اوتاد چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«بر اساس روایات همواره سی نفر در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند که هر کدام از آنها از دنیا برود فرد صالح دیگری جانشین او می‌شود<ref>بحار، ج ۵۲، ص ۱۵۳، و کافى کتاب الحجه باب فى الغیبه، حدیث ۱۶.</ref>.

::::::این افراد صالح و یاران حضرت نام آنان [[اوتاد]] است با توجه به کلمه [[اوتاد]] که جمع (وتد) به معنای میخ است و با توجه به آیه ۷ سوره نبأ که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم تا زمین را نگه دارد و به وسیله آن زمین از هم نپاشد؛ نتیجه می‌گیریم که این یاران انسان‌های وارسته و از مردان خالص و سلحشور و دلاور همچون کوه استوار در خدمت آن حضرت به سر می‌برند»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۶.</ref>.

:::::*«براساس روایات، همواره سی نفر در خدمت [[حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند که هر کدام از آنها از دنیا برود فرد صالح دیگری جانشین او می‌شود<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳ و کافی- کتاب الحجة، باب فی الغیبه، حدیث ۱۶.</ref>، که از آنان به [[اوتاد]] تعبیر می‌کنند. با توجه به کلمه [[اوتاد]] که جمع "وتد" به معنای میخ است و با توجه به آیه ۷ سوره نبأ که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم، تا زمین را نگه دارند و به وسیله آن، زمین از هم نپاشد، نتیجه می‌گیریم که این یاران از مردان خالص و دلاور، همچون کوه استوار در خدمت آن حضرت بسر می‌برند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹.</ref>.

::::::«[[اوتاد]] از یاران برجسته [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}.

::::::از آن‏جا که "[[اوتاد]]" جمع "وتد" به معنای میخ است، به نظر می‌‏رسد این گروه، از مردان بسیار خالص و دلاور هستند که همچون کوه استوار، در خدمت به آن حضرت به سر می‌‏برند<ref>  ر.ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۰۰</ref>.

::::::از روایات استفاده می‏‌شود که "[[اوتاد]]" سی تن از یاران خاصّ [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} هستند که همواره در خدمت آن حضرت به سر می‌‏برند. هریک از آنان که از دنیا بروند، فرد شایسته دیگری جانشین او می‌‏شود. [[امام صادق]]{{ع}} و [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:" به ناگزیر، برای صاحب این امر، غیبتی است و به ناگزیر در غیبت او کناره‌‏گیری است. و نیکو جایگاهی است مدینه. و با وجود سی نفر ملازم هیچ گونه وحشتی نخواهد بود"<ref>{{عربی|" لَا بُدَّ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ‏ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ مِنْ‏ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ‏ الْمَنْزِلُ‏ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِينَ‏ مِنْ‏ وَحْشَةٍ‏ ‏‏‏‏"}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۴۰، روایت ۱۶؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۶۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۸، ح ۴۱.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۹۴.</ref>.

::::::«طبق روایات سی نفرند که همواره در خدمت [[امام عصر]]{{ع}} به‌سر می‌برند، هر کدام از آنها که از دنیا بروند، فرد شایسته دیگری جانشین او می‌گردد<ref>غیبت طوسی، ص ۱۰۲، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۸.</ref>. با توجه به کلمه "[[اوتاد]]" که جمع "وتد" به معنی میخ است و با توجه به آیه ۷ سوره نبأ [[قرآن]] که خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ <ref>ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم" (که زمین را نگهدارند و به وسیله آن، زمین از هم نپاشد).</ref> نتیجه می‌گیریم که این یاران از مردان بسیار خالص و دلاور هستند که همچون کوه استوار، در خدمت آن حضرت {{ع}} به سر می‌برند»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۰.</ref>.

::::::«جمع وَتَد به معنای میخ‌ها است. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}<ref>سوره نبأ، ۷.</ref> ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم. برخی باتوجه به این آیه گفته‌اند می‌توان نتیجه گرفت که اوتاد، مردانی خالص‌اند که همچون کوه استوار و در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند. برخی از اوتاد به سی نفری که همواره در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هستند و هرگاه یکی از آن‌ها بمیرد، فرد صالح دیگری جانشین او می‌شود، تعبیر کرده‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref>. در صفت اوتاد آمده است: آنان قومی هستند که طرفة العینی از پروردگارشان غفلت نمی‌کنند، و از دنیا مگر قوت روزانه جمع نمی‌کنند و از آنان، لغزش‌های بکر صادر نمی‌شود<ref>نجم الثاقب، باب نهم.</ref>. برخی گفته‌اند: اوتاد، چهار تن از اولیاء هستند که همیشه در عالم برقرارند و اگر یکی از آن‌ها بمیرد، دیگری به جای او می‌آید<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۵۴۵.</ref>.

::::::در حدیث قدسی آمده که خداوند عزّ و جلّ‌ به پیغمبرش {{صل}} فرمود: ای احمد! آیا می‌دانی که چرا تو را بر سایر انبیاء برتری دادم‌؟ عرض کرد: نه!، فرمود: به یقین، خوی نیک، سخاوت طبع و رحمتی که بر خلق داشتی؛ و همچنین اوتاد الارض، اوتاد نشدند جز بدین صفات<ref>بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۲۹.</ref>. از این حدیث برمی‌آید: همچنان‌که کوه‌ها، میخ‌های ظاهری زمین‌اند<ref>سوره نبأ، ۷.</ref> که زمین با آن‌ها معتدل و متوازن می‌ماند، در عالم معنا نیز اولیاء الله، میخ‌های نگهدارِ زمین‌اند»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۳۹.</ref>.