خوض در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۲۸

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خوض است. "خوض" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

خوض در قرآن | خوض در حدیث | خوض در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خوض (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

سخن ‌گفتن و گفتگو درباره امور باطل و کذب^[۱]، ژاژخایی ‌کردن و بیهوده‌گویی^[۲]. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن^[۳]، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی^[۴].

﴿فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴾^[۵]‌.

در قرآن کریم کلمه خوض و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن ‌گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است^[۶].

خداوند در قرآن کریم به‌طور ویژه از خوض در آیات الهی و همنشینی پیامبر اکرم(ص) در جلساتی که خوض در آیات الهی می‌کنند، نهی کرده است^[۷].

﴿وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ﴾^[۸].^[۹]

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.
↑ «پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.
↑ «و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۵-۲۶۶.

[1] ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.

[2] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.

[3] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.

[4] ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.

[5] «پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.

[6] ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.

[7] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.

[8] «و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.

[9] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۵-۲۶۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-* سخن ‌گفتن و [[گفتگو]] درباره امور [[باطل]] و [[کذب]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، ژاژخایی ‌کردن و [[بیهوده‌گویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.</ref>. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.</ref>، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.</ref>.
+سخن ‌گفتن و [[گفتگو]] درباره امور [[باطل]] و [[کذب]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، ژاژخایی ‌کردن و [[بیهوده‌گویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.</ref>. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.</ref>، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.</ref>.
-* {{متن قرآن|فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}<ref>«پس آنان را واگذار تا یاوه گویند  و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.</ref>‌.
-*در [[قرآن کریم]] کلمه [[خوض]] و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن ‌گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.</ref>.
+{{متن قرآن|فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}<ref>«پس آنان را واگذار تا یاوه گویند  و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.</ref>‌.
-* [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به‌طور ویژه از [[خوض]] در [[آیات الهی]] و [[همنشینی]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در جلساتی که [[خوض]] در [[آیات الهی]] می‌کنند، [[نهی]] کرده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>.
-*{{متن قرآن|وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ}}<ref>«و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۵-۲۶۶.</ref>.
+در [[قرآن کریم]] کلمه [[خوض]] و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن ‌گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.</ref>.
+[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به‌طور ویژه از [[خوض]] در [[آیات الهی]] و [[همنشینی]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در جلساتی که [[خوض]] در [[آیات الهی]] می‌کنند، [[نهی]] کرده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>.
+{{متن قرآن|وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ}}<ref>«و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۵-۲۶۶.</ref>
 ==منابع==