عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == {{پرسمان' به '{{پرسمان') |
جز (جایگزینی متن - 'هیأت' به 'هیئت') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
#'''[[عسکری]]''': [[عثمان بن سعید]] را "[[عسکری]]" نیز می‌گفتند، زیرا او از محله "[[عسکر]]" [[سامرا]] بوده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>. | #'''[[عسکری]]''': [[عثمان بن سعید]] را "[[عسکری]]" نیز می‌گفتند، زیرا او از محله "[[عسکر]]" [[سامرا]] بوده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>. | ||
#'''عَمری''': وی به این [[لقب]] شهرت بیشتری دارد. در علت انتساب وی به "عمری" بین [[علمای رجال]] [[اختلاف]] است. [[شیخ طوسی]] در "[[الغیبة]]" می‌نویسد: گروهی از [[شیعیان]] گفته‌اند: حضرت [[امام عسکری]] {{ع}} فرمود: اسم "[[عثمان]]" و [[کنیه]] او "ابو عمرو" در یک شخص جمع نمی‌شود و [[دستور]] دادند که [[کنیه]] او را بر هم زنند و از آن‌وقت "عمری" خوانده شد<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>. | #'''عَمری''': وی به این [[لقب]] شهرت بیشتری دارد. در علت انتساب وی به "عمری" بین [[علمای رجال]] [[اختلاف]] است. [[شیخ طوسی]] در "[[الغیبة]]" می‌نویسد: گروهی از [[شیعیان]] گفته‌اند: حضرت [[امام عسکری]] {{ع}} فرمود: اسم "[[عثمان]]" و [[کنیه]] او "ابو عمرو" در یک شخص جمع نمی‌شود و [[دستور]] دادند که [[کنیه]] او را بر هم زنند و از آن‌وقت "عمری" خوانده شد<ref>غیبة طوسی، ص ۳۵۴.</ref>. | ||
*[[عثمان بن سعید]]، [[وکیل]] خاص و [[نماینده]] سه [[امام]] [[معصوم]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام زمان]] {{عم}} بود. وی [[محرم]] [[اسرار]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} بود. وقتی [[امام مهدی]] {{ع}} متولد شد، [[امام حسن عسکری]] {{ع}} گفت: پیکی دنبال [[عثمان بن سعید]] بفرستید. یک نفر فرستاده شد و [[عثمان بن سعید]] آمد. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} فرمود: ده هزار رطل نان و ده هزار رطل گوشت بخر و آن را تقسیم کن و به خاطر آن مولود، چندین گوسفند عقیقه کن<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۳۰.</ref>. [[امام مهدی]] {{ع}} به [[وکالت]] و [[نیابت]] [[عثمان بن سعید]] در مقابل جمعیت و | *[[عثمان بن سعید]]، [[وکیل]] خاص و [[نماینده]] سه [[امام]] [[معصوم]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام زمان]] {{عم}} بود. وی [[محرم]] [[اسرار]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} بود. وقتی [[امام مهدی]] {{ع}} متولد شد، [[امام حسن عسکری]] {{ع}} گفت: پیکی دنبال [[عثمان بن سعید]] بفرستید. یک نفر فرستاده شد و [[عثمان بن سعید]] آمد. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} فرمود: ده هزار رطل نان و ده هزار رطل گوشت بخر و آن را تقسیم کن و به خاطر آن مولود، چندین گوسفند عقیقه کن<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۳۰.</ref>. [[امام مهدی]] {{ع}} به [[وکالت]] و [[نیابت]] [[عثمان بن سعید]] در مقابل جمعیت و هیئت اهالی [[قم]] اشاره کرد و آن‌ها را به [[عثمان بن سعید]] ارجاع داد<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۷۶.</ref>. [[عثمان بن سعید]] [[حدود]] پنج سال [[نیابت]] حضرت را به عهده داشت و وقتی از [[دنیا]] رفت، خاطر شریف [[امام زمان]] {{ع}} نیز محزون گردید و طی [[نامه]] شریفی به [[فرزند]] بزرگوارش "[[محمد بن عثمان]]" تسلیت گفت و او را به جای پدرش [[منصوب]] کرد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۷؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، باب توقیعات، ص ۵۱۰.</ref>. مرحوم [[علامه مجلسی]] در "بحار" زیارتنامه‌ای را برای [[عثمان بن سعید]] [[نقل]] کرده است که این‌گونه شروع می‌شود: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، النَّاصِحُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ و..."}}<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۹۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۸۱.</ref>. | ||
==تکمیل== | ==تکمیل== | ||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۲
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
مقدمه
- ابو عمرو، عثمان بن سعید عمری، نخستین نایب خاص حضرت مهدی(ع) بود. شیخ طوسی، درباره سفیران حضرت و نخستین ایشان چنین نوشته است: "سفیرانی که از سوی امامان معصوم(ع) به نیکی یاد شدهاند؛ نخستین آنان مرد بزرگواری است که حضرت امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) او را توثیق فرمودهاند و او، شیخ موثق، ابو عمر عثمان بن سعید عمری است[۱].
