اصبغ بن نباته در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[اصبغ بن نباته]] از شخصیت‌های بزرگ [[جهان اسلام]] و ارادتمندان [[خاندان]] [[اهل بیت]]{{عم}} به شمار می‌رود. وی از زاهدان و عابدان [[اصحاب]] و [[پیشوایان]] عصر خود بود و [[شجاعت]] کم‌نظیری داشت؛ به طوری که وی را از شجاعان (فرسانان) [[أهل]] [[عراق]] نیز نام برده‌اند. [[اصبغ بن نباته]] تا پای [[جان]] با [[امام المتقین]] و [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} [[بیعت]] کرد و بر این [[پیمان]] [[استوار]] بود، او در محضر [[امام حسن]]<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۵۷، ش۴۰۷؛ و نیز، ص۹۳، ش۹۱۹.</ref> و [[امام حسین]]{{عم}}<ref>بر اساس روایتی که ابن شهر آشوب در مناقب آورده است، در بخش روایات، از وی نیز نقل خواهیم کرد.</ref> حضور داشت و از [[اصحاب]] این دو [[امام]] بزرگوار نیز به شمار می‌رود. بنا به [[نقل]] [[کلینی]] در الرسائل، روزی [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از کاتب خود خواست که ده نفر از افراد مورد مطمئن را گرد آورد و وقتی او از آن [[حضرت]] [[اسامی]] ایشان را خواست، آن [[حضرت]] گروهی را نام برد که [[اصبغ بن نباته]] نیز جزو آنها بود. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[اصبغ بن نباته]] را با توجه به ارادت و [[دلدادگی]] او به [[امیر المؤمنین]]{{ع}} و برخورداری از [[شجاعت]] ویژه، جزء [[اصحاب]] ویژه و [[شرطة الخمیس]] قرار داد. [[نصر بن مزاحم]] نوشته است: [[علی]]{{ع}} از گسیل داشتن او به میدان [[جنگ]] دریغ می‌ورزید<ref>وقعة صفین، ص۴۴۳.</ref>. او در [[نبرد صفین]] از فرمانده‌هان بود و به [[دستور]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر [[لشکر]] [[شام]] می‌تاخت! و با [[خواندن]] رجز، هم [[فضائل امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} را بیان می‌کرد و هم [[رعب]] و [[وحشت]] در [[دل]] [[دشمنان]] می‌افکند. همچنین او [[نامه]] [[امام علی]]{{ع}} را برای [[معاویه]] برد و با او و اطرافیانش به [[مناظره]] پرداخت.