آیه صادقین از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ظاهر [[کلام]] [[مفسر]] المنار که می‌گوید عبارت {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> به این معنا است که از صادقین باشید، این مطلب استفاده می‌شود که وی پیرو را جزئی از [[پیشوا]] دانسته و قائل به [[اتحاد]] «تابع» و «متبوع» شده است در حالی که [[سیاق]] و تصریح آیه یاد شده به روشنی دلالت بر [[اراده]] افرادی خاص از واژه صادقین می‌کند؛ زیرا [[آیه شریفه]] نمی‌فرماید: {{عربی|كونوا من الصادقین}} یعنی از صادقین باشید بلکه می‌فرماید: {{متن قرآن|كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref>، يعنى همراه با صادقین باشید. بنابراین آیه شریفه بر این معنا دلالت می‌کند که مفهوم [[پیروان]] از مفهوم «[[پیشوایان]]» جدا است و تمامی [[مسلمین]] ملزم به [[پیروی]] و [[اطاعت]] از آنان هستند. <ref>شیخ مفید، المسائل العکبریه، ج6، ص47</ref> در [[حقیقت]] لازم است که در آیه شریفه منادی غیر از منادی الیه باشد؛ چراکه [[دعوت]] از [[انسان‌ها]] به همراهی با خویشتن ممکن نیست و مفهومی ندارد. <ref>الفصول المختاره من العیوب و المحاسن، ج2، ص47.</ref>.

== منابع ==