بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
*از آن پس سفری به [[مکه]] کرد و از آن‌جا به [[عراق]] رفت و دو سه سال در [[کربلا]] در سلک شاگردان و مریدان [[سید کاظم رشتی]] که از شاگردان [[شیخ]] [[احمد احسایی]] بود درآمد و مورد توجه استادش -سید- قرار گرفت. او چون در [[زهد]] و [[عبادت]] و ریاضت، ظاهری فریبنده داشت، پس از [[مرگ]] [[سید]] کاظم رشتی، مورد توجه مریدان و دیگر شاگردان او واقع شد. در ۲۴ سالگی نخست، دعوی [[بابیت]] یعنی در ورود به [[حضرت مهدی]] {{ع}} و سپس دعوی [[مهدویت]] کرد. پس از مدتی قدم فراتر گذاشت و کتابی را تدوین کرد و به مناسبت [[آیات]] سوره الرحمن، ادعا نمود که [[خداوند]] کتاب "بیان" را بر وی نازل نموده است و این [[آیات]] اشاره به او دارد که منظور از "[[انسان]]" [[علی محمد باب]] است و مراد از "بیان" کتابی است که بر او نازل شده. گذشته از تدوین کتاب "بیان"، باب، خود را ملقب به "ذکر" کرد و مدعی شد که مراد از [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ}} و [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ}} اوست. | *از آن پس سفری به [[مکه]] کرد و از آن‌جا به [[عراق]] رفت و دو سه سال در [[کربلا]] در سلک شاگردان و مریدان [[سید کاظم رشتی]] که از شاگردان [[شیخ]] [[احمد احسایی]] بود درآمد و مورد توجه استادش -سید- قرار گرفت. او چون در [[زهد]] و [[عبادت]] و ریاضت، ظاهری فریبنده داشت، پس از [[مرگ]] [[سید]] کاظم رشتی، مورد توجه مریدان و دیگر شاگردان او واقع شد. در ۲۴ سالگی نخست، دعوی [[بابیت]] یعنی در ورود به [[حضرت مهدی]] {{ع}} و سپس دعوی [[مهدویت]] کرد. پس از مدتی قدم فراتر گذاشت و کتابی را تدوین کرد و به مناسبت [[آیات]] سوره الرحمن، ادعا نمود که [[خداوند]] کتاب "بیان" را بر وی نازل نموده است و این [[آیات]] اشاره به او دارد که منظور از "[[انسان]]" [[علی محمد باب]] است و مراد از "بیان" کتابی است که بر او نازل شده. گذشته از تدوین کتاب "بیان"، باب، خود را ملقب به "ذکر" کرد و مدعی شد که مراد از [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ}} و [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ}} اوست. | ||
*[[سید علی محمد باب]] از [[عراق]] به بوشهر بازگشت و در [[اصفهان]]، مازندران، تبریز، [[تهران]]، [[آذربایجان]] و زنجان پیروانی یافت و بالاخره در سال ۱۲۶۶ هجری در تبریز به فتوای [[علماء]] و [[فرمان]] شاه، وی را اعدام کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۲.</ref>. | *[[سید علی محمد باب]] از [[عراق]] به بوشهر بازگشت و در [[اصفهان]]، مازندران، تبریز، [[تهران]]، [[آذربایجان]] و زنجان پیروانی یافت و بالاخره در سال ۱۲۶۶ هجری در تبریز به فتوای [[علماء]] و [[فرمان]] شاه، وی را اعدام کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۲.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | |||
* [[آیا بابیت از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]] | |||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||
* [[آیا بابیت از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]] | * [[آیا بابیت از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]] | ||
{{پرسمان مدعیان دروغین مهدویت}} | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}} | {{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}} | ||