شعبة بن عمرو: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۵: خط ۱۵:


== [[آیات]] ناظر به [[اسلام آوردن]] شعبه==
== [[آیات]] ناظر به [[اسلام آوردن]] شعبه==
به [[نقل]] [[ضحاک]]، [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ}}<ref>«و یهودیان و مسیحیان هرگز از تو خشنود نخواهند شد تا آنکه از آیین آنها پیروی کنی. بگو تنها رهنمود خداوند، رهنمود است و اگر تو پس از دانشی که بدان دست یافته‌ای  از خواسته‌های آنان پیروی کنی از سوی خداوند هیچ یار و یاوری نخواهی داشت» سوره بقره، آیه ۱۲۰.</ref> در باره گروهی از [[یهودیان]]، مانند [[شعبة بن عمرو]] (سعیة بن عمرو)،<ref>تفسیر ثعلبی، ج۱، ص۲۶۶.</ref> [[عبدالله بن سلام]] و برخی دیگر نازل شده که به [[پیامبر]]{{صل}} [[ایمان]] آوردند<ref> تاج التراجم، ج۱، ص۱۵۰.</ref> در مقابل، [[قتاده]] و [[عکرمه]] [[نزول]] این آیه را در باره [[یاران پیامبر]]{{صل}}دانسته‌اند.<ref>تفسیر ثعلبی، ج۱، ص۲۶۶؛ مجمع البیان، ج۱، ص۳۷۴؛ العجاب، ص۳۷۳.</ref> بر پایه نقل برخی [[مفسران]]، شعبة بن عمرو <ref>التکمیل و الاتمام، ص ۶۰.</ref> ([[سعید]] بن عمرو)<ref>تفسیر ماوردی، ج۱، ص۲۶۸.</ref> و شماری دیگر از یهودیان [[مسلمان]] شده نزد [[رسول خدا]]{{صل}}آمدند و از آن [[حضرت]] خواستند همچنان بر اساس [[تورات]] عمل کنند و روزهای [[شنبه]] را گرامی بدارند. در پاسخ آنان آیه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«ای مؤمنان! همگی به فرمانبرداری (خداوند) درآیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره بقره، آیه ۲۰۸.</ref> فرود آمد و آنان را به [[تسلیم محض]] در برابر [[خدا]] فراخواند و از [[وسوسه‌های شیطان]] برحذر داشت.<ref>جامع البیان، ج۲، ص۴۴۲؛ التکمیل و الاتمام، ص۶۰؛ الدر المنثور، ج۱، ص۲۴۱.</ref> [[شأن نزول]] دیگری نیز درباره آیه وجود دارد<ref>کشف الاسرار، ج۱، ص۵۵۵؛ مبهمات القرآن، ج۲، ص ۲۰۹؛ العجاب، ص۳۳۸ - ۳۳۹.</ref>.<ref>[[رحمت‌الله ضیایی|ضیایی]] و [[سید محمود سامانی|سامانی]]، [[شاس بن عدی (مقاله)|مقاله «شاس بن عدی»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۶.</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

شعبة بن عمرو از یهود مدینه[۱] و شاعر بود.[۲] در منابع از شعبه با نام‌هایی دیگر چون سعید بن عمرو،[۳] سعیه،[۴] سعیة بن عمرو[۵] و شعبه [۶] یاد شده است که احتمال تصحیف سعیه به شعبه و عمر به عمرو وجود دارد. جواد علی به تصحیف اشاره دارد و شعبه را تصحیف سعیه می‌داند و آن را از نام‌های یهود برمی‌شمرد.[۷]برخی منابع تفسیری شعبه را از یهودیانی دانسته‌اند که توفیق پیروی اسلام را یافتند.[۸] در منابع، زمان مسلمان شدن شعبه مشخص نشده است.

مفسران، در تفسیر برخی آیات از شعبة بن عمرو نام برده‌اند که می‌توان آنها را به دو دسته قسمت کرد [۹]:

آیات ناظر به دشمنی شعبه

آیات ناظر به اسلام آوردن شعبه

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. مجمع البیان، ج۳، ص۲۹۹.
  2. روض الجنان، ج ۴، ص ۴۰۰؛ اعراب القرآن، ج ۱، ص ۵۴۴.
  3. تفسیر ماوردی، ج۱، ص۲۶۸.
  4. مفحمات الاقران، ص۲۵.
  5. تفسیر ثعلبی، ج۱، ص۲۶۶.
  6. تفسیر منسوب به امام عسکری، ج۱، ص۹۲.
  7. المفصل، ج۱۲، ص۱۴۶، ۱۵۶.
  8. تفسیر ماوردی، ج۱، ص۲۶۸؛ مجمع البیان، ج۱، ص۳۷۴.
  9. ضیایی و سامانی، مقاله «شاس بن عدی»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۶.