حزب علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*در [[روایات]] متعددی از حزب علی یاد شده و حزب علی، همان حزب [[خدا]] و حزب [[رسول]] معرفی شده است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث| حِزْبُ عَلِيٍّ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِ حِزْبُ الشَّيْطَانِ}}<ref>حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است؛ بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵</ref> نیز آن [[حضرت]]، [[خداوند]] و [[امّت]] خویش را بر این سخن [[گواه]] می‌گیرد و خطاب به [[امام علی|علی]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|" أَنَّ حِزْبَكَ حِزْبِي وَ حِزْبِي حِزْبُ اللَّهِ "}}<ref>«حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست.» بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱</ref> خود [[امام علی]]{{ع}} فرمود: "ما نجیبانیم و پیشینیان ما پیشینیان پیامبرانند و حزب ما حزب خداست و گروه طغیانگر (سپاه شام) حزب شیطان است و هرکه ما و آنان را برابر بداند از ما نیست"<ref>{{متن حدیث|نحن النجباء، و أفراطنا أفراط الأنبياء، و حزبنا حزب اللّه، و الفئة الباغية حزب الشيطان، و من سوّى بيننا و بينهم و بين عدوّنا فليس منّا}}؛ ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳</ref>. در روایاتی نیز [[امام علی|علی]]{{ع}} به عنوان شاخص و معیار و [[میزان]] [[شناخت]] حزب اللّه و وابستگان به خطّ [[خدا]] و [[رسول]] به شمار آمده است. از [[امام عسکری]]{{ع}} دربارۀ معنای {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاه...}} پرسیدند، [[حضرت]] فرمود: مقصود آن است که او را [[علم]] و نشانه‌ای قرار داد که هنگام [[تفرقه]]، "حزب اللّه" به سبب او شناخته شود.<ref>بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳</ref> و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به آن [[حضرت]] فرمود: "به خدا سوگند یا علی... اگر تو نبودی، حزب اللّه شناخته نمی‌شدند، و به وسیلۀ تو دشمن خدا شناخته می‌شود"<ref>{{متن حدیث|يَا عَلِيُّ ... لَوْلَاكَ لَمْ يُعْرَفْ حِزْبُ اللَّهِ وَ بِكَ يُعْرَفُ عَدُوُّ اللَّهِ }}؛ بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷</ref> این محوریت و شاخص بودن، برای [[اهل بیت]]{{ع}} هم می‌باشد و اختصاص به شخص [[امام علی|علی]]{{ع}} ندارد. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث| أَنْتُمْ حِزْبُ اللَّهِ وَ أَعْدَاؤُكُمْ حِزْبُ الشَّيْطَان}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲</ref> و فرمود: {{متن حدیث|ِ حِزْبُهُمْ حِزْبِي وَ حِزْبِي حِزْبُ اللَّه}}.<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴</ref> وقتی کسی در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} بود، در حزب [[پیامبر|رسول خدا]] و حزب [[خدای متعال]] هم هست، چون خطّ و برنامه و تشکل و [[هدف]] یکی است، [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} هم خود را در حزب [[خدا]] و [[رسول]] می‌داند: {{عربی|أنا حزب اللّه و رسوله، و الفئة الباغیة حزب الشّیطان}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳</ref> کسانی هم که در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} و حزب [[پیامبر]] قرار می‌گیرند، خواه ناخواه در حزب خداوندند. پس هم [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[خاندان]] و [[فرزندان]] او حزب اللّه اند، هم [[شیعیان]] و پیروانشان، که این [[حقیقت]] در [[کلام | *در [[روایات]] متعددی از حزب علی یاد شده و حزب علی، همان حزب [[خدا]] و حزب [[رسول]] معرفی شده است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث| حِزْبُ عَلِيٍّ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِ حِزْبُ الشَّيْطَانِ}}<ref>حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است؛ بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵</ref> نیز آن [[حضرت]]، [[خداوند]] و [[امّت]] خویش را