بحث:بیعت با امام مهدی

بیعت در فرهنگنامه آخرالزمان

بیعت نمودن یعنی پیمان و میثاق بستن با کسی، و تعهد دادن و خود را ملزم به اطاعت شخص، یا انجام کاری کردن، یکی از مراسم حکومت، ستاندن بیعت از رعیت است. رسول خدا(ص) نیز در روز غدیر از همه مردم حتی زن‌ها نیز بر ولایت و امامت امیرالمؤمنین(ع) بیعت گرفت و حضرت مهدی(ع) نیز از یاران خود بیعت و پیمان می‌ستاند. ولی در زمان غیبت آن حضرت که مردم به ایشان دسترسی ندارند به گونه‌ای دیگر دستور داده‌اند. در دعای زمان غیبت پس از خواندندعا باید کف دست راست را بر دست چپ بزنیم و با این کار نیت کنیم که با آن حضرت بیعت می‌نماییم. به خاطر اهمیت متابعت و فرمانبرداری از امام معصوم این بیعت را برای هر روز دستور داده‌اند و در دعای عهد که هر روز صبح خوانده می‌شود، این‌گونه می‌گوییم: "بارالها من در این صبح و تا روزی که زنده‌ام پیمان و میثاق و بیعت خود را با امام زمان(ع) تازه کرده و به آن متعهد می‌شوم، به طوری که هرگز از آن روی‌گردان نشوم".

ام سلمه از رسول خدا(ص) روایت می‌کند که فرمود: "(سیصد سیزده تن) به تعداد کسانی که در جنگ بدر با رسول خدا(ص) بیعت نمودند، با مهدی(ع) بیعت خواهند کرد و ساکنان زمین و آسمان از او راضی می‌شوند". و در حدیث دیگری فرمود: این تعداد در میان رکن و مقام در مسجد الحرام بیعت می‌کنند.

امام صادق(ع) فرمود: زمانی که حضرت قائم(ع) قیام می‌نماید، عهد و میثاق و بیعتی از هیچ کس در گردن او نیست. همچنین فرمود: مهدی(ع) با مردم بر کتاب جدید میثاق و بیعت می‌گیرد که این بیعت بر اعراب بسیار سخت خواهد بود و در حدیث دیگری آمده: چون حضرت قائم(ع) قیام فرماید، بر امری جدید و سنتی جدید و حکم جدید قیام نموده و این کار بر اعراب بسیار گران خواهد بود.

امام صادق(ع) می‌فرماید ندایی نام حضرت مهدی(ع) را صدا می‌زند، یاران در پشت مقام ابراهیم نزد ایشان می‌آیند و به آن حضرت می‌گویند: چه انتظاری داری؟ سپس دست حضرت را گرفته و با ایشان بیعت می‌کنند. امام باقر(ع) فرمود: اولین شخصی که با حضرت مهدی(ع) بیعت می‌کند حضرت جبرئیل(ع) است و سپس سیصد و سیزده نفر اصحاب خاص آن جناب با حضرت بیعت خواهند کرد.

امام صادق(ع) به مفضل فرمود: "ای مفضل! هر بیعتی قبل از ظهور حضرت مهدی(ع) گرفته شود، بیعتی است بر پایه کفر و نفاق و نیرنگ، که خداوند بیعت‌کننده و بیعت‌گیرنده را لعنت می‌کند، اما مهدی(ع) کسی است که بر دیوار خانه خدا تکیه می‌دهد و دستش را دراز می‌کند و نوری از آن ساطع می‌شود و می‌گوید: این دست خداست که از جانب خدا و به دستور او (شما را به بیعت می‌خواند). سپس این آیه را خواند: ﴿إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا﴾ آن‌گاه اولین شخصی که می‌آید و بیعت می‌کند جبرئیل است و سپس فرشتگاه و برگزیدگان جن می‌آیند و با ایشان بیعت می‌نمایند و سپس نقیبان بیعت می‌کنند.

در حدیث مفصلی ابن مسعود روایت می‌کند، زمانی که راه‌های تجارت بسته و فتنه‌ها زیاد شد، هفت عالم از گوشه گوشه دنیا بدون هماهنگی قیام می‌کنند و با هر کدام سیصد و سیزده نفر بیعت می‌کنند و این هفت عالم در مکه با هم ملاقات می‌کنند و از مقصود یکدیگر پرسش می‌کنند و همگی می‌گویند که ما به دنبال مهدی(ع) هستیم. سپس به جستجوی آن حضرت می‌پردازند و ایشان را پس از تحمل سختی‌هایی می‌یابند و... زمانی که حضرت را یافتند می‌گویند: بیا تا با شما بیعت کنیم. سپس حضرت در میان رکن و مقام می‌نشیند و آنان با حضر بیعت می‌کنند... .

در روایتی رسول خدا(ص) خبر از آمدن گروهی با پرچم‌های سیاه می‌دهند که از سوی مشرق قیام می‌کنند. سپس حضرت می‌فرماید اگر این گروه قیام کردند به سوی آنان بشتابید و با آنان بیعت کنید اگر چه لازم باشد سینه‌خیز از روی برف‌ها بروید!. پیشاپیش ظهور حضرت در مراسم حج گروهی از حج‌گذاران پس از عرفات، درمنی دیوانه‌وار به جان هم می‌افتند و پس از کشتاری فراوان به سوی حضرت می‌روند که سر بر دیوار کعبه نهاده و اشک می‌ریزد. از او می‌خواهند که از ایشان بیعت بستاند. حضرت می‌فرماید: چقدر پیمان بستید و سپس شکستید و چقدر خون‌ها (ی ناحق) ریختید! سپس با کراهت و ناراحتی با آنان بیعت می‌کند. سپس فرمود اگر شما نیز آن زمان را دریافتید، با او بیعت نمایید زیرا او هدایت‌گر آسمان و زمین است.

امام حسن(ع) فرمود: همه ما اهل بیت بیعتی از طاغوت‌های زمان خود به گردن دارد، مگر حضرت قائم(ع)، و در روایت دیگری امام رضا(ع) فرمود: حضرت قائم(ع) از میان مردم غایب خواهد شد، تا به گردنش بیعتی نباشد و زمانی که قیام می‌نماید با شمشیر قیام می‌کند (و بیعتی از هیچ کس مانع او نخواهد بود).