- نام وی عثمان بن سعید، کنیهاش ابو عمرو و لقبش العمری، سمّان[۲]، اسدی و عسکری میباشد.
- وی از یاران، اصحاب و شاگردان مورد اطمینان امام دهم و امام یازدهم(ع) بود. او مردی بزرگوار و مورد اطمینان بود که از یازده سالگی در محضر امام هادی(ع) به خدمتگزاری و یادگیری احکام، حدیث و آموزههای اسلامی اشتغال داشت و شاگرد تربیت یافته مکتب ولایت و امامت بود[۳].
- شاید یکی از دلایلی که وی در پیشگاه دو امام پیش از حضرت مهدی(ع) قرار گرفته بود، این بود که کسی در شأن و عظمت او تردید نداشته باشند و مردم، به راحتی نیابت او از حضرت مهدی(ع) را بپذیرند.
- از احمد بن اسحاق نقل شده است: از حضرت هادی(ع) پرسیدم: "با چه کسی دادوستد کنیم و از چه کسی مطلب را بگیریم و گفته چه کسی را بپذیریم؟ امام فرمود: عمری مورد اعتماد من است؛ آنچه را از من به تو برساند، به طور قطع از من می‌رساند و آنچه را از قول من برای تو گوید، به طور قطع از من میگوید. "از خود، چیزی نمیگویدگ سخن وی را گوش کرده، اطاعت نما؛ زیرا او مورد اعتماد و امین است[۴].
- عثمان بن سعید از سال ۲۶۰ ق به نص صریح امام حسن عسکری(ع) به نیابت از امام غایب معرفی شد.
- همچنین حضرت مهدی(ع) به وکالت و نیابت عثمان بن سعید برای جمعیت و اهالی قم اشاره کرد و آن‌ها را به عثمان بن سعید ارجاع داد[۵]. از مهمترین ویژگیهای نخستین نایب حضرت مهدی(ع) به موارد زیر میتوان اشاره کرد:
- مورد اطمینان سه امام معصوم(ع) و امین ایشان بود[۶]؛
- در مراسم ولادت حضرت مهدی(ع) حضور چشمگیری داشت[۷]؛
- مراسم کفن و دفن امام عسکری(ع) را بر عهده گرفت[۸]؛
- به دستور امام عسکری(ع) پس از شهادت آن حضرت، عهدهدار نیازهای خانواده آن حضرت شد؛
- افزون بر آنکه از طرف امام عسکری(ع) به نیابت حضرت مهدی(ع) نصب شده بود، توسط خود حضرت مهدی(ع) نیز به این مقام گماشته شد؛
- نقش مهمّی در رسوایی جعفر کذاب داشت؛
- پس از وفات وی، نامه تسلیتی از طرف حضرت مهدی(ع) صادر شد و در آن، از او تجلیل فراوانی شد.
- وی اندکی پیش از سپری شدن عمرش، به دستور حضرت مهدی(ع)، فرزندش، محمد بن عثمان را نایب خاص پس از خود منصوب کرد. البته پیش از این، فرزند عثمان بن سعید از سوی امام عسکری (ع) فردی مورد اطمینان برای فرزندش حضرت مهدی(ع) معرفی و معین شده بود[۹].
وفات نایب اول
- یکی از پژوهشگران معاصر درباره مدت نیابت نایب نخست، چنین نوشته است: "با وجود نقش تعیینکننده عثمان بن سعید در سازماندهی و تحکیم پایگاه شیعیان، بسیاری از ابعاد شخصیت و زندگانی او در دوران کودکی و جوانی و چگونگی رشد و نموّ او، از جمله تولد، وفات و مدت نمایندگی او در بستر تاریخ مبهم مانده است.