بر این سخن [[گواه]] می‌گیرد و خطاب به [[امام علی|علی]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|" أَنَّ حِزْبَكَ حِزْبِي وَ حِزْبِي حِزْبُ اللَّهِ "}}<ref>«حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست.» بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱</ref> خود [[امام علی]]{{ع}} فرمود: "ما نجیبانیم و پیشینیان ما پیشینیان پیامبرانند و حزب ما حزب خداست و گروه طغیانگر (سپاه شام) حزب شیطان است و هرکه ما و آنان را برابر بداند از ما نیست"<ref>{{متن حدیث|نحن النجباء، و أفراطنا أفراط الأنبياء، و حزبنا حزب اللّه، و الفئة الباغية حزب الشيطان، و من سوّى بيننا و بينهم و بين عدوّنا فليس منّا}}؛ ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳</ref>. در روایاتی نیز [[امام علی|علی]]{{ع}} به عنوان شاخص و معیار و [[میزان]] [[شناخت]] حزب اللّه و وابستگان به خطّ [[خدا]] و [[رسول]] به شمار آمده است. از [[امام عسکری]]{{ع}} دربارۀ معنای {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاه...}} پرسیدند، [[حضرت]] فرمود: مقصود آن است که او را [[علم]] و نشانه‌ای قرار داد که هنگام [[تفرقه]]، "حزب اللّه" به سبب او شناخته شود.<ref>بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳</ref> و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به آن [[حضرت]] فرمود: "به خدا سوگند یا علی... اگر تو نبودی، حزب اللّه شناخته نمی‌شدند، و به وسیلۀ تو دشمن خدا شناخته می‌شود"<ref>{{متن حدیث|يَا عَلِيُّ ... لَوْلَاكَ لَمْ يُعْرَفْ حِزْبُ اللَّهِ وَ بِكَ يُعْرَفُ عَدُوُّ اللَّهِ }}؛ بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷</ref> این محوریت و شاخص بودن، برای [[اهل بیت]]{{ع}} هم می‌باشد و اختصاص به شخص [[امام علی|علی]]{{ع}} ندارد. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث| أَنْتُمْ حِزْبُ اللَّهِ وَ أَعْدَاؤُكُمْ حِزْبُ الشَّيْطَان}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲</ref> و فرمود: {{متن حدیث|ِ حِزْبُهُمْ حِزْبِي وَ حِزْبِي حِزْبُ اللَّه}}.<ref>بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴</ref> وقتی کسی در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} بود، در حزب [[پیامبر|رسول خدا]] و حزب [[خدای متعال]] هم هست، چون خطّ و برنامه و تشکل و [[هدف]] یکی است، [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} هم خود را در حزب [[خدا]] و [[رسول]] می‌داند: {{عربی|أنا حزب اللّه و رسوله، و الفئة الباغیة حزب الشّیطان}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳</ref> کسانی هم که در حزب [[امام علی|علی]]{{ع}} و حزب [[پیامبر]] قرار می‌گیرند، خواه ناخواه در حزب خداوندند. پس هم [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[خاندان]] و [[فرزندان]] او حزب اللّه اند، هم [[شیعیان]] و پیروانشان، که این [[حقیقت]] در [[کلام نبوی]] چنین جلوه‌گر شده است: {{متن حدیث|يَا عَلِي... شِيعَتُكَ حِزْبُ اللَّهِ }}<ref>بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱</ref>، و {{متن حدیث| فَنَحْنُ وَ شِيعَتُنَا حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ }}<ref>بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱</ref>. اینها همه برای آن است که [[امام علی]]{{ع}} ذوب در [[خدا]] و رضای او و [[آیین حق]] است، [[پیروان]] [[راستین]] او نیز مبنا و محور [[فکر]] و عمل و [[گرایش]] و مواضع خود را "خطّ [[علی]]" قرار می‌دهند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۵۳
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حزب علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
حزب علی حزب، به گروه و دسته‌ای گفته می‌شود که با هم تجمّع و تشکّل داشته باشند و دارای یک فکر، یک هدف و همفکر و همدل و همراه باشند.[۱] بنابراین حزب علی به کسانی گفته می‌شود که در خط و فکر و مرام امیر المؤمنین(ع) و پیرو او و مطیع فرمانش باشند[۲].
