←آل محمد{{صل}}
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
====[[آل محمد]]{{صل}}==== | ====[[آل محمد]]{{صل}}==== | ||
[[حسکانی]] از [[امام محمد باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده که فرمود: {{متن حدیث|... {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ}}<ref>شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۴۳، ح۳۵۳؛ الکشف و البیان، ابو إسحاق أحمد بن محمد بن إبراهیم الثعلبی النیسابوری، ج۵، ص۱۰۹. ثعالبی نیز از امام باقر{{ع}} روایت نموده است: {{متن حدیث|{{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} قَالَ: مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ}}.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۲۴.</ref> | [[حسکانی]] از [[امام محمد باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده که فرمود: {{متن حدیث|... {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ}}<ref>شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۴۳، ح۳۵۳؛ الکشف و البیان، ابو إسحاق أحمد بن محمد بن إبراهیم الثعلبی النیسابوری، ج۵، ص۱۰۹. ثعالبی نیز از امام باقر{{ع}} روایت نموده است: {{متن حدیث|{{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} قَالَ: مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ}}.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۲۴.</ref> | ||
'''مصادیق [[آل محمد]]{{صل}}''' | |||
مسلم نقل می‌کند: هنگامی که این [[آیه]] نازل شد: «بگو بیایید ما [[فرزندان]] خود را [[دعوت]] کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما [[زنان]] خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از [[نفوس]] خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود آن‌گاه [[مباهله]] کنیم»<ref>{{متن قرآن|فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ...}} «بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما... را فرا خوانیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>، [[رسول خدا]]{{صل}}، علی و [[فاطمه]] و حسن و حسین{{عم}} را فراخواند و فرمود: خدایا، اینان [[اهل بیت]] منند<ref>صحیح مسلم، ج۴، ص۲۴۰۴. {{عربی|و لما نزلت هذه الآية {{متن قرآن|فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ}} دعا رسول الله{{صل}} عليا و فاطمة و حسنا و حسينا فقال اللهم هؤلاء أهلي}}.</ref>. | |||
[[حاکم]] در مستدرک نقل می‌کند: از [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] [[روایت]] کرده است در یکی از روزها که [[رحمت الهی]] ([[باران]]) می‌بارید، [[رسول خدا]]{{صل}} نگاهی به ریزش باران کرد و فرمود: «به سوی من فرا خوانید!» «[[صفیه]]» پرسید: «چه کسی را به حضور شما فراخوانیم؟» فرمود: «اهل بیت مرا، علی، فاطمه حسن و حسین{{عم}} را به محض اینکه آنان حضور پیدا کردند، رسول خدا{{صل}} آنان را در زیر ردای خویش گرد آورد و دست‌های [[مبارک]] را به سوی [[آسمان]] بالا برد و فرمود: «بار پروردگارا! اینان اهل بیت من هستند. اینک بر محمد و خاندان او [[درود]] فرست». و [[خدا]] «[[آیه تطهیر]]» را بر آن حضرت نازل فرمود. | |||
