ابوبصیر عتبه بن اسید در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
ابوبصیر عتبه بن اسید در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۲
، ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'خواندن' به 'خواندن'
جز (جایگزینی متن - 'فرد' به 'فرد') |
جز (جایگزینی متن - 'خواندن' به 'خواندن') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[پیامبر]]{{صل}} ایشان را به [[مدینه]] فرا خواند؛ در همین هنگام بود که [[سوره فتح]] نازل شد و همچنین [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ...}}<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ}} «ای مؤمنان! چون زنان مؤمن هجرتکنان نزد شما بیایند، (ایمان) آنان را بیازمایید، خداوند به ایمان آنان داناتر است پس اگر آنان را مؤمن دانستید به سوی کافران بازنگردانید که ایشان برای آنان و آنان برای ایشان حلال نیستند و آنچه (آن کافران) هزینه کردهاند به آنها بپردازید و هر گاه مهر آنان را بدهید گناهی بر شما نیست که آنان را به همسری درآورید و به پیوند (پیشین خود با) زنان کافر پایبند نباشید و (اگر زنان شما نزد آنها بروند) کابین آنان را بخواهید و آنها نیز میتوانند کابینی که (به زنانشان) دادهاند (از شما) بخواهند؛ این حکم خداوند است که در میان شما داوری میکند و خداوند دانایی فرزانه است» سوره ممتحنه، آیه ۱۰.</ref> هم پس از اینکه چند تن از [[زنان]] [[مسلمان]] از [[مکه]] پیش [[پیامبر]]{{صل}} آمدند، نازل شد؛ [[آیه]] مورد نظر اشاره به این دارد که [[زنان]] [[مهاجر]] را که [[ایمان]] آوردند، به [[کافران]] باز نگردانید<ref>تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص۱۱۲۸؛ الکامل، ابن اثیر (ترجمه: حالت - خلیلی)، ج۷، ص۲۳۸.</ref><ref>[[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۷۳.</ref>. | [[پیامبر]]{{صل}} ایشان را به [[مدینه]] فرا خواند؛ در همین هنگام بود که [[سوره فتح]] نازل شد و همچنین [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ...}}<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ}} «ای مؤمنان! چون زنان مؤمن هجرتکنان نزد شما بیایند، (ایمان) آنان را بیازمایید، خداوند به ایمان آنان داناتر است پس اگر آنان را مؤمن دانستید به سوی کافران بازنگردانید که ایشان برای آنان و آنان برای ایشان حلال نیستند و آنچه (آن کافران) هزینه کردهاند به آنها بپردازید و هر گاه مهر آنان را بدهید گناهی بر شما نیست که آنان را به همسری درآورید و به پیوند (پیشین خود با) زنان کافر پایبند نباشید و (اگر زنان شما نزد آنها بروند) کابین آنان را بخواهید و آنها نیز میتوانند کابینی که (به زنانشان) دادهاند (از شما) بخواهند؛ این حکم خداوند است که در میان شما داوری میکند و خداوند دانایی فرزانه است» سوره ممتحنه، آیه ۱۰.</ref> هم پس از اینکه چند تن از [[زنان]] [[مسلمان]] از [[مکه]] پیش [[پیامبر]]{{صل}} آمدند، نازل شد؛ [[آیه]] مورد نظر اشاره به این دارد که [[زنان]] [[مهاجر]] را که [[ایمان]] آوردند، به [[کافران]] باز نگردانید<ref>تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص۱۱۲۸؛ الکامل، ابن اثیر (ترجمه: حالت - خلیلی)، ج۷، ص۲۳۸.</ref><ref>[[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۷۳.</ref>. | ||
==[[ابوبصیر]] و زمان [[مرگ]]== | ==[[ابوبصیر]] و زمان [[مرگ]]== | ||
بنا به قول مشهور، هنگامی که [[نامه]] [[پیامبر]] به [[ابوبصیر]] و [[ابوجندل]] رسید، [[ابوبصیر]] مریض بود و پس از آنکه [[ابوجندل]] [[نامه]] را برای او خواند او از [[دنیا]] رفت<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۵، ص۳۶.</ref> و بنا به [[روایت]] دیگر، او خود در حال | بنا به قول مشهور، هنگامی که [[نامه]] [[پیامبر]] به [[ابوبصیر]] و [[ابوجندل]] رسید، [[ابوبصیر]] مریض بود و پس از آنکه [[ابوجندل]] [[نامه]] را برای او خواند او از [[دنیا]] رفت<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۵، ص۳۶.</ref> و بنا به [[روایت]] دیگر، او خود در حال خواندن [[نامه]] بود و در حالی که [[نامه]] در دستش بود، درگذشت و یارانش بر او [[نماز]] خواندند<ref>المغازی، واقدی (ترجمه: مهدوی دامغانی)، ص۴۷۸؛ الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۱۴؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۳۵۹؛ دلائل النبوة، بیهقی، ج۴، ص۱۷۵.</ref>. پس در همان مکان او را [[دفن]] و روی قبرش مسجدی بنا کردند<ref>المغازی، واقدی (ترجمه: مهدوی دامغانی)، ص۴۷۹؛ الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۱۴؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۵، ص۳۶؛ الاصابه، ابن حجر، ج۴، ص۳۵۹.</ref><ref>[[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۷۵.</ref>. | ||