آیه اهل ذکر در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = آیه اهل ذکر
| موضوع مرتبط = آیه اهل ذکر
| عنوان مدخل  = آیه اهل ذکر
| عنوان مدخل  = آیه اهل ذکر
| مداخل مرتبط = [[آیه اهل ذکر در قرآن]] - [[آیه اهل ذکر در علوم قرآنی]] - [[آیه اهل ذکر در حدیث]] - [[آیه اهل ذکر در کلام اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در فقه اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[آیه اهل ذکر در تفسیر و علوم قرآنی]] - [[آیه اهل ذکر در حدیث]] - [[آیه اهل ذکر در کلام اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در فقه اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در معارف و سیره رضوی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۲

مقدمه

به آیه ﴿فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ[۱] در فقه، باب اجتهاد و تقلید، بر وجوب تقلید[۲] و در اصول فقه، بر حجیت خبر واحد[۳] استناد شده است. برخی نیز برای جواز بقا بر تقلید مجتهد میّت به این آیه استناد کرده‏اند؛ زیرا عمل به قول اهل ذکر، به زنده بودن آنان مقیّد نشده است[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و ما پیش از تو جز مردانی را که به آنها وحی می‌کردیم نفرستادیم؛ اگر نمی‌دانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.
  2. جواهر الکلام، چ۴۱، ص۵۲۸.
  3. فرائد الاصول، ج۱، ص۲۸۸؛ الفصول الغرویة، ص۲۷۶.
  4. التنقیح (الإجتهاد و التقلید)، ص۱۱۰.
  5. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۶.