- هیچ نویسنده و مورخی به صورت قطع و یقین، تاریخ وفات او را مشخص نکرده است. بعضیها به طور کلی متعرض این مسأله نشدهاند و بعضی هم با بیان تاریخهای احتمالی، از کنار مسأله رد شدهاند.
- این تحقیق، پس از نقل برخی دیدگاهها در این زمینه، دو دیدگاه را مطرح کرده است. سپس نخستین آن دو را انتخاب کرده، این‌گونه نوشته است: "او پیش از سال ۲۶۷ ق درگذشته است؛ اما مشخص نیست کدام سال.
- بیشتر تاریخنگاران و دانشمندان علم رجال، همین احتمال را انتخاب کردهاند و این، به واقع نزدیکتر است[۱۰].
- ابو نصر هبة اللّه بن محمد میگوید: "قبر عثمان بن سعید در طرف غربی بغداد در خیابان "میدان" در اوّل محل، که به "درب جبله" معروف است، در داخل مسجد، درب راست که داخل می‌شوند و قبر در خود قبله مسجد قرار دارد"[۱۱][۱۲].
عثمان بن سعید عمری در موعودنامه
- "ابو عمرو عثمان بن سعید عمری"، نخستین سفیر حضرت مهدی (ع) بود و در سامرا اقامت داشت. وی از سوی امام هادی و امام عسکری (ع) وکیل و نماینده بود. وی مورد اعتماد امام هادی (ع) بود و آن حضرت به یاران خود می‌فرمود: ابو عمرو مردی ثقه و امین است و هرچه به شما بگوید از جانب من است، و آنچه به شما می‌رساند از جانب من می‌رساند. عثمان بن سعید امام حسن عسکری (ع) را غسل داد و کفن و حنوط کرد و به خاک سپرد[۱۳]. او توانست سرشناسان امامیه را قانع سازد بر این‌که امام دوازدهم برای محفوظ ماندن از دست دشمنان در پرده غیبت به سر می‌برد و آن‌ها را متقاعد ساخت که خود نماینده راستین آن حضرت باشد. موقعیت ممتاز او در زمان امام دهم و یازدهم (ع) سبب شد که وکلا دعوی وی را بپذیرند، بدون این‌که او را مورد سؤال قرار داده و معجزه یا حجتی از وی بخواهند[۱۴].
- عثمان بن سعید از زمان امام حسن عسکری (ع)، رئیس وکلای امام بود و تمام وجوهاتی که شیعیان توسط وکلا می‌فرستادند، همه به وی تحویل داده می‌شد و او نیز آن را خدمت امام تقدیم می‌کرد. پس از وفات امام عسکری (ع) نیز به‌طور مخفیانه سازمان وکالت را اداره می‌کرد[۱۵]. پس از وفات عثمان بن سعید، حضرت مهدی (ع) طی نامهای به فرزندش تسلیت فرمود. عثمان بن سعید چون درگذشت او را در جانب غربی بغداد در شارع المیدان، در اول محل، که معروف به "درب الجبله" است، در داخل مسجد، درب راست که داخل می‌شوند و قبر در خود قبله مسجد قرار دارد.
- در منابع امامیه به تاریخ وفات او اشاره نشده است و مورخان متاخر کوشیده‌اند تاریخ تقریبی نشان دهند و نوشته‌اند رحلت وی باید پس از سال ۲۶۰ ه -تاریخ وفات امام عسکری (ع)- و قبل از سال ۲۶۷ اتفاق افتاده باشد[۱۶]. برای عثمان بن سعید دو فرزند به نامهای "محمد بن عثمان" -که بعدها دومین نایب امام زمان (ع) شد- و "احمد بن عثمان" ذکر شده است[۱۷]. وی از یازده سالگی در محضر امام هادی (ع) به خدمتگزاری و کسب فقه و حدیث و تعالیم اسلامی اشتغال داشته است، و به القابی در میان شیعیان مشهور شده است:
- سَمّان یا زَیّات (روغن‌فروش): او را "سمّان" یا "زیّات" می‌گفتند زیرا برای پوشش نهادن به مقام والای "وکالت" و "نیابت" به تجارت زیتون اشتغال داشت، تا به این وسیله در آن روزگار که خفقان و اختناق عجیبی بر جهان پهناور اسلامی و به خصوص شیعیان و دوستداران اهل بیت حاکم بود، خود را از شر دستگاه خلافت، حفظ نماید. روش وی چنین بود که شیعیان، اموالی را که برای امام حسن عسکری (ع) می‌آورند به وی تسلیم می‌کردند و او از ترس دستگاه عباسی، آن اموال را میان ظرف روغن پنهان نموده و بدین‌گونه به خانه امام (ع) می‌رسانید[۱۸]. او برای پوشش نهادن به موقعیت حساس خود، در بازار روغن‌فروشان برای ارتش روغن و اجناس دیگر حمل می‌کرد[۱۹].
