شعار امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|')
خط ۱۳: خط ۱۳:


==مقدمه==
==مقدمه==
*اصبغ بن نباته نقل می‌کند: پیوسته [[امام علی|علی]]{{ع}} در کارزار، ندا می‌داد: "کهیعص".<ref>موسوعة الامام علی ابن ابی طالب ج۴ص۲۹۹</ref> [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: شعار ما خاندان "یا محمّد یا محمّد" است. در جنگ بدر و احد شعار مسلمانان "یا نصر اللّه، إقترب" بود، در جنگ با بنی نضیر شعارشان "«یا روح القدس ارح" بود، در نبرد طائف "یا رضوان"، در جنگ احزاب {{عربی|اندازه=155%|"حم، لا یبصرون"}}، در جنگ حدیبیّه {{عربی|اندازه=155%|"الا لعنة اللّه علی الظّالمین"}} و در روز فتح مکه {{عربی|اندازه=155%|"نحن عباد اللّه حقّا حقّا"}}. [[امام علی|امیر مؤمنان]] در جنگ‌ها شعار "اللّه أکبر" سر می‌داد و ندا می‌داد: {{عربی|اندازه=155%|للّه اکبر، و اللّه اکبر، یا اللّه یا أحد یا صمد لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه العلیّ العظیم}}ا.<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۵ ص۱۷۶</ref> از آنجا که نقش نگین انگشتر نیز نوعی شعار به شمار می‌رود، یادآوری می‌شود که انگشترهای مختلف او نقش‌های گوناگونی داشت، از قبیل: {{عربی|اندازه=155%|اللّه الملک}}، {{عربی|اندازه=155%|نعم القادر اللّه}}، {{عربی|اندازه=155%|علیّ یؤمن باللّه}}، {{عربی|اندازه=155%|الملک للّه}}، {{عربی|اندازه=155%|اللّه ولیّ علیّ}}<ref>سنن الامام علی ص ۲۳۸</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۳۳۵.</ref>
*اصبغ بن نباته نقل می‌کند: پیوسته [[امام علی|علی]]{{ع}} در کارزار، ندا می‌داد: "کهیعص".<ref>موسوعة الامام علی ابن ابی طالب ج۴ص۲۹۹</ref> [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: شعار ما خاندان "یا محمّد یا محمّد" است. در جنگ بدر و احد شعار مسلمانان "یا نصر اللّه، إقترب" بود، در جنگ با بنی نضیر شعارشان "«یا روح القدس ارح" بود، در نبرد طائف "یا رضوان"، در جنگ احزاب {{عربی|"حم، لا یبصرون"}}، در جنگ حدیبیّه {{عربی|"الا لعنة اللّه علی الظّالمین"}} و در روز فتح مکه {{عربی|"نحن عباد اللّه حقّا حقّا"}}. [[امام علی|امیر مؤمنان]] در جنگ‌ها شعار "اللّه أکبر" سر می‌داد و ندا می‌داد: {{عربی|للّه اکبر، و اللّه اکبر، یا اللّه یا أحد یا صمد لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه العلیّ العظیم}}ا.<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۵ ص۱۷۶</ref> از آنجا که نقش نگین انگشتر نیز نوعی شعار به شمار می‌رود، یادآوری می‌شود که انگشترهای مختلف او نقش‌های گوناگونی داشت، از قبیل: {{عربی|اللّه الملک}}، {{عربی|نعم القادر اللّه}}، {{عربی|علیّ یؤمن باللّه}}، {{عربی|الملک للّه}}، {{عربی|اللّه ولیّ علیّ}}<ref>سنن الامام علی ص ۲۳۸</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۳۳۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شعار امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

شعار امام علی در میدان‌های نبرد، شعار رزمندگان نقش عمده‌ای در روحیۀ خودی‌ها و شکست روحیۀ دشمن دارد. حضرت علی(ع) فرمود: پیامبر خدا دستور داد که قبل از جنگ، شعار سربدهند و فرمود: در شعارهایتان یکی از نام‌های خدا باشد.[۱].


مقدمه

  • اصبغ بن نباته نقل می‌کند: پیوسته علی(ع) در کارزار، ندا می‌داد: "کهیعص".[۲] امام صادق(ع) می‌فرماید: شعار ما خاندان "یا محمّد یا محمّد" است. در جنگ بدر و احد شعار مسلمانان "یا نصر اللّه، إقترب" بود، در جنگ با بنی نضیر شعارشان "«یا روح القدس ارح" بود، در نبرد طائف "یا رضوان"، در جنگ احزاب "حم، لا یبصرون"، در جنگ حدیبیّه "الا لعنة اللّه علی الظّالمین" و در روز فتح مکه "نحن عباد اللّه حقّا حقّا". امیر مؤمنان در جنگ‌ها شعار "اللّه أکبر" سر می‌داد و ندا می‌داد: للّه اکبر، و اللّه اکبر، یا اللّه یا أحد یا صمد لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه العلیّ العظیما.[۳] از آنجا که نقش نگین انگشتر نیز نوعی شعار به شمار می‌رود، یادآوری می‌شود که انگشترهای مختلف او نقش‌های گوناگونی داشت، از قبیل: اللّه الملک، نعم القادر اللّه، علیّ یؤمن باللّه، الملک للّه، اللّه ولیّ علیّ[۴][۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۳۳۵.
  2. موسوعة الامام علی ابن ابی طالب ج۴ص۲۹۹
  3. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۵ ص۱۷۶
  4. سنن الامام علی ص ۲۳۸
  5. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۳۳۵.