حضور قلب در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

حضور قلب در اخلاق اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۸

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - ']]{{متن قرآن' به ']]: {{متن قرآن'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۷٬۶۰۳

ویرایش

@@ خط ۵۹: / خط ۵۹: @@
 *این [[مستحب]] بودن پاسخ، نشان می‌دهد که قرائت کننده [[قرآن]]، می‌باید [[قرآن]] را به عنوان حکایت الفاظ [[الهی]] بخواند؛ گویا او -جلَّ و علا!- بر زبان [[بنده]] سخن می‌گوید، نه آن‌که خود به انشاء این الفاظ بپردازد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۱۵۰.</ref>.
 ===مرتبه سوّم===
-*این مرتبه، گذشته از [[نماز]] در تمامی [[عبادات]] جریان پیدا می‌کند. در این مرحله، [[انسان]] [[نیازمند]] آن است که معانی تمامی عبارات به کار رفته در [[عبادات]] و رموز تمامیِ [[افعال]] عبادی را دست‌کم به اندازه [[توان]] خود دریابد، تا چون به [[آیه شریفه]]{{متن قرآن|إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ}}<ref>«تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم» سوره فاتحه، آیه ۵.</ref> رسید، منظور از آن را به خوبی بفهمد. به همین ترتیب در [[سجده]]، [[رکوع]]، به هنگام [[تسبیح]] گفتن، و ... معانی یکایک الفاظ و [[افعال]] را دریابد، و با توجّه تمام به آن به [[عبادت]] بپردازد. [[حضرت حق]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! در حال مستی به نماز رو نیاورید تا هنگامی که دریابید چه می‌گویید» سوره نساء، آیه ۴۳.</ref>.
+*این مرتبه، گذشته از [[نماز]] در تمامی [[عبادات]] جریان پیدا می‌کند. در این مرحله، [[انسان]] [[نیازمند]] آن است که معانی تمامی عبارات به کار رفته در [[عبادات]] و رموز تمامیِ [[افعال]] عبادی را دست‌کم به اندازه [[توان]] خود دریابد، تا چون به [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ}}<ref>«تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم» سوره فاتحه، آیه ۵.</ref> رسید، منظور از آن را به خوبی بفهمد. به همین ترتیب در [[سجده]]، [[رکوع]]، به هنگام [[تسبیح]] گفتن، و ... معانی یکایک الفاظ و [[افعال]] را دریابد، و با توجّه تمام به آن به [[عبادت]] بپردازد. [[حضرت حق]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! در حال مستی به نماز رو نیاورید تا هنگامی که دریابید چه می‌گویید» سوره نساء، آیه ۴۳.</ref>.
 *به [[باور]] ما، مراد از "مستی" در این‌جا، مستی [[غفلت]] است نه مستی ناشی از مشروبات الکلی؛ چه کسی که در آن مستی به سر می‌برد به [[سختی]] می‌تواند به [[نماز]] بپردازد، امّا کسی که در مستی [[غفلت]] به سر می‌برد، می‌تواند به [[نماز]] خیزد و از ابتدا تا انتهای آن را در همین حالت به انجام رساند. شماری از [[روایات شیعه]] و [[سنّی]] نیز بر همین مطلب دلالت می‌نماید.
 *خود این مرتبه نیز از عرضی پهناور برخوردار است؛ چه [[مردمان]] در [[فهم]] معانی و [[اسرار]] چندین طبقه‌اند، و هر طبقه از آنان به گونه‌ای که برایش مقدور می‌باشد می‌تواند به التفات و توجّه به [[عبادات]] پرداخته به پیشگاه [[الهی]] راه یابد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۱۵۰.</ref>.