- اسدی: چون از قبیله "بنی اسد" بود، لذا به او "اسدی" می‌گفتند[۲۰].
- عسکری: عثمان بن سعید را "عسکری" نیز می‌گفتند، زیرا او از محله "عسکر" سامرا بوده است[۲۱].
- عَمری: وی به این لقب شهرت بیشتری دارد. در علت انتساب وی به "عمری" بین علمای رجال اختلاف است. شیخ طوسی در "الغیبة" می‌نویسد: گروهی از شیعیان گفته‌اند: حضرت امام عسکری (ع) فرمود: اسم "عثمان" و کنیه او "ابو عمرو" در یک شخص جمع نمی‌شود و دستور دادند که کنیه او را بر هم زنند و از آن‌وقت "عمری" خوانده شد[۲۲].
- عثمان بن سعید، وکیل خاص و نماینده سه امام معصوم، امام هادی، امام حسن عسکری و امام زمان (ع) بود. وی محرم اسرار امام حسن عسکری (ع) بود. وقتی امام مهدی (ع) متولد شد، امام حسن عسکری (ع) گفت: پیکی دنبال عثمان بن سعید بفرستید. یک نفر فرستاده شد و عثمان بن سعید آمد. امام حسن عسکری (ع) فرمود: ده هزار رطل نان و ده هزار رطل گوشت بخر و آن را تقسیم کن و به خاطر آن مولود، چندین گوسفند عقیقه کن[۲۳]. امام مهدی (ع) به وکالت و نیابت عثمان بن سعید در مقابل جمعیت و هیئت اهالی قم اشاره کرد و آن‌ها را به عثمان بن سعید ارجاع داد[۲۴]. عثمان بن سعید حدود پنج سال نیابت حضرت را به عهده داشت و وقتی از دنیا رفت، خاطر شریف امام زمان (ع) نیز محزون گردید و طی نامه شریفی به فرزند بزرگوارش "محمد بن عثمان" تسلیت گفت و او را به جای پدرش منصوب کرد[۲۵]. مرحوم علامه مجلسی در "بحار" زیارتنامه‌ای را برای عثمان بن سعید نقل کرده است که این‌گونه شروع می‌شود: "السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، النَّاصِحُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ و..."[۲۶][۲۷].
تکمیل
- "عمری" لقب مشهور نائب اول امام زمان (ع) -عثمان بن سعید- است. وجه تسمیه عثمان بن سعید به "عمری" دو منشأ بیشتر نداشته است: یکی این‌که جد پدری عثمان بن سعید "عمرو" بود، و لذا به او "عمری" گفته شده است و دیگر این‌که حضرت امام حسن عسکری (ع) راضی نشد، هم اسم عثمان بن عفان و هم لقب او در ایشان جمع شده باشد و لذا دستور داد که کنیه او را بر هم زنند و تبدیل به "عمری" کنند[۲۸]. البته در یک جا لقب "عامری" نیز درباره ایشان استعمال شده است[۲۹][۳۰].
