اولین خطبه امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*حضرت در روز موعود وارد [[مسجد الحرام]] می‌شود. دو رکعت نماز رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم به جای می‌آورد و پس از دعا به درگاه خداوند به نزدیک کعبه رفته و با تکیه بر حجر الاسود رو به جهانیان کرده و نخستین خطبه تاریخی خود را انشاء می‌کند. حضرت پس از حمد و سلام و صلوات بر آستان [[پیامبر اکرم]] و خاندانش چنین می‌فرماید: "ای مردم! ما برای خداوند -از شما- یاری می‌طلبیم و کیست که مرا یاری کند؟ آری ما خاندان پیامبرتان [[محمد]] مصطفی {{صل}} هستیم و سزاوارترین [و نزدیک‌ترین] مردم نسبت به خدا و ایشان. هرکس با من در رابطه با آدم محاجه کند من سزاوارترین مردم نسبت به اویم و همین‌طور راجع به [[نوح]] و [[ابراهیم]] و [[محمد]] {{صل}} و دیگر پیامبران و کتاب خداوند که به هرکدام از دیگر مردم اولی هستم. مگر خداوند متعال در کتابش نفرموده است: "به راستی که خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید، خاندانی که برخی از آن‌ها از بعضی دیگرند و خداوند شنوا و دانا است"<ref>آل عمران، ۳۳.</ref>. من بازمانده آدم و ذخیره نوح و برگزیده ابراهیم و عصاره وجود محمد {{صل}} هستم... هرکس درباره سنت رسول خدا با من محاجه کند، من سزاوارترین مردم نسبت به آن هستم. هرکه امروز کلام مرا می‌شنود، به خداوند متعال قسم می‌دهم که به غایبان برساند، به حق خداوند متعال و رسول گرامی‌اش و حق خودم، از شما می‌خواهم [به ما رو کنید] که حق خویشاوندی رسول خدا را بر گردن شما دارم. شما ما را یاری کنید و در مقابل آن‌ها که به ما ظلم می‌کنند، حمایت کنید که اهل باطل به ما دروغ بستند... از خدا بترسید و خدا را درباره ما در نظر داشته باشید. ما را خوار نکنید. یاری‌مان کنید تا خداوند متعال شما را یاری فرماید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۱.</ref>. سپس حضرت دست‌های‌شان را به آسمان بلند کرده و با دعا و تضرّع، این آیه را به درگاه الهی عرضه می‌دارد: {{عربی| {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ}} }}<ref>نمل، ۶۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۲.</ref>.