جز
جایگزینی متن - 'شرکت' به 'شرکت'
جز (جایگزینی متن - 'شرکت' به 'شرکت') |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
پس از [[امتناع]] [[امام حسین]]{{ع}} از [[بیعت]] با [[یزید]] و حرکت به سوی [[مکّه]]، [[سران شیعه در کوفه]] نامههای [[دعوت]] به [[امام]] نوشتند. [[حضرت]]، [[مسلم بن عقیل]] را به نمایندگی به [[کوفه]] فرستاد. [[کوفیان]] انقلابی با [[مسلم]] [[بیعت]] کردند ولی با آمدن [[ابن زیاد]]، اوضاع عوض شد و نگذاشتند [[امام]] به [[کوفه]] برسد. [[کوفه]] آن روز، از بافت خاصّی ترکیب یافته بود و [[مردم]] آن یک [[دست]] نبودند. هم هواداران [[اهل بیت]] و علاقه مندان به [[علی]]{{ع}} و [[فرزندان]] او در [[کوفه]] میزیستند، هم گروههایی که [[تفکّر]] [[خوارج]] را داشتند، یا هواداران [[بنی امیّه]] در [[کوفه]] بودند. | پس از [[امتناع]] [[امام حسین]]{{ع}} از [[بیعت]] با [[یزید]] و حرکت به سوی [[مکّه]]، [[سران شیعه در کوفه]] نامههای [[دعوت]] به [[امام]] نوشتند. [[حضرت]]، [[مسلم بن عقیل]] را به نمایندگی به [[کوفه]] فرستاد. [[کوفیان]] انقلابی با [[مسلم]] [[بیعت]] کردند ولی با آمدن [[ابن زیاد]]، اوضاع عوض شد و نگذاشتند [[امام]] به [[کوفه]] برسد. [[کوفه]] آن روز، از بافت خاصّی ترکیب یافته بود و [[مردم]] آن یک [[دست]] نبودند. هم هواداران [[اهل بیت]] و علاقه مندان به [[علی]]{{ع}} و [[فرزندان]] او در [[کوفه]] میزیستند، هم گروههایی که [[تفکّر]] [[خوارج]] را داشتند، یا هواداران [[بنی امیّه]] در [[کوفه]] بودند. | ||
روحیّۀ فرصتطلبی، [[تبعیّت]] از [[زور]]، زودباوری و تأثیرپذیری از شایعات و [[تبلیغات]]، از ویژگیهای دیگر جامعۀ [[کوفه]] بود. پولدارترین افراد هم که نبض [[مالی]] [[شهر]] را در [[دست]] داشتند، همچون [[اشعث بن قیس]]، [[عمرو بن حریث]]، [[شبث بن ربعی]] از بازوان اصلی [[ابن زیاد]] محسوب میشدند. شهری با عناصر مختلف و ساکنان ناهمگون و ناهمدل و اغلب [[مهاجر]] به آن [[شهر]] تازه تأسیس، سبب شده بود که [[ثبات]] [[سیاسی]] نداشته باشد و همواره دستخوش امواج گردد. [[روح]] قبایلی و تعصّبهای طایفگی در [[اقوام]] ساکن [[کوفه]] شدید بود و [[ابن زیاد]]، با تحت [[سلطه]] گرفتن بزرگان [[قبایل]] و عشایر، براحتی توانسته بود اوضاع [[شهر]] را در کنترل خویش در آورد. این بود که آن همه [[دعوت]] و [[بیعت]]، کارساز نشد و هزاران [[دست]] بیعتگر، در برابر [[طوفان]] "[[ابن زیاد]]"، از هم گسیخت و [[حسین]]{{ع}} تنها ماند. | روحیّۀ فرصتطلبی، [[تبعیّت]] از [[زور]]، زودباوری و تأثیرپذیری از شایعات و [[تبلیغات]]، از ویژگیهای دیگر جامعۀ [[کوفه]] بود. پولدارترین افراد هم که نبض [[مالی]] [[شهر]] را در [[دست]] داشتند، همچون [[اشعث بن قیس]]، [[عمرو بن حریث]]، [[شبث بن ربعی]] از بازوان اصلی [[ابن زیاد]] محسوب میشدند. شهری با عناصر مختلف و ساکنان ناهمگون و ناهمدل و اغلب [[مهاجر]] به آن [[شهر]] تازه تأسیس، سبب شده بود که [[ثبات]] [[سیاسی]] نداشته باشد و همواره دستخوش امواج گردد. [[روح]] قبایلی و تعصّبهای طایفگی در [[اقوام]] ساکن [[کوفه]] شدید بود و [[ابن زیاد]]، با تحت [[سلطه]] گرفتن بزرگان [[قبایل]] و عشایر، براحتی توانسته بود اوضاع [[شهر]] را در کنترل خویش در آورد. این بود که آن همه [[دعوت]] و [[بیعت]]، کارساز نشد و هزاران [[دست]] بیعتگر، در برابر [[طوفان]] "[[ابن زیاد]]"، از هم گسیخت و [[حسین]]{{ع}} تنها ماند. | ||
