آیه اهل ذکر در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = آیه اهل ذکر | | موضوع مرتبط = آیه اهل ذکر | ||
| عنوان مدخل = آیه اهل ذکر | | عنوان مدخل = آیه اهل ذکر | ||
| مداخل مرتبط = [[آیه اهل ذکر در | | مداخل مرتبط = [[آیه اهل ذکر در تفسیر و علوم قرآنی]] - [[آیه اهل ذکر در حدیث]] - [[آیه اهل ذکر در کلام اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در فقه اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در معارف و سیره رضوی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۲
مقدمه
به آیه ﴿فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾[۱] در فقه، باب اجتهاد و تقلید، بر وجوب تقلید[۲] و در اصول فقه، بر حجیت خبر واحد[۳] استناد شده است. برخی نیز برای جواز بقا بر تقلید مجتهد میّت به این آیه استناد کردهاند؛ زیرا عمل به قول اهل ذکر، به زنده بودن آنان مقیّد نشده است[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «و ما پیش از تو جز مردانی را که به آنها وحی میکردیم نفرستادیم؛ اگر نمیدانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.
- ↑ جواهر الکلام، چ۴۱، ص۵۲۸.
- ↑ فرائد الاصول، ج۱، ص۲۸۸؛ الفصول الغرویة، ص۲۷۶.
- ↑ التنقیح (الإجتهاد و التقلید)، ص۱۱۰.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۶.