بحث:برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

==[[انتظار]] عنصری [[فرهنگی]]==

*یکی از عناوین مهم معرفتی در [[فرهنگ دینی]]، مسألۀ [[انتظار]] است؛ همانطور که در [[روایات]] از قول [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمده است: {{متن حدیث|"اَفْضَلُ‌ جِهَادِ أُمتِی‌ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}<ref>«بالاترین جهاد امت من، انتظار فرج است». تحف العقول، حرانی، ابن شعبه، ص۳۳؛ بحارالأنوار، مجلسی، محمد باقر، ج۵۱، ص۱۵۶.</ref> و مقصود از آن انتظاری است که [[انسان]] را به حرکت و [[حماسه]] در [[راه خدا]] وادار می‌کند<ref>ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۵۱ ـ ۱۶۰.</ref>. منتها به مرور زمان برداشت‌های نادرستی از معنا و مفهوم [[انتظار]] صورت گرفته و موجب شده عده ایی از [[منتظران]] را در [[گمراهی]] قرار دهد. در ذیل به برخی از این برداشت‌های [[نادرست]] اشاره می‌‌شود:  

#عده‌ای [[انتظار فرج]] را [[دعا]] در منزل، مساجد و حسینیه‌ها برای [[ظهور]] [[حضرت]] می‌‌دانند، البته لازمۀ حرف این نیست که اینان مردمانی صالحی نیستند، بلکه در [[مقام]] عمل در موارد جزئی [[امر به معروف و نهی از منکر]] هم انجام می‌‌دهند حتی عده‌ای از اینها برای [[ظهور]] [[حضرت]] اسب و [[شمشیر]] خریدند و [[منتظر ظهور]] حضرتند<ref>ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳؛ جعفری، محمد صابر، اندیشه مهدویت و آسیب‌ها، ص ۱۱.</ref>.  

#گروهی معتقدند [[انتظار فرج]] یعنی نسبت به حوادثی که پیرامون ما را گرفته هیچ [[اقدام]] عملی نباید انجام داد؛ فرق این دسته با دستۀ فوق این است، در دسته بالا در مواردی [[امر به معروف]] انجام می‌‌شد، اما در اینجا تمام اقدامات عملی ساکت می‌‌ماند<ref>ر.ک. حسینی خامنه‌ای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۶۱، ۱۶۲؛ مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳؛جعفری، محمد صابر، اندیشه مهدویت و آسیب‌ها، ص ۱۱.</ref>.  

#بعضی افراد از ظاهر برخی [[روایات]]، این گونه برداشت کرده‌اند هر قیامی قبل از [[قیام امام مهدی]] {{ع}} محکوم و مردود است<ref>ر.ک: بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۲۵۲ ـ ۲۵۴.</ref>.

*مطلب مشترکی که در تمام این نظرات وجود دارد این است که [[امام عصر]]{{ع}} زمانی [[ظهور]] می‌کند که [[جهان]] پر از [[ظلم و جور]] شود و وظیفۀ ما این است نسبت به این [[ظلم]] و بی عدالتی واکنشی نشان ندهیم<ref>ر.ک. حسینی خامنه‌ای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۶۱، ۱۶۲.</ref>. این مطلب برداشت غلط از روایاتی است که می‌‌گوید هر شخصی که بخواهد [[قیام]] کند و ادعا کند می‌‌خواهد بساط [[ظلم]] را بردارد [[دروغگو]] و قیامش [[حرام]] و علمش [[باطل]] است و به [[شکست]] منجر می‌‌شود<ref>ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳؛مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۹۶-۱۰۰.</ref>. به این [[شبهه]] جواب‌های مختلفی داده شده است از جمله:

#اگر  فرض ‌کنیم چنین روایاتی وجود دارد، معنایش این نیست که [[تکلیف]] ساقط است، چرا که این [[اندیشه]] خلاف [[ضرورت]] [[اسلام]] و متعارض با [[نص]] قرانی است<ref>ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص۱۳.</ref>. به [[دلیل]] آنکه طبق بیان [[قرآن کریم]]، هنگام [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} افراد [[صالح]] و شایسته‌ای وجود دارند که آنان به [[رهبری]] [[امام عصر]]{{ع}} [[وارث]] [[حکومت]] [[زمین]] می‌شوند و اگر [[فراگیر شدن فساد]] و [[ظلم]] آن باشد که به طور کلی افراد [[صالح]] یافت نشوند به لحاظ [[تعارض]] با این [[آیات]]، قابل قبول نیست<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۹۶-۱۰۰.</ref>. در واقع اگر هر روایتی بگوید [[نهی از منکر]] در [[زمان غیبت]] [[حرام]] است بلکه [[نهی از منکر]] فقط به دست [[امام]] باید انجام بگیرد این دسته از [[روایات]] به [[علت]] [[تعارض]] با [[نص]] صریح [[آیات]] مورد قبول واقع نمی‌شود. و از عمل به آن خودداری شود<ref>ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.</ref>. حتی اگر قائل شویم [[نص]] [[آیات]] با این [[روایات]] در [[تعارض]] نیستند اما [[تعارض]] از ناحیۀ [[عقل]] را نمی‌توان [[پنهان]] کرد، چون کسانی که معتقدند [[نهی از منکر]] بر اساس [[روایات]] در [[زمان غیبت]] [[حرام]] و هر کسی برای [[نهی]] ار منکر [[قیام]] کند قیامش [[حرام]] است و در نتیجه باید [[دعا]] کنیم تا [[ظلم]] و [[فساد]] همه جا بگیرد تا [[امام]] [[ظهور]] کند، یعنی اینکه مقدمۀ به وجود آمدن [[عدالت]]، بی عدالتی و [[ظلم]] کردن است چرا که شما [[دعا]] می‌‌کنید [[ظلم و جور]] زیاد شود تا [[امام]] بیاید و ضد دعاهای شما عمل کند یعنی [[عدالت]] را جاری کند و این یعنی [[تعارض]]<ref>ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.  </ref>. بنابراین [[وجوب]] [[تکلیف]] برای [[منتظران]] [[حضرت]] امر قطعی است و اگر عده‌ای طبق این رویات [[اجتهاد]] کردند که [[حکومت]] قبل [[ظهور]] [[باطل]] و [[حرام]] است، این نظریه را چگونه می‌‌توان [[درک]] کرد؟ زیرا معنای حرف این است، قبل از [[حضور امام]] [[هرج و مرج]] همه جا را بگیرد. اگر یک سال [[حکومت]] در یک مملکتی نباشد، [[فساد]] همه جای مملکت را می‌‌گیرد. این نظریه اگر مغرضانه نباشد قطعاً جاهلانه است<ref>ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.  </ref>.