فلسفه امامت از منظر صدرا (مقاله): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
[[رده:مقالهشناسی مقالههای متضمن صفات امام]] | [[رده:مقالهشناسی مقالههای متضمن صفات امام]] | ||
[[رده:مقالهشناسی مقالههای متضمن جایگاه امامت]] | [[رده:مقالهشناسی مقالههای متضمن جایگاه امامت]] | ||
[[رده:مقالهشناسی مقالههای متضمن افضلیت امام]] | [[رده:مقالهشناسی مقالههای متضمن افضلیت امام]] | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۴۳
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
فلسفه امامت از منظر صدرا | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | سید یحیی یثربی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | زمستان ۱۳۷۷ و بهار ۱۳۷۸ |
شماره | ۱۰ و ۱۱ |
ناشر الکترونیک | پایگاه نشریات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
فلسفه امامت از منظر صدرا عنوان مقالهای است که به بررسی چیستی امامت و مباحث مرتبط با آن از دیدگاه حکمت متعالیه میپردازد.این مقاله توسط سید یحیی یثربی به زبان فارسی نوشته شده و در فصلنامه قبسات پاییز ۱۳۷۷ و بهار ۱۳۷۸ (شماره ۱۰ و ۱۱) در ۱۶ صفحه منتشر شده است.[۱]
چکیده مقاله
این مقاله فاقد چکیده است.
فهرست مقاله
- اشاره؛
- امامت چیست؟
- مبانی فلسفی صفات ائمه (ع)؛
- تفسیر و تبیین فلسفی صفات ائمه (ع)؛
- عینیت مقام امامت و صفات امام؛
- امام پیوسته مورد امداد و الهام غیبی است؛
- امام حاکم و ناظر بر همهْ حوادث جهان و رفتار انسانهاست؛
- امام دارای صفت عصمت بوده و در عالیترین درجه از فضیلت و تقوی است؛
- امام می تواند مصدر اعجاز و کرامت باشد؛
- نکتهْ اول - پیوند و رابطهْ علم و قدرت؛
- نکتهْ دوم - علم و قدرت خارقالعاده ائمه و مظلومیت آنان؛
- نکتهْ سوم - استثنا در علم و قدرت امام؛
- امام واحد دهر است و یگانهْ زمان؛
- جهان هستی هرگز بیامام نخواهد بود؛
- اطاعت امام سعادت و مخالفت با وی مایهْ بدبختی است؛
- شناخت و پیروی امام، لازمهْ استعداد و شایستگی ویژهای است.
درباره پدیدآورنده
دکتر سید یحیی یثربی (متولد ۱۳۲۱ چراغتپه). وی از سال 1335 به تحصیل علوم حوزوی پرداخت و از 1344 در دانشکده الهیات تهران فلسفه و حکمت اسلامی را آموخت. از جمله اساتید وی در حوزه علمیه، حضرات آیات: دوزدوزانی، ستوده، سبحانی، مکارم، مفتح، منتظری، سلطانی و علامه طباطبایی.
وی دارای دکترای فلسفه و کلام اسلامی و عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی است.از جمله آثار وی: فلسفه امامت، عرفان نظری، فلسفه عرفان، الهیات نجات ابن سینا.[۲]
پانویس
پیوند به بیرون
ردهها:
- آثار امامت و ولایت
- مقالهشناسی جامع امامت و ولایت
- مقالهشناسی امامت
- مقالهشناسی مقالههای علمی پژوهشی امامت
- مقالهشناسی امامت سید یحیی یثربی
- آثار امامت و ولایت سید یحیی یثربی
- مقالهشناسی مقالههای امامت تک شمارهای
- مقالهشناسی مقالههای امامت منتشر شده در ۱۳۷۷
- مقالهشناسی مقالههای امامت منتشر شده در ۱۳۷۸
- مقالهشناسی مقالههای امامت با تعداد صفحات بیش از ۱۰
- مقالهشناسی جامع امامت و ولایت به زبان فارسی
- مقالهشناسی مقالههای امامت به زبان فارسی
- مقالهشناسی مقالههای امامت فصلنامه قبسات
- مقالهشناسی مقالههای امامت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
- مقالهشناسی مقالههای امامت و ولایت دارای متن PDF
- مقالهشناسی مقالههای امامت و ولایت دارای متن دیجیتال
- مقالهشناسی مقالههای متضمن حکمت امامت
- مقالهشناسی مقالههای متضمن صفات امام
- مقالهشناسی مقالههای متضمن جایگاه امامت
- مقالهشناسی مقالههای متضمن افضلیت امام