ایام الله چه روزهایی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سلیمیان]]'''، در مقاله ''«انتظار و منتظران' به 'سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگن...) |
جز (جایگزینی متن - 'فرهنگنامه مهدویت' به 'فرهنگنامه مهدویت') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[ | ::::::«روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
::::::ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمتها و بلاهای الهی- ایام ظهور آنها به خدا نسبت داده می‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[ | ::::::ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمتها و بلاهای الهی- ایام ظهور آنها به خدا نسبت داده می‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>: | ||
:::::#خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی میشناساند به یکی دیگر از مأموریتهای مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}﴾}}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[ | :::::#خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی میشناساند به یکی دیگر از مأموریتهای مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}﴾}}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
:::::#پروردگار، در خطابی به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آنها میخواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}﴾}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.</ref> | :::::#پروردگار، در خطابی به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آنها میخواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}﴾}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.</ref> | ||
::::::خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از مأموریتهای بزرگ [[حضرت موسی]]{{ع}} اشاره کرده، میفرماید: تو موظفی ایام الهی و روزهای خدا را به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند است؛همانگونه که همه مکانها متعلق به خدا است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "خانه خدا" نامیده شد، دلیل بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "ایام اللّه" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق العادهای دارد. به همین سبب مفسران، در تفسیر آن، احتمالات مختلفی دادهاند؛ برخی گفتهاند: اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امتهای راستین آنان و روزهایی است که گونههای نعمتهای الهی بر اثر شایستگیها شامل حال آنها است. عدهای گفتهاند: اشاره به روزهایی است که خداوند سبحانه و تعالی اقوام سرکش را به زنجیر عذاب میکشید و طاغوتها را با یک فرمان درو میکرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کردهاند؛ اما اصولا نمیتوان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "ایام اللّه"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است. هر روز که یکی از فرمانهای خدا در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از ایام اللّه است. | ::::::خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از مأموریتهای بزرگ [[حضرت موسی]]{{ع}} اشاره کرده، میفرماید: تو موظفی ایام الهی و روزهای خدا را به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند است؛همانگونه که همه مکانها متعلق به خدا است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "خانه خدا" نامیده شد، دلیل بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "ایام اللّه" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق العادهای دارد. به همین سبب مفسران، در تفسیر آن، احتمالات مختلفی دادهاند؛ برخی گفتهاند: اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امتهای راستین آنان و روزهایی است که گونههای نعمتهای الهی بر اثر شایستگیها شامل حال آنها است. عدهای گفتهاند: اشاره به روزهایی است که خداوند سبحانه و تعالی اقوام سرکش را به زنجیر عذاب میکشید و طاغوتها را با یک فرمان درو میکرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کردهاند؛ اما اصولا نمیتوان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "ایام اللّه"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است. هر روز که یکی از فرمانهای خدا در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از ایام اللّه است. | ||
::::::هرروز که فصل تازهای در زندگی انسانها گشوده و درس عبرتی به آنها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آنها از ایام اللّه است<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[ | ::::::هرروز که فصل تازهای در زندگی انسانها گشوده و درس عبرتی به آنها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آنها از ایام اللّه است<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
::::::در روایاتی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"<ref> {{عربی|اندازه=150%|" أَيَّامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ الْقَائِمُ وَ يَوْمُ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ "}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[ | ::::::در روایاتی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"<ref> {{عربی|اندازه=150%|" أَيَّامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ الْقَائِمُ وَ يَوْمُ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ "}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
::::::روشن است که اینگونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[ | ::::::روشن است که اینگونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۱۵
| ایام الله چه روزهایی است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل اصلی | آثار انتظار |
| مدخل وابسته | ؟ |
؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
- «روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه[۱].
- ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمتها و بلاهای الهی- ایام ظهور آنها به خدا نسبت داده می‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در قرآن کریم به صراحت آمده است[۲]:
- خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف حضرت موسی(ع) را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی میشناساند به یکی دیگر از مأموریتهای مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:﴿
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ 
﴾[۳][۴]. - پروردگار، در خطابی به رسول خدا(ص) به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آنها میخواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد:﴿قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴾[۵]
- خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از مأموریتهای بزرگ حضرت موسی(ع) اشاره کرده، میفرماید: تو موظفی ایام الهی و روزهای خدا را به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند است؛همانگونه که همه مکانها متعلق به خدا است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "خانه خدا" نامیده شد، دلیل بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "ایام اللّه" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق العادهای دارد. به همین سبب مفسران، در تفسیر آن، احتمالات مختلفی دادهاند؛ برخی گفتهاند: اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امتهای راستین آنان و روزهایی است که گونههای نعمتهای الهی بر اثر شایستگیها شامل حال آنها است. عدهای گفتهاند: اشاره به روزهایی است که خداوند سبحانه و تعالی اقوام سرکش را به زنجیر عذاب میکشید و طاغوتها را با یک فرمان درو میکرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کردهاند؛ اما اصولا نمیتوان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "ایام اللّه"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است. هر روز که یکی از فرمانهای خدا در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از ایام اللّه است.
- هرروز که فصل تازهای در زندگی انسانها گشوده و درس عبرتی به آنها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آنها از ایام اللّه است[۶][۷].
- در روایاتی که از امامان معصوم(ع) به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ امام باقر(ع) فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که حضرت قائم(ع) قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"[۸][۹].
- روشن است که اینگونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است»[۱۰].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
- ↑ و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
- ↑ به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.
- ↑ ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
- ↑ " أَيَّامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ الْقَائِمُ وَ يَوْمُ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ "؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
- ↑ ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۲۴۲.
- ↑ المحجّة، ص ۱۰۸.
- ↑ خصال صدوق، ص ۱۰۸؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۲۲۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۱۴۷.