تحقیقی پیرامون امامت عامه و خاصه (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'فعالیتهای وی است. او علاوه بر' به 'فعالیتهای وی است. او علاوه بر') |
جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==دربارهٔ کتاب== | ==دربارهٔ کتاب== | ||
در معرفی کتاب آمده است: «مبحث امامت در دو بخش یعنی "امامت عامه" و "امامت خاصه" بررسی شده است . نگارنده در این باره میگوید: مبحث امامت همانند مبحث نبوت در کتب کلامی به دو بخش عامه و خاصه تقسیم شده است و فلسفه آن دو | در معرفی کتاب آمده است: «مبحث امامت در دو بخش یعنی "امامت عامه" و "امامت خاصه" بررسی شده است . نگارنده در این باره میگوید: مبحث امامت همانند مبحث نبوت در کتب کلامی به دو بخش عامه و خاصه تقسیم شده است و فلسفه آن دو سؤالی است که بعد از رحلت پیامبر گرامی مطرح شده بود که عبارتاند از: | ||
۱. آیا پس از پیامبر {{صل}} ضرورت تبیین دین و راهنمایی و رهبری امت همچنان ادامه دارد و با رفتن پیامبر کار تبیین تفسیر دین و هدایت و رهبری پایان مییابد. | ۱. آیا پس از پیامبر {{صل}} ضرورت تبیین دین و راهنمایی و رهبری امت همچنان ادامه دارد و با رفتن پیامبر کار تبیین تفسیر دین و هدایت و رهبری پایان مییابد. | ||
۲. در صورت تداوم امامت چه کسی عهدهدار این مسئولیت، پس از رحلت رسول مکرم اسلام{{صل}} است، یعنی در اسلام چه کسی حق جانشینی پیامبر{{صل}} را داشت، ابابکر یا علی{{ع}}. | ۲. در صورت تداوم امامت چه کسی عهدهدار این مسئولیت، پس از رحلت رسول مکرم اسلام{{صل}} است، یعنی در اسلام چه کسی حق جانشینی پیامبر{{صل}} را داشت، ابابکر یا علی{{ع}}. | ||
مسلمانان نسبت به | مسلمانان نسبت به سؤال اول بالاتفاق پاسخ مثبت داشتند و تداوم راه پیامبر{{صل}} را در لباس امامت و خلافت، امری قطعی و ضروری میدانستند ولی در پاسخ به سؤال دوم، اهل سنت به خلافت خلفا و خلافت علی{{ع}} در مرتبه چهارم معتقد شدند ولی شیعه بر این عقیده است که پیامبر{{صل}} با نص جلی و نصب علی{{ع}}، او را به عنوان جانشین خود نصب کرده و دیگران حق امامت و خلافت را نداشتند. پاسخ به سؤال نخست ذیل عنوان امامت عامه و پاسخ به سؤال دوم ذیل عنوان امامت خاصه در کتابهای مختلف همچنین کتاب حاضر مورد بحث قرار گرفته است».<ref>[http://vista.ir/article/467929 وبگاه ویستا]</ref> | ||
==فهرست کتاب== | ==فهرست کتاب== |
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۵۶
تحقیقی پیرامون امامت عامه و خاصه | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | حبیبالله طاهری |
موضوع | امامت و ولایت |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات زائر|انتشارات زائر]][[رده:انتشارات زائر]] |
وابسته به | آستانه مقدسه قم |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۱ ش |
شابک | ۹۷۸۹۶۴۶۴۰۱۵۸۷ |
شماره ملی | م۸۱-۱۹۶۴۳ |
تحقیقی پیرامون امامت عامه و خاصه، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مبحث امامت در دو بخش امامت عامه و امامت خاصه میپردازد. این کتاب اثر حبیبالله طاهری است و انتشارات زائر نشر آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی کتاب آمده است: «مبحث امامت در دو بخش یعنی "امامت عامه" و "امامت خاصه" بررسی شده است . نگارنده در این باره میگوید: مبحث امامت همانند مبحث نبوت در کتب کلامی به دو بخش عامه و خاصه تقسیم شده است و فلسفه آن دو سؤالی است که بعد از رحلت پیامبر گرامی مطرح شده بود که عبارتاند از: ۱. آیا پس از پیامبر (ص) ضرورت تبیین دین و راهنمایی و رهبری امت همچنان ادامه دارد و با رفتن پیامبر کار تبیین تفسیر دین و هدایت و رهبری پایان مییابد.
۲. در صورت تداوم امامت چه کسی عهدهدار این مسئولیت، پس از رحلت رسول مکرم اسلام(ص) است، یعنی در اسلام چه کسی حق جانشینی پیامبر(ص) را داشت، ابابکر یا علی(ع).
مسلمانان نسبت به سؤال اول بالاتفاق پاسخ مثبت داشتند و تداوم راه پیامبر(ص) را در لباس امامت و خلافت، امری قطعی و ضروری میدانستند ولی در پاسخ به سؤال دوم، اهل سنت به خلافت خلفا و خلافت علی(ع) در مرتبه چهارم معتقد شدند ولی شیعه بر این عقیده است که پیامبر(ص) با نص جلی و نصب علی(ع)، او را به عنوان جانشین خود نصب کرده و دیگران حق امامت و خلافت را نداشتند. پاسخ به سؤال نخست ذیل عنوان امامت عامه و پاسخ به سؤال دوم ذیل عنوان امامت خاصه در کتابهای مختلف همچنین کتاب حاضر مورد بحث قرار گرفته است».[۲]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیبالله طاهری (مشهور به طاهری مازندرانی، متولد ۱۳۲۸ ش، مازندران)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، محمد تقی مصباح یزدی و عبدالله جوادی آملی پیگیری کرد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری الهیات و معارف دانشگاه تهران به اتمام رساند. مدیر گروه دانشگاه پردیس قم و دانشگاه تهران و عضویت در هیئت علمی مجتمع آموزش عالی قم ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «نگرشی فقهی به سوره یوسف»، «تحقیق پیرامون ولایت فقیه»، «نگرشی انتقادی بر نظریه بسط تجربه نبوی» و «سيره قضایی حضرت مهدی» برخی از این آثار است.[۳]