تقوا در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

تقوا در اخلاق اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۴۲

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'تکامل عقول' به 'تکامل عقول'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۷۹

ویرایش

@@ خط ۱۵۸: / خط ۱۵۸: @@
 ==پاسخ به اشکالی مهم==
 *در روزگار ما، اشکالی [[علمی]] برای برخی از [[دانشمندان]] و دانشجویان [[علوم]] غیر [[دینی]] پدید آمده است؛ که گه‌گاه در قالب سؤالی رخ می‌نماید. این سؤال، بر این اساس [[استوار]] است که چرا [[وحی]] و ارتباط میان [[زمین]] و [[آسمان]] / [[انسان]] و [[خداوند]]، در روزگار ما برچیده شده؛ در حالی که در روزگاران پیشین به واسطه حضور هزاران [[پیامبر]]، چنین ارتباطی همیشه برقرار بوده است. آیا این مطلب امتیازی برای ملّت‌های پیشین و ظلمی در [[حقّ]] ملّت‌های پسین شمرده نمی‌شود؟، امتیازی که هدایت‌پذیریِ آنان و [[هدایت]] ناپذیری [[مردمان]] روزگاران سپسین را پدید می‌آورد!؛
-*این در حالی است که روزگار ما نیز همچون آن روزگاران، از استعداد پذیرش [[وحی]] بهره‌مند است؛ و حتّی در نتیجه [[تکامل]] [[عقول]]، می‌توان گفت که [[مردم]] عصرهای متأخّر، بهتر از [[مردمان]] آن دوران می‌توانند پذیرای [[وحی الهی]] باشند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه هدی]]{{عم}} آیا جز در میان مشتی [[مردم]] عامی که نه از دانشی بهره‌مند بودند، و نه از بینشی برخوردار، می‌زیستند-: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ}}<ref>«اوست که در میان نانویسندگان (عرب) ، پیامبری از خود آنان برانگیخت» سوره جمعه، آیه ۲.</ref>-؟؛
+*این در حالی است که روزگار ما نیز همچون آن روزگاران، از استعداد پذیرش [[وحی]] بهره‌مند است؛ و حتّی در نتیجه [[تکامل عقول]]، می‌توان گفت که [[مردم]] عصرهای متأخّر، بهتر از [[مردمان]] آن دوران می‌توانند پذیرای [[وحی الهی]] باشند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه هدی]]{{عم}} آیا جز در میان مشتی [[مردم]] عامی که نه از دانشی بهره‌مند بودند، و نه از بینشی برخوردار، می‌زیستند-: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ}}<ref>«اوست که در میان نانویسندگان (عرب) ، پیامبری از خود آنان برانگیخت» سوره جمعه، آیه ۲.</ref>-؟؛
 *و [[قرآن کریم]] که هیچ کتاب دیگری در [[مقام علم]] و عمل همسان او نیست، آیا جز در میان مردمی بی‌بهره از مبانیِ انسانیّت فرود آمد؟ پر واضح است که جامعه‌ای که این [[کتاب آسمانی]] در آن نازل می‌شد، از نظر [[اخلاقی]] در شمار منحط‌ترین [[جوامع انسانی]] بود، که کمتر نمونه‌ای در [[پستی]] و سستیِ مبانیِ [[اخلاق]] انسانی برای آن می‌توان دست‌یاب کرد. آیا [[مردم]] این روزگار برای دریافت سخن [[خداوند]]، شایسته‌تر از حجازیان نیستند؟ و آیا بهتر از آنان پذیرای [[قرآن کریم]] نمی‌شوند؟<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۳، ص ۳۸۹.</ref>.
 *این اشکال، توجّه کسانی که در دانش‌های [[اسلامی]] اطّلاع چندانی ندارند را، به خوبی جلب می‌کند. از این رو در اینجا به اختصار به بررسی این اشکال پرداخته جوابی کوتاه به آن ارائه می‌دهیم.