بحث:آیا شیطان علم غیب دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «==پاسخ اجمالی== ==نفی علم غیب از شیطان== *علم به غیب، ذاتاً از آن خداوند...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت' به 'مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==پاسخ اجمالی== | ==پاسخ اجمالی== | ||
==[[نفی علم غیب]] از [[شیطان]]== | ==[[نفی علم غیب]] از [[شیطان]]== | ||
*[[علم به غیب]]، ذاتاً از آن [[خداوند]] است و غیر او کسی مستقلاً [[علم به غیب]] ندارد، امّا هر موجودی که [[خداوند]] به او اجازه داده باشد، می‌تواند [[علم غیب]] داشته باشد و هر گاه بخواهد باب آن را برای [[پیامبران]] و [[فرشتگان]] خود می‌گشاید، و هر گاه بخواهد آن را به روی آنان می‌بندد و ایشان را از فهمیدن آن [[ممنوع]] می‌نماید.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و | *[[علم به غیب]]، ذاتاً از آن [[خداوند]] است و غیر او کسی مستقلاً [[علم به غیب]] ندارد، امّا هر موجودی که [[خداوند]] به او اجازه داده باشد، می‌تواند [[علم غیب]] داشته باشد و هر گاه بخواهد باب آن را برای [[پیامبران]] و [[فرشتگان]] خود می‌گشاید، و هر گاه بخواهد آن را به روی آنان می‌بندد و ایشان را از فهمیدن آن [[ممنوع]] می‌نماید.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست</ref> اما آیا [[شیاطین]] [[علم غیب]] دارند یا نه باید گفت، آنها [[علم به غیب]] ندارند، چون مورد [[رضایت خداوند]] نیستند و از [[علوم غیبی]] که مربوط به [[معارف الهی]] است بی‌خبرند؛ [[علم غیب]] را [[خدای سبحان]] فقط به شایستگان عطا می‌کند. بسیاری از افراد می‌خواهند از [[اسرار]] درون خویش یا دیگران [[آگاه]] شوند، ولی چون [[شایستگی]] [[آگاهی از غیب]] را ندارند، [[خداوند]] به آنها اجازه نمی‌دهد.<ref>ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> | ||
==[[دلیل]] اول برای [[نفی علم غیب]] از [[شیطان]]== | ==[[دلیل]] اول برای [[نفی علم غیب]] از [[شیطان]]== | ||
*[[شیاطین]] از نوع اجنه هستند و اجنّه به [[دلیل]] وضع جسمی خود، از سرعت و حرکت خاصی برخوردار است لذا می‌توانند به آسانی در مدت کوتاهی از حوادث و رخدادهایی که در دورترین نقطه به وجود آمده است، خبردار شوند.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و | *[[شیاطین]] از نوع اجنه هستند و اجنّه به [[دلیل]] وضع جسمی خود، از سرعت و حرکت خاصی برخوردار است لذا می‌توانند به آسانی در مدت کوتاهی از حوادث و رخدادهایی که در دورترین نقطه به وجود آمده است، خبردار شوند.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref> به همین [[دلیل]] می‌خواهند به [[امور غیبی]] دسترسی پیدا کنند، اما [[خداوند]] به آنها اجازه نمی‌دهد: {{متن قرآن|وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا}}<ref>«و اینکه ما در نشستنگاه‌هایی از آن برای شنیدن می‌نشستیم اما اکنون هر کس گوش فرا دارد شهابی را در کمین خود می‌یابد» سوره جن، آیه ۹.</ref> برای نمونه، [[خداوند]] دربارۀ نحوۀ [[رحلت]] [[حضرت سلیمان]]{{ع}} میفرماید: {{متن قرآن|فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ}}<ref>«و چون مرگ او را مقرّر داشتیم جز موریانه آنان را به مرگ وی رهنمون نشد که عصایش را می‌خورد و چون به رو درافتاد پریان دریافتند که اگر غیب می‌دانستند در آن رنج خوارکننده نمی‌ماندند» سوره سبأ، آیه ۱۴.</ref> جنیانِ [[سپاه]] [[سلیمان]] متوجه نشدند [[سلیمان]] [[رحلت]] کرده است و [[گمان]] می‌کردند [[سلیمان]] زنده است، لذا مدت‌ها به همان حال دربند بودند.<ref>ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> | ||
==[[دلیل]] دوم برای [[نفی علم غیب]] از [[شیطان]]== | ==[[دلیل]] دوم برای [[نفی علم غیب]] از [[شیطان]]== | ||
*از طرفی دیگر باید گفت به [[دلیل]] آن که [[شیاطین]] از [[عاقبت]] [[انسان‌ها]] خبر ندارد، لذا از [[غیب]] نیز [[آگاهی]] ندارد.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و | *از طرفی دیگر باید گفت به [[دلیل]] آن که [[شیاطین]] از [[عاقبت]] [[انسان‌ها]] خبر ندارد، لذا از [[غیب]] نیز [[آگاهی]] ندارد.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref> [[قرآن کریم]] در این مورد میفرماید: {{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم}}<ref>«و چون کار به پایان آید شیطان می‌گوید: خداوند به شما وعده راستین کرده بود و من به شما وعده کردم و وفا نکردم و مرا بر شما هیچ چیرگی نبود جز اینکه شما را فرا خواندم و شما پذیرفتید پس مرا سرزنش مکنید و خود را سرزنش کنید، نه من فریادرس شمایم و نه شما فریاد» سوره ابراهیم، آیه ۲۲.</ref> در این [[آیه]] [[آگاهی]] [[شیطان]] از [[عاقبت]] کار [[انسان]] نفی شده است.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref> | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||
