شعبة بن عمرو

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

شعبة بن عمرو از یهود مدینه[۱] و شاعر بود.[۲] در منابع از شعبه با نام‌هایی دیگر چون سعید بن عمرو،[۳] سعیه،[۴] سعیة بن عمرو[۵] و شعبه [۶] یاد شده است که احتمال تصحیف سعیه به شعبه و عمر به عمرو وجود دارد. جواد علی به تصحیف اشاره دارد و شعبه را تصحیف سعیه می‌داند و آن را از نام‌های یهود برمی‌شمرد.[۷]برخی منابع تفسیری شعبه را از یهودیانی دانسته‌اند که توفیق پیروی اسلام را یافتند.[۸] در منابع، زمان مسلمان شدن شعبه مشخص نشده است.

مفسران، در تفسیر برخی آیات از شعبة بن عمرو نام برده‌اند که می‌توان آنها را به دو دسته قسمت کرد [۹]:

آیات ناظر به دشمنی شعبه

آیات ناظر به اسلام آوردن شعبه

منابع

پانویس

  1. مجمع البیان، ج۳، ص۲۹۹.
  2. روض الجنان، ج ۴، ص ۴۰۰؛ اعراب القرآن، ج ۱، ص ۵۴۴.
  3. تفسیر ماوردی، ج۱، ص۲۶۸.
  4. مفحمات الاقران، ص۲۵.
  5. تفسیر ثعلبی، ج۱، ص۲۶۶.
  6. تفسیر منسوب به امام عسکری، ج۱، ص۹۲.
  7. المفصل، ج۱۲، ص۱۴۶، ۱۵۶.
  8. تفسیر ماوردی، ج۱، ص۲۶۸؛ مجمع البیان، ج۱، ص۳۷۴.
  9. ضیایی و سامانی، مقاله «شاس بن عدی»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۶.