استغاثه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه')
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '')
خط ۱۹: خط ۱۹:


==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
 
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}


[[رده:استغاثه در قرآن]]
[[رده:استغاثه در قرآن]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۹

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث استغاثه است. "استغاثه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل استغاثه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ[۱] آیه شریفه فرمان خداوند به محمد (ص) است که به درگاه خداوند استغاثه کند و در حالات مختلف ذکر همراه با تضرع داشته باشد[۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

  1. «و پروردگارت را در دل خود به لابه و ترس و بی‌بانگ بلند در گفتار، سپیده‌دمان و دیرگاه عصرها یاد کن و از غافلان مباش!» سوره اعراف، آیه ۲۰۵.
  2. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۹۶.