پرسش مستقیم
- اولین سفیر و نایب خاص امام مهدی چه کسی بود و چگونه به نیابت رسید؟ (پرسش)
- اسم و کنیه و القاب اولین نایب امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در چه سالی وفات یافت؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در چه سنی وفات یافت؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در کجا وفات یافت؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در کجا دفن شده است و قبر ایشان کجاست؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در کجا متولد شد؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در چه تاریخی متولد شد؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید در چند سالگی به نیابت امام دوازدهم رسیده است؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید وکیل و نایب چند امام بودند؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید چند سال نایب اول امام دوازدهم بودند؟ (پرسش)
- عثمان بن سعید چند فرزند داشته است؟ (پرسش)
- چرا یکی از القاب معروف نایب اول عمری بود؟ (پرسش)
- چرا لقب اسدی را به عثمان بن سعید داده بودند؟ (پرسش)
- چرا لقب عثمان بن سعید سمان یا زیات است؟ (پرسش)
- آیا درست است که عثمان بن سعید امام حسن عسکری را غسل داده و کفن کرده است؟ (پرسش)
- آیا عثمان بن سعید امام مهدی را دیده است؟ (پرسش)
- آیا برای عثمان بن سعید کراماتی گزارش شده است؟ آن کرامات چیستند؟ (پرسش)
- آیا روایتی که تصریح به سفارت عثمان بن سعید دارد ضعیف السند نیست؟ (پرسش)
- آیا موضوع غیبت امام مهدی ساخته عثمان بن سعید است؟ (پرسش)
- چرا امام مهدی به نائب اول دستور داد از سامرا به بغداد برود؟ (پرسش)
- آیا با مرگ عثمان بن سعید امام مهدی تسلیتی گفتند و در این زمینه توقیعی صادر کردند؟ (پرسش)
- آیا دلیلی بر این وجود دارد که عثمان بن سعید مورد اطمینان و امین امام هادی و امام عسکری و همچنین وکیل امام عسکری بوده است؟ (پرسش)
- به چه دلیل عثمان بن سعید از سامرا به بغداد مهاجرت کرد؟ (پرسش)
- به چه دلیل یکی از القاب عثمان بن سعید عسکری بود؟ (پرسش)
- چه کسی عثمان بن سعید را غسل داد؟ (پرسش)
- مرکز فعالیت عثمان بن سعید در کجا و در کدام شهر بود؟ (پرسش)
جستارهای وابسته
- آخر الزمان
- آدینه (جمعه)
- آستانه عسکریین
- آستانه قیامت
- آفتاب پشت ابر (خورشید پشت ابر)
- آینده پژوهی
- آیین جدید دین در عصر ظهور
- اَبدال
- ابوالادیان
- ابوصالح
- ابوالقاسم (امام مهدی)
- اثناعشریه
- احمد (امام مهدی)
- احمد بن اسحاق قمی
- احمد بن هلال کرخی
- احمدیه (قادیانیه)
- اخیار
- ادله رجعت
- اسماعیلیه
- أشراط الساعه
- اصحاب قائم (یاران امام مهدی)(ع)
- اصحاب کهف
- اقامت‌گاه امام مهدی در عصر ظهور (مسجد سهله)
- القاب امام مهدی (ع)
- امامت امام مهدی (ع)
- امامت و مهدویت
- امام حسن عسکری
- امام زمان (صاحب الزمان)
- امام شناسی (مرگ جاهلی)
- امام مهدی از ولادت تا ظهور
- امامیه
- امدادهای غیبی
- امکان رجعت (رجعت)
- امنیت (حکومت جهانی)
- انتظار فرج
- انتقام
- انجمن حجتیه
- انطاکیه
- اوتاد
- اهل سنت و امام مهدی موعود
- اهل سنّت و ولادت امام مهدی (ع)
- اهل کتاب در عصر ظهور
- ایام الله
- ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم
- باب (علی محمد شیرازی)
- بابیه (باب)
- باران های پیاپی
- باقریه
- البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان
- بعثت امام مهدی
- بلالی (محمد بن علی بن بلال)
- بلالیه
- بهائیت
- البیان فی اخبار صاحب الزمان
- بیت الحمد
- بیت المقدس
- بیدا (خسف به بیدا)
- بیعت امام مهدی
- بیعت نامه امام مهدی
- البیعه لله
- پایان تاریخ (آخرالزمان)
- پدر امام مهدی (امام حسن عسکری)
- پدر امام مهدی و اهل سنّت
- پرچم امام مهدی
- پرچم های سیاه
- پیراهن امام مهدی
- تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم
- تاریخ عصر غیبت