[[حاکم نیشابوری]] در ادامه گوید: [[بخاری]] و مسلم آن را ذکر نکرده‌اند و این روایت بنا بر شرط بخاری و مسلم، صحیح است. بر اساس این روایت آن حضرت به [[آموزش]] [[درود فرستادن]] بر [[اهل]] بیتش و آلش پرداخت<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۵۹، رقم: ۴۷۰۹. {{متن حدیث|حدثني أبو الحسن إسماعيل بن محمد بن الفضل بن محمد الشعراني ثنا جدي ثنا أبو بكر بن أبي شيبة الحزامي ثنا محمد بن إسماعيل بن أبي فديك حدثني عبد الرحمن بن أبي بكر المليكي عن إسماعيل بن عبد الله بن جعفر بن أبي طالب عن أبيه قال لما نظر رسول الله{{صل}} إلى الرحمة هابطة قال ادعوا لي ادعوا لي فقالت صفية من يا رسول الله قال اهل بيتي عليا و فاطمة و الحسن و الحسين فجيء بهم فألقى عليهم النبي{{صل}} كساءه ثم رفع يديه ثم قال اللهم هؤلاء إلى فصل على محمد و على آل محمد و أنزل الله عز و جل {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}. هذا حديث صحيح الإسناد و لم يخرجاه و قد صحت الرواية على شرط الشيخين أنه علمهم الصلاة على اهل بيته كما علمهم الصلاة على آله}}.</ref>. | |||
بر همین اساس [[فخر رازی]] در تعریف [[اصحاب کساء]] در جایگاه مصادیق اصیل [[آل محمد]]{{صل}}» در بیان مفصلی می‌گوید: می‌گویم آل محمد{{صل}} کسانی هستند که امر آنها به [[پیامبر]]{{صل}} برمی‌گردد. پس هر کس که امر آنها اشد و اکمل باشد؛ آنها [[آل]] محسوب می‌گردند. تردیدی نیست که علی، [[فاطمه]] حسن و حسین{{عم}} تعلقات و ارتباطشان با پیامبر{{صل}} شدید است و این مطلب از طریق نقل [[متواتر]] معلوم است و در نتیجه آنها آل محمد{{صل}} هستند<ref>التفسیر الکبیر أو مفاتیح الغیب، ج۲۷، ص۵۹۵. {{عربی| أنا أقول: آل محمد{{صل}} هم الذين يؤول أمرهم إليه فكل من كان أمرهم إليه أشد و أكمل كانوا هم الآل، و لا شك أن فاطمة و عليا و الحسن و الحسين كان التعلق بينهم و بين رسول الله{{صل}} أشد التعلقات و هذا كالمعلوم بالنقل المتواتر فوجب أن يكونوا هم الآل}}.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۲۶.</ref> | |||
'''فرق آل و [[اهل بیت]]''' | |||
[[بخاری]] نقل می‌کند: [[عبدالله بن عیسی]] از [[عبدالرحمان ابن ابی‌لیلی]] شنیده است که می‌گفت: مرا کعب ابن عجزه [[ملاقات]] نمود [و] گفت نمی‌خواهی هدیه‌ای که از پیامبر{{صل}} شنیدم، برایت [[هدیه]] کنم»؟ گفتم: «بلی. آن را برایم هدیه کن». گفت: از [[رسول خدا]]{{صل}} سؤال کردیم: «کیفیت دورد فرستادن بر شما اهل بیت چگونه است»؟ [[خداوند]] به ما آموخت که چگونه بر شما [[سلام]] بگوییم؟ رسول خدا{{صل}} فرمود: بگویید: {{متن حدیث|اللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ...}}<ref>صحیح البخاری، ج۳، ص۳۱۹۰، رقم ۳۱۹۰. {{متن حدیث|حدثنا قيس بن حفص و موسى بن إسماعيل قالا حدثنا عبد الواحد ابن زياد حدثنا أبو قرة مسلم بن سالم الهمداني قال حدثني عبد الله بن عيسى سمع عبد الرحمن بن أبي ليلي قال لقيني كعب بن عجرة فقال ألا أهدي لك هدية سمعتها من النبي{{صل}} فقلت بلى فأهدها لي فقال سألنا رسول الله{{صل}} فقلنا يا رسول الله كيف الصلاة عليكم أهل البيت فإن الله قد علمنا كيف نسلم عليكم قال قولوا اللهم صل على محمد و على آل محمد كما صليت على إبراهيم و على آل إبراهيم إنك حميد مجيد اللهم بارك على محمد و على آل محمد كما باركت على إبراهيم و على آل إبراهيم إنك حميد مجيد}}.</ref>. | |||
[[حاکم نیشابوری]] می‌گوید: «این [[حدیث]] را از این روی آوردم که [[اهل]] مطالعه بدانند «[[اهل بیت]]» و «[[آل]]» یک چیزند. ابوفروه [[حارث همدانی]] از موثق‌ترین [[تابعین]] [[کوفه]] بوده است»<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۶۰، رقم ۴۷۱۰، {{عربی|و إنما خرجته ليعلم المستفيد أن أهل البيت و الآل جميعا هم و أبو فروة هو عروة بن الحارث الهمداني من أوثق التابعين بالكوفة}}.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۲۷.</ref>. | |||
==== حضرت علی {{ع}} ==== | ==== حضرت علی {{ع}} ==== | ||