کرامت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

کرامت به حادثه یا عمل فوق‌العاده‌ای گفته می‌‌شود که از برخی بندگان صالح خدا و اولیای مقرب پروردگار سر می‌‌زند و دلیل آن است که آنان نزد خداوند، قرب و منزلتی دارند. آشکار شدن چنین شگفتی‌ها به دست آنان، عنایت خاص الهی را به ایشان می‌‌رساند. آنچه از سوی پیامبران برای اثبات نبوت انجام می‌‌گیرد یا امامان انجام می‌‌دهند تا امامت و ولایت خود را به اثبات برسانند، "معجزه" است، اما ظهور کرامات، نه نشانه نبوت و امامت است و نه همراه چنان ادعایی است. البته از سوی معصومین هم گاهی کراماتی ظاهر می‌شود. اصل این موضوع، درست است، اما کرامات دروغ و ادعاهای بی‌اساس هم در طول تاریخ و در کتاب‌های مختلف، به اشخاص گوناگون نسبت داده شده است و در این موضوع، عوام فریبی‌هایی وجود دارد و باید بصیر و هوشیار بود و فریب نخورد[۱].

واژه‌شناسی لغوی

عوامل کرامت

کرامت حضرت ابراهیم (ع)

کرامت حضرت الیاس (ع)

کرامت انبیا (ع)

کرامت انسان

کرامت اولواالالباب

کرامت حضرت ایّوب (ع)

کرامت بنی اسرائیل

کرامت بهشتیان

کرامت جبرئیل

کرامت خدا

کرامت در سخن

کرامت ظاهری

کرامت عبادالرحمن

کرامت حضرت عیسی (ع)

کرامت قرآن

کرامت متّقین

کرامت محمّد (ص)

کرامت حضرت مریم (س)

کرامت ملائکه

کرامت حضرت موسی (ع)

کرامت مؤمن آل یاسین

کرامت مؤمنان

کرامت حضرت نوح (ع)

کرامت حضرت هارون (ع)

کرامت یتیم

کرامت حضرت یحیی (ع)

کرامت حضرت یوسف (ع)

منشأ کرامت

موانع کرامت

نعمت کرامت

تفاوت معجزه با کرامت

کرامت نفس

کرامت انسان

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۸۷.
  2. فرهنگ فارسی، ج ۳، ص ۲۹۲۹، «کرامت».
  3. مفردات، ص ۷۰۷، «کرم».
  4. التحقیق، ج ۱۰، ص ۴۶ - ۴۷، «کرم».
  5. فرهنگ قرآن، ج۲۴، ص۹۱ - ۱۰۱.
  6. هر وقت که زکریا وارد محراب او می‌شد پیش او خوردنی می‌یافت می‌گفت ای مریم اینها برای تو از کجاست؟! مریم می‌گفت از جانب خدا؛ سوره آل عمران؛ آیه: ۳۷.
  7. آن کس که نزد او دانشی از کتاب بود، گفت من آن را پیش از آنکه چشم بر هم زنی نزد تو می‌آورم؛ سوره نمل؛ آیه: ۴۰.