شهادت در رکاب امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|') |
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*چون هدف از جنگ‌ها در زمان [[حضرت مهدی]] {{ع}}، نابودی ستمگران و تشکیل حکومت اسلامی است، شرکت در جنگ در رکاب حضرت نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. [[امام باقر]] {{ع}} به شیعیان می‌فرمایند: اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده‌ایم و از امر ما سرپیچی نکنید، اگر در آن حال کسی از شما پیش از ظهور قائم ما بمیرد، شهید خواهد بود و اگر حضرت را درک کند و در رکاب او به شهادت برسد، پاداش دو شهید را دارد و اگر یکی از دشمنان ما را بکشد، پاداش بیست شهید را خواهد داشت<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.</ref>. | *چون هدف از جنگ‌ها در زمان [[حضرت مهدی]] {{ع}}، نابودی ستمگران و تشکیل حکومت اسلامی است، شرکت در جنگ در رکاب حضرت نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. [[امام باقر]] {{ع}} به شیعیان می‌فرمایند: اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده‌ایم و از امر ما سرپیچی نکنید، اگر در آن حال کسی از شما پیش از ظهور قائم ما بمیرد، شهید خواهد بود و اگر حضرت را درک کند و در رکاب او به شهادت برسد، پاداش دو شهید را دارد و اگر یکی از دشمنان ما را بکشد، پاداش بیست شهید را خواهد داشت<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.</ref>. | ||
*در روایت دیگری می‌خوانیم: رزمنده امام، اگر دشمن ما را بکشد، پاداش بیست شهید را دارد و کسی که همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بیست و پنج شهید برای اوست<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره شیوه رفتار [[امام زمان]] {{ع}} با شهیدان و خانواده آنان می‌فرماید: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از عملیات روانه کوفه می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که حضرت بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش حقوق و مستمری قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. و اما دو آرزو در [[روایات]] ما مطلوب است؛ یکی، بودن در کربلا و شهادت در رکاب حسین {{ع}} {{عربی|"يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه [[امام حسین]] {{ع}}.</ref> و دیگرى، فیض جهاد و شهادت در رکاب حضرت مهدى {{ع}} {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."}}<ref>همان، دعای عهد.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | *در روایت دیگری می‌خوانیم: رزمنده امام، اگر دشمن ما را بکشد، پاداش بیست شهید را دارد و کسی که همراه قائم ما به شهادت برسد، پاداش بیست و پنج شهید برای اوست<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره شیوه رفتار [[امام زمان]] {{ع}} با شهیدان و خانواده آنان می‌فرماید: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از عملیات روانه کوفه می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که حضرت بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش حقوق و مستمری قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. و اما دو آرزو در [[روایات]] ما مطلوب است؛ یکی، بودن در کربلا و شهادت در رکاب حسین {{ع}} {{عربی|"يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه [[امام حسین]] {{ع}}.</ref> و دیگرى، فیض جهاد و شهادت در رکاب حضرت مهدى {{ع}} {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."}}<ref>همان، دعای عهد.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۴۰.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||