- تاریخ غیبت کبرا
- تشرف (ملاقات با امام مهدی
- تکذیب وقت گزاران وقت ظهور
- تَناثُرُ النُّجُوم
- توقیع
- جبرئیل
- جده
- جزیره خضرا
- جزیره خضرا در ترازوی نقد
- جعفر کذاب
- جمعه
- جنگ افزارهای امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- حجت
- حجر الاسود
- حدیث غدیر
- حدیث لوح حضرت زهرا (لوح حضرت زهرا)
- حدیث معراج
- حِرْز امام مهدی
- حرمت نام بردن امام مهدی
- حسن شریعی
- حسین بن روح نوبختی
- حسین بن منصور حلاج
- حکومت جهانی
- حکومت صالحان
- حکومت مستضعفان
- حکیمه خاتون
- حیرت
- خاتم الاوصیاء
- خراسانی (خروج خراسانی)
- خردسال ترین پیشوای معصوم (امامت امام مهدی)
- خروج خراسانی
- خروج دابة الاَرض
- خروج دجال
- خروج سفیانی
- خروج سید حسنی
- خروج شعیب بن صالح
- خروج شیصبانی
- خروج عوف سلمی
- خروج امام مهدی (قیام امام مهدی)
- خروج یأجوج (یأجوج و مأجوج)
- خروج یمانی
- خسف به بیداء
- خسوف و کسوف غیرعادی
- خضر
- خلافت موعود
- خورشید پشت ابر
- خطبه قیام
- خورشید مغرب
- خیمه
- دابه الارض (خروج دابه الارض)
- دادگستر جهان
- دانشمندان عامه و امام مهدی موعود
- دجال (خروج دجال)
- در انتظار ققنوس
- در فجر ساحل
- دست بر سر گذاشتن
- دعای افتتاح
- دعای عهد
- دعای ندبه
- دعای سمات
- دوازده امامی (اثناعشریه)
- دولت کریمه (حکومت جهانی)
- دین در آخرالزمان (آخرالزمان)
- دین عصر ظهور
- ذی طوی
- رایات سود (پرچم های سیاه)
- رحلت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- رجعت
- رجعت کنندگان
- رکن و مقام
- رؤیت امام مهدی (ملاقات امام مهدی)
- زبور داود
- زمینه سازان ظهور
- زنان آخرالزمان (آخرالزمان)
- زنان و قیام امام مهدی (یاران امام مهدی)
- زندگی آخرالزمان (آخرالزمان)
- زیارت آل یس
- زیارت ناحیه مقدسه
- زیارت رجبیه
- زیدیه
- سازمان وکالت
- سامرا
- سرداب سامرا
- سلاح امام مهدی
- سفیانی (خروج سفیانی)
- سید حسنی (خروج سید حسنی)
- سیره حکومتی امام مهدی
- سیصد و سیزده
- شاهدان ولادت امام مهدی
- شرایط ظهور
- شرید
- شریعیه
- شعبان
- شعیب بن صالح (خروج شعیب)
- شلمغانیه
- شمائل امام مهدی
- شمشیر امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- شهادت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- شیخیه
- شیطان (کشته شدن شیطان)
- شیصبانی (خروج شیصبانی)
- شیعه
- صاحب الامر
- صاحب الدار
- صاحب الزمان
- صاحب السیف
- صاحب الغیبه
- صاید بن صید (خروج دجال)
- صقیل (مادر امام مهدی)
- صیحه آسمانی (ندای آسمانی)
- طالقان
- طرید
- طلوع خورشید از مغرب
- طویل العمر
- طی الارض
- طیبه
- ظهور
- عاشورا
- عبرتایی (احمد بن هلال)
- عثمان بن سعید عمری
- عدد یاران امام مهدی (سیصد و سیزده)
- عدل و قسط (حکومت جهانی)
- العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی
- عسکریه
- عصائب
- عصر زندگی
- عقد الدرر فی اخبار المنتظر
- علایم ظهور (نشانه های ظهور)
- علائم قیامت (اشراط الساعه)
- علی بن محمد سمری
- غار انطاکیه (انطاکیه)
- غایب (امام غایب)
- غریم
- غلام
- غیبت (پنهان شدن)
- الغیبه
- غیبت صغرا
- غیبت کبرا
- فترت
- فرید
- فرجام امام مهدی
- فرجام شناسی (آینده پژوهی)
- فضیلت انتظار فرج (انتظار فرج)
- فضیلت منتظران (منتظر)
- فلسفه رجعت (رجعت)
- فلسفه غیبت صغرا (غیبت صغرا)
- فلسفه غیبت (غیبت امام مهدی)
- فواید امام غایب
- فوتوریسم
- قائم
- قادیانیه
- قتل نفس زَکیّه
- قم
- قیامت صغرا (رجعت)
- قیام های پیش از ظهور
- کتاب الغیبه للحجه
- کشته شدن شیطان
- کمال الدین و تمام النعمه
- کوفه
- کنیه امام مهدی (ابوالقاسم)
- کوه رَضْوی
- کیسانیه
- لباس امام مهدی (پیراهن امام مهدی)
- لوح حضرت زهرا
- مادر امام مهدی
- متمهدی (مدعیان مهدویت)
- مثلث برمودا (جزیره خضرا)
- محدَّث
- محل بیعت امام مهدی (رکن و مقام)
- محل ظهور امام مهدی (مسجد الحرام)
- محل قتل نفس زکیه (رکن و مقام)
- محمد
