بیعت با امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

"[[بیعت]]" واژه عربی از ریشه "ب ی ع" به معنای [[خرید و فروش]] و ایجاب و پذیرش [[بیع]] و در اصطلاح بر هم زدن [[کف دست]] راست از طرفین معامله به نشانه ختم معامله و [[تسلیم]] است و نیز به هر عمل و [[رفتاری]] اطلاق می‏‌شود که شخص به وسیله آن [[فرمانبرداری]] خود را از شخص دیگر و [[سرسپردگی]] در برابر امر و [[سلطه]] او نشان دهد. شاید اطلاق کلمه "بیعت" به این معنا، از این جهت است که هریک از دو طرف، تعهّدی همچون دو معامله‌‏گر در برابر دیگری می‏‌کنند؛ بیعت‏‌کننده حاضر می‌‏شود تا پای [[جان]] و [[مال]] و فرزند در راه [[اطاعت]] او بایستد و بیعت‏‌پذیر نیز حمایت و [[دفاع]] او را بر عهده می‏‌گیرد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۲۶ ـ ۱۲۸.</ref>.

بیعت، سنتی بود که پیش از [[اسلام]]، میان [[عرب]] رواج داشت؛ به همین دلیل طائفه [[اوس و خزرج]] در آغاز اسلام به [[مکه]] آمدند و با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در [[عقبه]] بیعت کردند. برخورد آنها با مسئله بیعت، برخورد با یک امر آشنا بود. پس از آن نیز [[پیغمبر گرامی اسلام]]{{صل}} در فرصت‌های گوناگون، با [[مسلمانان]] تجدید بیعت کرد.