تجلی توحید در نظام امامت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بندانگشتی|200px|طرح جلد سلسله مباحث' به 'بندانگشتی|100px|طرح جلد سلسله مباحث') |
|||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[پرونده:151848.jpg|بندانگشتی|100px|طرح جلد سلسله مباحث امامت و مهدویت]] | [[پرونده:151848.jpg|بندانگشتی|100px|طرح جلد سلسله مباحث امامت و مهدویت]] | ||
==دربارهٔ کتاب== | ==دربارهٔ کتاب== | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی اهداف ادیان الهی و تطبیق آن با نظام [[امامت]] است. نویسنده اهداف تمام ادیان الهی را [[توحید]] خالص و دوری از شرک و کفر دانسته و اسلام را در این میان، شاخصترین دین که بیانگر کاملترین درجه [[توحید]] است، معرفی میکند. وی یکی از شعبات [[توحید]] را [[امامت]] و [[ولایت]] شمرده است؛ چراکه اصل حکومت و [[ولایت]] از آن خداست و او این مقام را به برخی انسانهای والا به عنوان امام و ولی واگذار کرده است و تمام حکومتهایی که ولایتشان از طرف خداوند تنفیذ نشده باشد، باطل و در حکم طاغوت هستند. به نظر وی، معنای [[توحید]] و شرک نورزیدن به | در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی [[اهداف]] [[ادیان الهی]] و [[تطبیق]] آن با [[نظام]] [[امامت]] است. نویسنده اهداف تمام [[ادیان الهی]] را [[توحید]] [[خالص]] و دوری از [[شرک]] و [[کفر]] دانسته و [[اسلام]] را در این میان، شاخصترین [[دین]] که بیانگر کاملترین [[درجه]] [[توحید]] است، معرفی میکند. وی یکی از شعبات [[توحید]] را [[امامت]] و [[ولایت]] شمرده است؛ چراکه اصل [[حکومت]] و [[ولایت]] از آن خداست و او این [[مقام]] را به برخی انسانهای والا به عنوان [[امام]] و ولی واگذار کرده است و تمام حکومتهایی که ولایتشان از طرف [[خداوند]] تنفیذ نشده باشد، [[باطل]] و در [[حکم]] [[طاغوت]] هستند. به نظر وی، معنای [[توحید]] و [[شرک]] نورزیدن به [[خداوند]]، یعنی نپذیرفتن [[نظام]] دیگری غیر از [[نظام]] [[امامت]] که [[نظام]] [[الهی]] است. وی در ادامه به این دو [[پرسش]] پاسخ گفته است: آیا [[اذن الهی]] بر [[ولایت]] کسی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد، به چه کسانی [[تفویض]] شده است؟ در بحث پایانی، نگارنده نتیجه گرفته که در [[نظام]] [[امامت]] [[شیعه]] (۱۱ [[امام]] اول) [[توحید]] به معنای کامل کلمه و به طور بالفعل [[ظهور]] و [[تجلی]] پیدا نکرد و [[تجلی]] کامل آن به عهده [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] گذارده شده است<ref name=p1></ref>. | ||
==فهرست کتاب== | ==فهرست کتاب== | ||
نسخهٔ ۲۳ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۹
| تجلی توحید در نظام امامت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | لطف‌الله صافی گلپایگانی |
| موضوع | امامت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت|انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]][[رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]] |
| محل نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۶۱، ۱۳۹۰، ۱۳۹۱، ۱۳۹۲ ش |
| شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۵۱۰۵-۶۵-۰ |
| شماره ملی | ۳۲۰۷۶۲۲ |
تجلی توحید در نظام امامت، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی و بحث درباره امامت می‌پردازد. این کتاب اثر لطف‌الله صافی گلپایگانی است و انتشارات بنیاد بعثت نشر آن را به عهده داشته است.[۱].
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی اهداف ادیان الهی و تطبیق آن با نظام امامت است. نویسنده اهداف تمام ادیان الهی را توحید خالص و دوری از شرک و کفر دانسته و اسلام را در این میان، شاخصترین دین که بیانگر کاملترین درجه توحید است، معرفی میکند. وی یکی از شعبات توحید را امامت و ولایت شمرده است؛ چراکه اصل حکومت و ولایت از آن خداست و او این مقام را به برخی انسانهای والا به عنوان امام و ولی واگذار کرده است و تمام حکومتهایی که ولایتشان از طرف خداوند تنفیذ نشده باشد، باطل و در حکم طاغوت هستند. به نظر وی، معنای توحید و شرک نورزیدن به خداوند، یعنی نپذیرفتن نظام دیگری غیر از نظام امامت که نظام الهی است. وی در ادامه به این دو پرسش پاسخ گفته است: آیا اذن الهی بر ولایت کسی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد، به چه کسانی تفویض شده است؟ در بحث پایانی، نگارنده نتیجه گرفته که در نظام امامت شیعه (۱۱ امام اول) توحید به معنای کامل کلمه و به طور بالفعل ظهور و تجلی پیدا نکرد و تجلی کامل آن به عهده حکومت امام مهدی(ع) در آخرالزمان گذارده شده است[۱].
فهرست کتاب
مقدمه
چهار گفتار پیرامون تجلّی توحید در نظام امامت
- گفتار اوّل: تجلّی توحید در رسالت انبیا(ع)؛
- گفتار دوم: تجلّی توحید در اسلام؛
- گفتار سوم: تجلّی توحید در نظام امامت؛
- گفتار چهارم: تجلّی توحید در امامت حضرت مهدی(ع).
تعلیقات
- تعلیقه اوّل؛
- تعلیقه دوم؛
- تعلیقه سوم؛
- تعلیقه چهارم.
کتابنامه
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی، (متولد ۱۲۹۷ش گلپایگان، متوفای ۱۴۰۰ش قم)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم بود. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین بروجردی، سید محمد تقی خوانساری، محمد علی کاظمی، سید جمال‌الدین گلپایگانی و محمد کاظم شیرازی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه، تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «منتخب الاثر»، «پرتوی از فضائل امیرمؤمنان، علی در حدیث»، «نظام امامت و رهبری»، «وابستگی جهان به امام زمان (ع)»، «سلسله مباحث امامت و مهدویت»، «شرح حدیث عرض دین»، «باورداشت مهدویت»، «امامت و مهدویت ولایت و امامت خاصه و عامه»، «انتظار عامل استقامت»، « تجلی توحید در نظام امامت»، «الهیات در نهج البلاغه»، «ولایت تکوینی و ولایت تشریعی»، «تجلی توحید در نظام امامت»، «در انتظار آفتاب»، «گفتمان مهدویت» و «ضرورت حکومت یا ولایت فقها در عصر غیبت» برخی از این آثار است.[۲]