[[حادثۀ کربلا]] در نزدیکی این [[شهر]] اتفاق افتاد و [[سپاه]] یزیدی عموما از این [[شهر]] برای [[جنگ]] با [[حسین]]{{ع}} آمدند. پس از [[عاشورا]] نیز، [[اسرای اهل بیت]] وارد این [[شهر]] شدند و [[زینب]] کبری{{ع}} آنجا [[خطبه]] خواند و [[شادی]] [[کوفیان]] را به عزا مبدل ساخت. [[نهضت توّابین]] به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد]] و نیز [[قیام مختار]] در همین [[شهر]] به وقوع پیوست. [[مردم کوفه]]، همانگونه که در رکاب [[علی]]{{ع}} در [[جنگ جمل]] و [[صفّین]] | [[حادثۀ کربلا]] در نزدیکی این [[شهر]] اتفاق افتاد و [[سپاه]] یزیدی عموما از این [[شهر]] برای [[جنگ]] با [[حسین]]{{ع}} آمدند. پس از [[عاشورا]] نیز، [[اسرای اهل بیت]] وارد این [[شهر]] شدند و [[زینب]] کبری{{ع}} آنجا [[خطبه]] خواند و [[شادی]] [[کوفیان]] را به عزا مبدل ساخت. [[نهضت توّابین]] به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد]] و نیز [[قیام مختار]] در همین [[شهر]] به وقوع پیوست. [[مردم کوفه]]، همانگونه که در رکاب [[علی]]{{ع}} در [[جنگ جمل]] و [[صفّین]] شرکت داشتند، همواره در فعالیّتهای ضدّ [[اموی]] حضور چشمگیر داشتند. این [[شهر]] در [[تاریخ اسلام]]، همواره دستخوش امواج [[سیاسی]]، [[انقلابها]]، حوادث و [[آشوبها]] بوده است. [[حجر بن عدی]]، با [[اصحاب]] پاکبازش در [[کوفه]] [[قیام]] کرد و به [[شهادت]] رسید. [[عمرو بن حمق خزاعی]]، در [[کوفه]] [[شهید]] شد. | ||
[[میثم تمّار]] به [[دستور]] [[ابن زیاد]]، در [[کوفه]] به دار آویخته شد. [[رشید هجری]] نیز که از [[یاران]] [[خالص]] [[علی]]{{ع}} بود، در آنجا به [[شهادت]] رسید. جنایات و فجایع "[[حجّاج]] بن [[یوسف]] ثقفی" و کشتارهایش از [[شیعیان]] [[آل علی]] در [[کوفه]] بود، که کسانی همچون [[قنبر]]، [[کمیل]]، [[سعید بن جبیر]] و... به [[دست]] او به [[شهادت]] رسیدند. [[خروج]] [[زید بن علی بن الحسین]]{{ع}} و شهادتش در "[[کناسه]]"، در این [[شهر]] بود. قیامهای [[سادات]] طباطبایی در نیمۀ [[قرن دوم هجری]]، [[قیام]] [[ابن طباطبای علوی]]، [[خروج]] ابی السرایا در زمان [[مأمون]]، شورشهای [[قرمطیان]] و... همه در این [[شهر]] اتفاق افتاده است. [[قبر]] بزرگانی چون [[کمیل]]، [[خباب بن ارتّ]]، [[اخنف بن قیس]]، [[سهل بن حنیف انصاری]] و بسیاری دیگر در این [[شهر]] است<ref>برای آشنایی مفصلتر با تاریخ کوفه، ر.ک: «تاریخ الکوفه» سید حسین براقی نجفی، دار الأضواء، بیروت، «موسوعة المصطفی و العتره»، محسن الشاکری، ج۲، ص۱۰۹. و «سیمای کوفه»، غلامرضا گلی زواره.</ref>. | [[میثم تمّار]] به [[دستور]] [[ابن زیاد]]، در [[کوفه]] به دار آویخته شد. [[رشید هجری]] نیز که از [[یاران]] [[خالص]] [[علی]]{{ع}} بود، در آنجا به [[شهادت]] رسید. جنایات و فجایع "[[حجّاج]] بن [[یوسف]] ثقفی" و کشتارهایش از [[شیعیان]] [[آل علی]] در [[کوفه]] بود، که کسانی همچون [[قنبر]]، [[کمیل]]، [[سعید بن جبیر]] و... به [[دست]] او به [[شهادت]] رسیدند. [[خروج]] [[زید بن علی بن الحسین]]{{ع}} و شهادتش در "[[کناسه]]"، در این [[شهر]] بود. قیامهای [[سادات]] طباطبایی در نیمۀ [[قرن دوم هجری]]، [[قیام]] [[ابن طباطبای علوی]]، [[خروج]] ابی السرایا در زمان [[مأمون]]، شورشهای [[قرمطیان]] و... همه در این [[شهر]] اتفاق افتاده است. [[قبر]] بزرگانی چون [[کمیل]]، [[خباب بن ارتّ]]، [[اخنف بن قیس]]، [[سهل بن حنیف انصاری]] و بسیاری دیگر در این [[شهر]] است<ref>برای آشنایی مفصلتر با تاریخ کوفه، ر.ک: «تاریخ الکوفه» سید حسین براقی نجفی، دار الأضواء، بیروت، «موسوعة المصطفی و العتره»، محسن الشاکری، ج۲، ص۱۰۹. و «سیمای کوفه»، غلامرضا گلی زواره.</ref>. |