مقدمه
- در روایات متعددی از حزب علی یاد شده و حزب علی، همان حزب خدا و حزب رسول معرفی شده است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: « حِزْبُ عَلِيٍّ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِ حِزْبُ الشَّيْطَانِ»[۳] نیز آن حضرت، خداوند و امّت خویش را بر این سخن گواه می‌گیرد و خطاب به علی(ع) می‌فرماید: «" أَنَّ حِزْبَكَ حِزْبِي وَ حِزْبِي حِزْبُ اللَّهِ "»[۴] خود امام علی(ع) فرمود: "ما نجیبانیم و پیشینیان ما پیشینیان پیامبرانند و حزب ما حزب خداست و گروه طغیانگر (سپاه شام) حزب شیطان است و هرکه ما و آنان را برابر بداند از ما نیست"[۵]. در روایاتی نیز علی(ع) به عنوان شاخص و معیار و میزان شناخت حزب اللّه و وابستگان به خطّ خدا و رسول به شمار آمده است. از امام عسکری(ع) دربارۀ معنای «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاه...» پرسیدند، حضرت فرمود: مقصود آن است که او را علم و نشانه‌ای قرار داد که هنگام تفرقه، "حزب اللّه" به سبب او شناخته شود.[۶] و پیامبر خدا(ص) به آن حضرت فرمود: "به خدا سوگند یا علی... اگر تو نبودی، حزب اللّه شناخته نمی‌شدند، و به وسیلۀ تو دشمن خدا شناخته می‌شود"[۷] این محوریت و شاخص بودن، برای اهل بیت(ع) هم می‌باشد و اختصاص به شخص علی(ع) ندارد. پیامبر خدا(ص) به امیر مؤمنان(ع) فرمود: « أَنْتُمْ حِزْبُ اللَّهِ وَ أَعْدَاؤُكُمْ حِزْبُ الشَّيْطَان»[۸] و فرمود: «ِ حِزْبُهُمْ حِزْبِي وَ حِزْبِي حِزْبُ اللَّه».[۹] وقتی کسی در حزب علی(ع) بود، در حزب رسول خدا و حزب خدای متعال هم هست، چون خطّ و برنامه و تشکل و هدف یکی است، امیر مؤمنان(ع) هم خود را در حزب خدا و رسول می‌داند: أنا حزب اللّه و رسوله، و الفئة الباغیة حزب الشّیطان[۱۰] کسانی هم که در حزب علی(ع) و حزب پیامبر قرار می‌گیرند، خواه ناخواه در حزب خداوندند. پس هم علی(ع) و خاندان و فرزندان او حزب اللّه اند، هم شیعیان و پیروانشان، که این حقیقت در کلام نبوی چنین جلوه‌گر شده است: «يَا عَلِي... شِيعَتُكَ حِزْبُ اللَّهِ »[۱۱]، و « فَنَحْنُ وَ شِيعَتُنَا حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ »[۱۲]. اینها همه برای آن است که امام علی(ع) ذوب در خدا و رضای او و آیین حق است، پیروان راستین او نیز مبنا و محور فکر و عمل و گرایش و مواضع خود را "خطّ علی" قرار می‌دهند.[۱۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، واژه حزب
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۴.
- ↑ حزب علی حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان است؛ بحار الأنوار، ج ۴۰ ص ۲۶ و ج ۳۸ ص ۹۵
- ↑ «حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست.» بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۱۱۱
- ↑ «نحن النجباء، و أفراطنا أفراط الأنبياء، و حزبنا حزب اللّه، و الفئة الباغية حزب الشيطان، و من سوّى بيننا و بينهم و بين عدوّنا فليس منّا»؛ ترجمة الامام علی بن ابی طالب (تاریخ دمشق) ج ۳ ص ۱۸۳
- ↑ بحار الانوار، ج ۳۷ ص ۲۲۳
- ↑ «يَا عَلِيُّ ... لَوْلَاكَ لَمْ يُعْرَفْ حِزْبُ اللَّهِ وَ بِكَ يُعْرَفُ عَدُوُّ اللَّهِ »؛ بحار الانوار، ج ۳۶ ص ۱۳۹ و موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۵۹۷
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۲
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۳ ص ۱۴۴
- ↑ بحار الانوار، ج ۲۷ ص ۸۳
- ↑ بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱
- ↑ بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۴۱
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۴.