- محمد بن عثمان بن سعید عمری
- محمد بن علی بن هلال
- محمد بن علی شلمغانی
- محمد بن نصیر نمیری
- محمدیه
- مدعیان بابیت
- مدعیان مهدویت
- مرجع تقلید
- مردان آخرالزمان (آخرالزمان)
- مرکز حکومت امام مهدی (مسجد کوفه)
- مرگ جاهلی
- مرگ سرخ
- مرگ سفید
- مستضعف
- مسجد جمکران
- مسجد الحرام
- مسجد سهله
- مسجد صاحب الزمان (مسجد جمکران)
- مسجد کوفه
- مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور (مسجد کوفه)
- مضطر
- معجم احادیث الامام المهدی
- معمرین
- مغیریه
- مقتدای مسیح
- مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم
- ملاحم و فتن
- ملاقات با امام مهدی
- ملیکه (مادر امام مهدی)
- منتخب الاثر
- منتظِر
- منتَظَر
- منتقم
- منصور
- موتور
- موسویه
- موعود مسیحیت
- موعود یهود
- مهدی
- مهدی سودانی
- مهدی موعود
- مهدویت
- ممهدون (زمینه سازان ظهور)
- مهدویت پژوهی (آینده پژوهی)
- امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی
- مهدیه
- میراث دار پیامبران
- ناحیه مقدسه
- نام های حضرت محمد (احمد)
- ناووسیه
- نجبا
- ندای آسمانی
- نرگس (مادر امام مهدی)
- نزول عیسی
- نشانه های آخرالزمان (آخرالزمان
- نشانه های ظهور
- نفس زکیه
- نماز امام زمان
- نواب خاص
- نیابت خاص
- نیابت عام
- نیمه شعبان
- وقاتون (وقت ظهور)
- وقت ظهور
- وقت معلوم
- وکلای امام مهدی
- ولادت امام مهدی
- ولایت فقیه
- ولی فقیه
- همسر و فرزند امام مهدی
- هیبت امام مهدی
- یأجوج و مأجوج
- یاران امام مهدی
- یالثارات الحسین
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۳۵۳
- ↑ علت ملقب شدن او به "سمّان" این بود که به تجارت روغن میپرداخت، تا در پس این کار، به مسئولیت اصلی خود بپردازد و از شرّ حکومت در امان باشد
- ↑ علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان(ع)، ص ۱۰۶، به نقل از: شیخ طوسی، رجال الطوسی، رقم ۲۲، ص ۴۳۴
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۲۰؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۴، ح ۳۱۵
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۷۶، ح ۲۶
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۴، ح ۳۱۵
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۴۲، ح ۶
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۶، ح ۳۱۸
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۶.
- ↑ ر. ک: علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان(ع)، ص ۱۴۲
- ↑ ر. ک: علی غفارزاده، پژوهشی پیرامون زندگانی نواب خاص امام زمان(ع)، ص ۱۴۴
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۰۴ - ۳۰۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۶.
- ↑ اصول کافی، ج ۱، ص ۳۲۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص ۵۳۲.
- ↑ تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۵۶.
- ↑ زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، غفارزاده، ص ۱۰۵.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۳۵۴.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۲۹۱.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۳۵۴.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۳۵۴.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۳۵۴.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۳۰.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۷۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب توقیعات، ص ۵۱۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۹۳.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۸۱.
- ↑ زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، غفارزاده، ص ۱۰۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۸.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۰۸.