قرار دارد و حجّاج، از [[آب]] آن به عنوان تبرّک می‌آورند. در سال‌های اخیر، وضع آن را تغییر داده‌اند و به صورت لوله‌کشی به قسمت‌های بیرونی [[مسجد الحرام]] رسانده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۰۹.</ref>. | '''زمزم:''' چاهی کنار [[خانه خدا]] در [[مکّه]] که جوشش [[آب]] آن به [[اعجاز الهی]] بود. وقتی [[حضرت ابراهیم]]، همسرش [[هاجر]] و فرزندش [[اسماعیل]] را در [[مکّه]] گذاشت، در آن سرزمین [[آب]] نبود. [[هاجر]] برای یافتن [[آب]]، هفت بار فاصله دو کوه "[[صفا]]" و "مروه" را طی کرد، امّا آبی برای [[اسماعیل]] خردسال نیافت. وقتی [[ناامید]] نزد [[کودک]] بازگشت، دید که از زیر پای [[اسماعیل]]، چشمه‌ای جوشیده است. از آن پس کاروانیانِ مسافر در آن منطقه فرود می‌آمدند و [[مکه]] رونق یافت. [[آب]] زمزم، [[مقدّس]] است و در [[روایت]] است که در آن شفاست. اکنون هم [[چاه]] زمزم در زیر [[مسجد الحرام]] قرار دارد و حجّاج، از [[آب]] آن به عنوان تبرّک می‌آورند. در سال‌های اخیر، وضع آن را تغییر داده‌اند و به صورت لوله‌کشی به قسمت‌های بیرونی [[مسجد الحرام]] رسانده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۰۹.</ref>. | ||
==بِرکه== | |||
از اسامی زمزم است<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، قائدان، ص۶۰.</ref>. | |||
==بُشری== | |||
یکی از نام‌های زمزم است<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۴۰۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۸۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | #[[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | ||
# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۳
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
زمزم: چاهی کنار خانه خدا در مکّه که جوشش آب آن به اعجاز الهی بود. وقتی حضرت ابراهیم، همسرش هاجر و فرزندش اسماعیل را در مکّه گذاشت، در آن سرزمین آب نبود. هاجر برای یافتن آب، هفت بار فاصله دو کوه "صفا" و "مروه" را طی کرد، امّا آبی برای اسماعیل خردسال نیافت. وقتی ناامید نزد کودک بازگشت، دید که از زیر پای اسماعیل، چشمه‌ای جوشیده است. از آن پس کاروانیانِ مسافر در آن منطقه فرود می‌آمدند و مکه رونق یافت. آب زمزم، مقدّس است و در روایت است که در آن شفاست. اکنون هم چاه زمزم در زیر مسجد الحرام قرار دارد و حجّاج، از آب آن به عنوان تبرّک می‌آورند. در سال‌های اخیر، وضع آن را تغییر داده‌اند و به صورت لوله‌کشی به قسمت‌های بیرونی مسجد الحرام رسانده‌اند[۱].
بِرکه
از اسامی زمزم است[۲].
بُشری
یکی از نام‌های زمزم است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۰۹.
- ↑ تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، قائدان، ص۶۰.
- ↑ شفاء الغرام، ج۱، ص۴۰۴.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۸۶.