جز
جایگزینی متن - 'نادرست' به 'نادرست'
(←بابیه) |
جز (جایگزینی متن - 'نادرست' به 'نادرست') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
*سید علی محمد شیرازی از آنجا که در ابتدای دعوتش مدعی [[بابیت]] [[امام دوازدهم]] بود ملقب به "باب" گردید و پیروانش "[[بابیه]]" نامیده شدند و او بنیانگذار [[فرقه بابیه]] شناخته می‌‌شود. | *سید علی محمد شیرازی از آنجا که در ابتدای دعوتش مدعی [[بابیت]] [[امام دوازدهم]] بود ملقب به "باب" گردید و پیروانش "[[بابیه]]" نامیده شدند و او بنیانگذار [[فرقه بابیه]] شناخته می‌‌شود. | ||
*باب در اصطلاح به کسی گفته می‌‌شود که به [[معصومان]]{{ع}} بسیار نزدیک است و در همه [[کارها]] یا کاری خاص، [[نماینده]] مخصوص آنان شمرده می‌‌شود. در [[تاریخ]] [[ائمه معصومین]]{{ع}} فرد مورد [[اعتماد]] و رابط خاص میان [[امام]] و [[پیروان]] او را باب می‌گویند. [[بابیت]] سمتی بوده در حضور حضرات [[معصومین]] که در [[تاریخ]]، حالات آن مشخص است که چه کسی از [[اصحاب]] فلان [[امام]]، حائز این [[منصب]] بوده است. بر این اساس، میتوان [[وکیل]] یا [[نماینده]] [[امام]] را "باب" [[امام]] نامید؛ چنانکه جمعی از [[اصحاب]] [[امامان]]{{ع}} باب آن بزرگواران بودهاند؛ مانند "[[رشید هجری]]" [[باب]] [[سید الشهداء]]{{ع}}، "[[یحیی بن ام الطویل مطعمی]]" [[باب]] [[حضرت سجاد]]{{ع}}، "[[جابر بن یزید جعفی]]" [[باب]] [[امام باقر]]{{ع}}. در عصر [[غیبت صغری]]، باب، [[لقب]] [[نواب اربعه]] آن [[حضرت]] بوده که آن چهار تن ابواب آن [[حضرت]] بوده و [[شیعیان]] در آن عصر، به [[وسیله]] آنها به [[امام]] خود راه می‌یافتند و [[مشکلات]] خود را به حضرتش عرضه می‌کردند، اما در همان عصر، شیادانی بودند که از این [[لقب]] "باب" و "[[بابیت]]" سوءاستفاده کرده، خود را بدان مشهور ساخته و به [[فریب]] عوام الناس می‌پرداختند. | *باب در اصطلاح به کسی گفته می‌‌شود که به [[معصومان]]{{ع}} بسیار نزدیک است و در همه [[کارها]] یا کاری خاص، [[نماینده]] مخصوص آنان شمرده می‌‌شود. در [[تاریخ]] [[ائمه معصومین]]{{ع}} فرد مورد [[اعتماد]] و رابط خاص میان [[امام]] و [[پیروان]] او را باب می‌گویند. [[بابیت]] سمتی بوده در حضور حضرات [[معصومین]] که در [[تاریخ]]، حالات آن مشخص است که چه کسی از [[اصحاب]] فلان [[امام]]، حائز این [[منصب]] بوده است. بر این اساس، میتوان [[وکیل]] یا [[نماینده]] [[امام]] را "باب" [[امام]] نامید؛ چنانکه جمعی از [[اصحاب]] [[امامان]]{{ع}} باب آن بزرگواران بودهاند؛ مانند "[[رشید هجری]]" [[باب]] [[سید الشهداء]]{{ع}}، "[[یحیی بن ام الطویل مطعمی]]" [[باب]] [[حضرت سجاد]]{{ع}}، "[[جابر بن یزید جعفی]]" [[باب]] [[امام باقر]]{{ع}}. در عصر [[غیبت صغری]]، باب، [[لقب]] [[نواب اربعه]] آن [[حضرت]] بوده که آن چهار تن ابواب آن [[حضرت]] بوده و [[شیعیان]] در آن عصر، به [[وسیله]] آنها به [[امام]] خود راه می‌یافتند و [[مشکلات]] خود را به حضرتش عرضه می‌کردند، اما در همان عصر، شیادانی بودند که از این [[لقب]] "باب" و "[[بابیت]]" سوءاستفاده کرده، خود را بدان مشهور ساخته و به [[فریب]] عوام الناس می‌پرداختند. | ||
*رفته رفته این واژه با سوءاستفاده [[مدعیان دروغین]] ـ به ویژه "[[بابیت]]" ـ روبه رو شد. ادعاهای | *رفته رفته این واژه با سوءاستفاده [[مدعیان دروغین]] ـ به ویژه "[[بابیت]]" ـ روبه رو شد. ادعاهای نادرست کسانی چون [[سید علی محمد باب]]، این واژه را از [[جایگاه]] واقعیاش دور و متروک ساخت؛ به گونهای که امروزه کمتر درباره [[نمایندگان]] [[امام]]{{ع}} به کار میرود و بیشتر برای اشاره به کسانی است که به [[دروغ]]، خود را [[نماینده معصومان]] معرفی میکنند. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||