شهادت در رکاب امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۳۶

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

چون هدف از جنگ‌ها در زمان حضرت مهدی (ع)، نابودی ستمگران و تشکیل حکومت اسلامی است، شرکت در جنگ در رکاب حضرت نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. امام باقر (ع) به شیعیان می‌فرمایند: اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده‌ایم و از امر ما سرپیچی نکنید، اگر در آن حال کسی از شما پیش از ظهور قائم ما بمیرد، شهید خواهد بود و اگر حضرت را درک کند و در رکاب او به شهادت برسد، پاداش دو شهید را دارد و اگر یکی از دشمنان ما را بکشد، پاداش بیست شهید را خواهد داشت^[۱].
در روایت دیگری می‌خوانیم: رزمنده امام، اگر دشمن ما را بکشد، پاداش بیست شهید را دارد و کسی که همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بیست و پنج شهید برای اوست^[۲]. امیر المؤمنین (ع) درباره شیوه رفتار امام زمان (ع) با شهیدان و خانواده آنان می‌فرماید: حضرت قائم (ع) پس از عملیات روانه کوفه می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که حضرت بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش حقوق و مستمری قرار می‌دهد^[۳]. و اما دو آرزو در روایات ما مطلوب است؛ یکی، بودن در کربلا و شهادت در رکاب حسین (ع) "يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"^[۴] و دیگرى، فیض جهاد و شهادت در رکاب حضرت مهدى (ع) "اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."^[۵]^[۶].

پرسش‌های وابسته

پاداش کشته شدن در رکاب امام مهدی چیست؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.
↑ کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.
↑ مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امام حسین (ع).
↑ همان، دعای عهد.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۴۰.

[1] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.

[2] کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.

[3] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.

[4] مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امام حسین (ع).

[5] همان، دعای عهد.

[6] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۴۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مقدمه==
 *چون هدف از جنگ‌ها در زمان [[حضرت مهدی]] {{ع}}، نابودی ستمگران و تشکیل حکومت اسلامی است، شرکت در جنگ در رکاب حضرت نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. [[امام باقر]] {{ع}} به شیعیان می‌فرمایند: اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده‌ایم و از امر ما سرپیچی نکنید، اگر در آن حال کسی از شما پیش از ظهور قائم ما بمیرد، شهید خواهد بود و اگر حضرت را درک کند و در رکاب او به شهادت برسد، پاداش دو شهید را دارد و اگر یکی از دشمنان ما را بکشد، پاداش بیست شهید را خواهد داشت<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.</ref>.
-*در روایت دیگری می‌خوانیم: رزمنده امام، اگر دشمن ما را بکشد، پاداش بیست شهید را دارد و کسی که همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بیست و پنج شهید برای اوست<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره شیوه رفتار [[امام زمان]] {{ع}} با شهیدان و خانواده آنان می‌فرماید: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از عملیات روانه کوفه می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که حضرت بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش حقوق و مستمری قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. و اما دو آرزو در [[روایات]] ما مطلوب است؛ یکی، بودن در کربلا و شهادت در رکاب حسین {{ع}} {{عربی|"يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه [[امام حسین]] {{ع}}.</ref> و دیگرى، فیض جهاد و شهادت در رکاب حضرت مهدى {{ع}} {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."}}<ref>همان، دعای عهد.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۴۰.</ref>.
+*در روایت دیگری می‌خوانیم: رزمنده امام، اگر دشمن ما را بکشد، پاداش بیست شهید را دارد و کسی که همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بیست و پنج شهید برای اوست<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره شیوه رفتار [[امام زمان]] {{ع}} با شهیدان و خانواده آنان می‌فرماید: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از عملیات روانه کوفه می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که حضرت بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش حقوق و مستمری قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. و اما دو آرزو در [[روایات]] ما مطلوب است؛ یکی، بودن در کربلا و شهادت در رکاب حسین {{ع}} {{عربی|"يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه [[امام حسین]] {{ع}}.</ref> و دیگرى، فیض جهاد و شهادت در رکاب حضرت مهدى {{ع}} {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."}}<ref>همان، دعای عهد.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۰.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==