فلسفه امامت از منظر صدرا (مقاله)
فلسفه امامت از منظر صدرا عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی چیستی امامت و مباحث مرتبط با آن از دیدگاه حکمت متعالیه میپردازد. این مقاله ۱۶ صفحهای به قلم سید یحیی یثربی نگاشته شده و در فصلنامه قبسات (شماره ۱۰ و ۱۱، پاییز ۱۳۷۷ و بهار ۱۳۷۸) منتشر گشته است.[۱]
فلسفه امامت از منظر صدرا | |
---|---|
![]() | |
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | سید یحیی یثربی |
موضوع | فلسفه امامت، امامت در فلسفه اسلامی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | زمستان ۱۳۷۷ و بهار ۱۳۷۸ |
شماره | ۱۰ و ۱۱ |
شماره صفحات | از صفحه ۱۳۴ تا ۱۴۹ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه نشریات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
چکیده مقاله
این مقاله فاقد چکیده است.
فهرست مقاله
- اشاره؛
- امامت چیست؟
- مبانی فلسفی صفات ائمه (ع)؛
- تفسیر و تبیین فلسفی صفات ائمه (ع):
- نکتهٔ اول) پیوند و رابطهٔ علم و قدرت؛
- نکتهٔ دوم) علم و قدرت خارقالعاده ائمه و مظلومیت آنان؛
- نکتهٔ سوم) استثنا در علم و قدرت امام؛
- امام واحد دهر است و یگانه زمان؛
- جهان هستی هرگز بیامام نخواهد بود؛
- اطاعت امام سعادت و مخالفت با وی مایهٔ بدبختی است؛
- شناخت و پیروی امام، لازمهٔ استعداد و شایستگی ویژهای است.