فلسفه غیبت از منظر روایات ۱ (مقاله): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== فهرست مقاله == {{فهرست اثر}} {{ستون-شروع|3}}' به '== فهرست مقاله ==') |
جز (جایگزینی متن - '{{پایان}} {{پایان}} ==درباره پدیدآورنده==' به ' ==درباره پدیدآورنده==') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
*[[طوسی]] و [[حکمت]] [[آزمایش الهی]] | *[[طوسی]] و [[حکمت]] [[آزمایش الهی]] | ||
*پینوشتها | *پینوشتها | ||
==درباره پدیدآورنده== | ==درباره پدیدآورنده== |
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۵۳
فلسفه غیبت از منظر روایات | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | محمد هادی یوسفی غروی |
موضوع | مهدویت |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | انتظار موعود |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۲ |
شماره | ۷ |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
این پژوهش قسمت نخست از مجموعه مقالات فلسفه غیبت از منظر روایات است که با زبان فارسی به بررسی مسئله غیبت از دیدگاه احادیث و روایات میپردازد. این مقالهٔ ۲۰ صفحهای به قلم محمد هادی یوسفی غروی نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۷، بهار ۱۳۸۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسد: «نگارنده در این نوشتار بر آن است گستره احادیث فلسفه غیبت در کتابهای روایی را بیان دارد و این نوشتار دربردارنده مطالب ذیل است:
- ۱. معرفی و توضیحاتی درباره کتابهای الکافیف الغیبة (نعمانی)، الغیبة (شیخ طوسی) کمالالدین و تمام النعمة و... و مؤلفان آنان.
- ۲. شناساندن روایات علت غیبت و تبیین جایگاه آنها در این کتابها.
- ۳. بعد از شناساندن هر کدام از کتابها، حکمتهای موجود در آن را بیان و در ذیل آن حکمتها روایاتی ذکر میکند».
فهرست مقاله
- اشاره
- حکمت یکم. امتحان و آزمایش
- حکمت دوم: ترس برجان
- حکمت سوم: برای آنکه بر او بیعتی نباشد
- نعمانی و اولین کتاب در غیبت
- حکمت آزمایش
- نعمانی و علت بیعت نبودن بر گردن حضرت
- نعمانی و علت ترس برجان
- کراهت تعیین وقت ظهور
- صدوق و دومین کتاب در غیبت
- صدوق و علت ترس برجان
- صدوق و حکمت آزمایش الهی
- صدوق و حکمت «برای آنکه بر او بیعتی نباشد»
- حکمت چهارم: «حکمت تفصیلی معلوم نیست»
- شیخ مفید و علت غیبت
- سید مرتضی و علت غیبت
- شیخ طوسی و علت غیبت
- طوسی و علت ترس برجان
- طوسی و حکمت آزمایش الهی
- پینوشتها
درباره پدیدآورنده
آیت الله محمد هادی یوسفی غروی، (متولد ۱۳۲۷ ش، نجف اشرف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالقاسم خوئی، امام خمینی، سید کاظم حسینی حائری و سید محمد صادق حسینی روحانی پیگیری کرد. قاضی، رئیس دادگاه و رئیس دادگستری دادگاه انقلاب دزفول؛ مدرس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، جامعة المصطفی العالمیة، عضو شورای علمی گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری؛ عضو انجمن تاریخپژوهان كشور، مشاور علمی مجله اندیشه تقریب، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و عضو گروه محققان مجمع الفكر الاسلامی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههای علمیه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «بررسی نظریههای نجات و مبانی مهدویت»، «فلسفه غیبت از منظر روایات»، «موسوعة التاریخ الاسلامی»، «شیعه و امام»، « اصحاب امام حسن مجتبی»، «القضا و القدر علی ضوء الکتاب و السنه و العقل»، «من تاریخ الحدیث حتی عهد معاویة»، «القضاء و القدر فی القرآن و الحدیث»، «حاجه الانام الی النبی و الامام، «فی رحاب نهج البلاغه»، «الاسلام و الحضاره الغربیه» و نظارت علمی بر مجموعه «دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم» برخی از این آثار است.[۲]