*بنابراین [[علم غیب]] را فقط [[خدا]] و برخی [[بندگان]] [[پاک]] او که از [[خداوند]] دریافت نموده‌اند، کسی دیگر نمی‌داند. از این رو [[شیطان]] هرگز چنین [[قدرت]] و صلاحیتی ندارد که از آن گونه امور و [[عاقبت]] کار و [[اسرار]] [[باطنی]] [[انسان]] خبردار شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و | *بنابراین [[علم غیب]] را فقط [[خدا]] و برخی [[بندگان]] [[پاک]] او که از [[خداوند]] دریافت نموده‌اند، کسی دیگر نمی‌داند. از این رو [[شیطان]] هرگز چنین [[قدرت]] و صلاحیتی ندارد که از آن گونه امور و [[عاقبت]] کار و [[اسرار]] [[باطنی]] [[انسان]] خبردار شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref> | ||
==پاسخ تفصیلی ندارد== | ==پاسخ تفصیلی ندارد== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۶
پاسخ اجمالی
نفی علم غیب از شیطان
- علم به غیب، ذاتاً از آن خداوند است و غیر او کسی مستقلاً علم به غیب ندارد، امّا هر موجودی که خداوند به او اجازه داده باشد، می‌تواند علم غیب داشته باشد و هر گاه بخواهد باب آن را برای پیامبران و فرشتگان خود می‌گشاید، و هر گاه بخواهد آن را به روی آنان می‌بندد و ایشان را از فهمیدن آن ممنوع می‌نماید.[۱] اما آیا شیاطین علم غیب دارند یا نه باید گفت، آنها علم به غیب ندارند، چون مورد رضایت خداوند نیستند و از علوم غیبی که مربوط به معارف الهی است بی‌خبرند؛ علم غیب را خدای سبحان فقط به شایستگان عطا می‌کند. بسیاری از افراد می‌خواهند از اسرار درون خویش یا دیگران آگاه شوند، ولی چون شایستگی آگاهی از غیب را ندارند، خداوند به آنها اجازه نمی‌دهد.[۲]
دلیل اول برای نفی علم غیب از شیطان
- شیاطین از نوع اجنه هستند و اجنّه به دلیل وضع جسمی خود، از سرعت و حرکت خاصی برخوردار است لذا می‌توانند به آسانی در مدت کوتاهی از حوادث و رخدادهایی که در دورترین نقطه به وجود آمده است، خبردار شوند.[۳] به همین دلیل می‌خواهند به امور غیبی دسترسی پیدا کنند، اما خداوند به آنها اجازه نمی‌دهد: ﴿وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا﴾[۴] برای نمونه، خداوند دربارۀ نحوۀ رحلت حضرت سلیمان(ع) میفرماید: ﴿فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ﴾[۵] جنیانِ سپاه سلیمان متوجه نشدند سلیمان رحلت کرده است و گمان می‌کردند سلیمان زنده است، لذا مدت‌ها به همان حال دربند بودند.[۶]
دلیل دوم برای نفی علم غیب از شیطان
- از طرفی دیگر باید گفت به دلیل آن که شیاطین از عاقبت انسان‌ها خبر ندارد، لذا از غیب نیز آگاهی ندارد.[۷] قرآن کریم در این مورد میفرماید: ﴿وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم﴾[۸] در این آیه آگاهی شیطان از عاقبت کار انسان نفی شده است.[۹]
نتیجه گیری
- بنابراین علم غیب را فقط خدا و برخی بندگان پاک او که از خداوند دریافت نموده‌اند، کسی دیگر نمی‌داند. از این رو شیطان هرگز چنین قدرت و صلاحیتی ندارد که از آن گونه امور و عاقبت کار و اسرار باطنی انسان خبردار شود.[۱۰]
پاسخ تفصیلی ندارد
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست
- ↑ ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی
- ↑ «و اینکه ما در نشستنگاه‌هایی از آن برای شنیدن می‌نشستیم اما اکنون هر کس گوش فرا دارد شهابی را در کمین خود می‌یابد» سوره جن، آیه ۹.
- ↑ «و چون مرگ او را مقرّر داشتیم جز موریانه آنان را به مرگ وی رهنمون نشد که عصایش را می‌خورد و چون به رو درافتاد پریان دریافتند که اگر غیب می‌دانستند در آن رنج خوارکننده نمی‌ماندند» سوره سبأ، آیه ۱۴.
- ↑ ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی
- ↑ «و چون کار به پایان آید شیطان می‌گوید: خداوند به شما وعده راستین کرده بود و من به شما وعده کردم و وفا نکردم و مرا بر شما هیچ چیرگی نبود جز اینکه شما را فرا خواندم و شما پذیرفتید پس مرا سرزنش مکنید و خود را سرزنش کنید، نه من فریادرس شمایم و نه شما فریاد» سوره ابراهیم، آیه ۲۲.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی