علویان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
'''علویان''' منسوبین به [[امام علی|علی]]، آنان که تفکّر علوی دارند، یا از نسل [[امام علی|علی بن ابی طالب]]اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۷.</ref>. | '''[[علویان]]''' منسوبین به [[امام علی|علی]]، آنان که [[تفکّر]] [[علوی]] دارند، یا از [[نسل]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]]اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۷.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*اصطلاحا فرزندانی از [[امام علی|علی بن ابی طالب]] که از نسل پنج پسر او ([[امام حسن]]، [[امام حسین]]، [[عباس]]، [[محمد حنفیه]] و [[عمر اطرف]]) باشند، علویان نامیده می‌شوند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا، ج ۱۰ ص ۱۴۲۰۲</ref> سادات | *اصطلاحا فرزندانی از [[امام علی|علی بن ابی طالب]] که از [[نسل]] پنج پسر او ([[امام حسن]]، [[امام حسین]]، [[عباس]]، [[محمد حنفیه]] و [[عمر اطرف]]) باشند، [[علویان]] نامیده می‌شوند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا، ج ۱۰ ص ۱۴۲۰۲</ref> [[سادات علوی]]، در دورۀ [[امویان]] و [[عباسیان]]، هم تحت تعقیب و [[آزار]] [[حکّام]] بودند، هم علیه حکومت‌های [[جور]] [[مبارزه]] می‌کردند. [[زید بن علی]] در زمان [[هشام بن عبد الملک]] [[قیام]] کرد و به [[شهادت]] رسید، پسرش [[یحیی بن زید]] در [[خراسان]] و جوزجان [[قیام]] کرد و [[شهید]] شد و شهیدانی چون "نفس زکیّه" و "[[شهید]] فخّ" از علویانی بودند که بر ضدّ [[خلافت]] [[قیام]] کردند. موضع [[ائمه]]{{عم}} نسبت به نهضت‌های آنان چندان جانبدارانه نبود، چون شرایط را برای [[قیام]] مسلّحانه مناسب و مساعد نمی‌دیدند. پس از روی کار آمدن [[عباسیان]]، [[گرایش]] به [[علویان]] در [[ایران]] افزایش یافت و نخستین [[حکومت]] [[شیعی]] توسّط [[علویان]] در منطقۀ [[طبرستان]] [[ایران]] در سال ۲۵۰ ق پدید آمد و کسانی همچون [[داعی]] صغیر، [[داعی]] کبیر، اطروش، [[ناصر]] کبیر و... [[حکومت]] کردند. آنان [[شیعه]] بودند (هرچند عده‌ای ایشان را [[زیدی]] [[مذهب]] می‌دانند) و بر [[احیای ارزش‌های دینی]] پای می‌فشردند.<ref> در این زمینه ر. ک: «علویان طبرستان»، بهاء الدین قهرمانی نژاد، «علویان طبرستان»، ابو الفتح حکیمیان</ref> [[علویان]] یا نصیریّه، نام فرقه‌ای است که در مناطقی از [[سوریه]] به سر می‌برند و [[حاکمان]] [[دولت]] [[سوریه]] هم از آنان شمرده می‌شوند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۶
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علویان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
علویان منسوبین به علی، آنان که تفکّر علوی دارند، یا از نسل علی بن ابی طالب‌اند[۱].
مقدمه
- اصطلاحا فرزندانی از علی بن ابی طالب که از نسل پنج پسر او (امام حسن، امام حسین، عباس، محمد حنفیه و عمر اطرف) باشند، علویان نامیده می‌شوند.[۲] سادات علوی، در دورۀ امویان و عباسیان، هم تحت تعقیب و آزار حکّام بودند، هم علیه حکومت‌های جور مبارزه می‌کردند. زید بن علی در زمان هشام بن عبد الملک قیام کرد و به شهادت رسید، پسرش یحیی بن زید در خراسان و جوزجان قیام کرد و شهید شد و شهیدانی چون "نفس زکیّه" و "شهید فخّ" از علویانی بودند که بر ضدّ خلافت قیام کردند. موضع ائمه(ع) نسبت به نهضت‌های آنان چندان جانبدارانه نبود، چون شرایط را برای قیام مسلّحانه مناسب و مساعد نمی‌دیدند. پس از روی کار آمدن عباسیان، گرایش به علویان در ایران افزایش یافت و نخستین حکومت شیعی توسّط علویان در منطقۀ طبرستان ایران در سال ۲۵۰ ق پدید آمد و کسانی همچون داعی صغیر، داعی کبیر، اطروش، ناصر کبیر و... حکومت کردند. آنان شیعه بودند (هرچند عده‌ای ایشان را زیدی مذهب می‌دانند) و بر احیای ارزش‌های دینی پای می‌فشردند.[۳] علویان یا نصیریّه، نام فرقه‌ای است که در مناطقی از سوریه به سر می‌برند و حاکمان دولت سوریه هم از آنان شمرده می‌شوند[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۹۷.
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا، ج ۱۰ ص ۱۴۲۰۲
- ↑ در این زمینه ر. ک: «علویان طبرستان»، بهاء الدین قهرمانی نژاد، «علویان طبرستان»، ابو الفتح حکیمیان
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۹۷.